Μοναδικός αντίπαλος, ο ήλιος
Ωραίο είναι ένα αστείο όταν αυτός που την παθαίνει γελάει πρώτος. Όταν δημιουργείται δυσαρέσκεια που προκαλεί πίκρα, τότε, το αστείο δεν έχει γούστο. Η συνήθεια των αστείων προέρχεται από τους Ρωμαίους και την απριλιανή Αφροδίτη. Ωστόσο, είναι δάνεια παράδοση από την Αφροδίτη των ανθέων με τα τραγούδια και το πλέξιμο των στεφανιών. Ένα είδος αγερμών όπως στην κάθοδο των μυστών προς την Ελευσίνα. Το έθιμο αφορούσε τους κραδασμούς που φτιάχνει ο πόνος και ο γέλωτας. Οι κραδασμοί είναι καθαρτήριοι και συνδέονται με τη ζωή, τη λύπη και το θάνατο. Δηλαδή, με την αναγέννηση. Μέσα από τις στάχτες του παλιού που καίγεται. Τη διεύρυνση του χρόνου. Για να γίνει κάθαρση στις τραγωδίες πρέπει να προϋπάρξει σατιρικό δράμα. Νέα διέξοδος ζωής.
Σημειώσεις και σχόλια κατά τη διάρκεια ή μετά τον αγώνα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
03/4/2024, 19:00, τελικό αποτέλεσμα: 3-0
1) Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο σκορ, στο 5′, με τον συνήθη τρόπο ανάπτυξης, σέντρα από τα δεξιά και κεφαλιά του Ελ Καμπί.
2) Ο Άρης, στις ελάχιστες φορές που βρέθηκε, με ενέργεια και πολλούς παίκτες στο αντίπαλο μισό του γηπέδου, προσπάθησε να φέρει τον Σουλεϊμάνοφ, κοντά στον Νταρίντα, μέσα στην περιοχή ώστε να ακολουθήσει την κίνησή του ο Ρίτσαρντς και να εκμεταλλευτεί τη βραδυπορία στο μαρκάρισμα από τον Ποντένσε, με το συνακόλουθο ανέβασμα του Οντουμπάτζο.
3) Στο 30′ η φάση ξεκίνησε ως εξής. Κλέψιμο του Έσε. Συνεργασία με κοντινές πάσες του Γιόβετιτς με τον Ποντένσε, ο οποίος είχε έρθει σε κεντρικό χώρο, έπειτα, άνοιγμα στα δεξιά και το Φορτούνη, γύρισμα στο κάθετο τρέξιμο του Έσε στη μικρή περιοχή και απόκρουση από τον Κουέστα.
4) Βασική επιδίωξη στο ποδοσφαιρικό σχέδιο αναχαίτισης του Μεντιλίμπαρ είναι η ανάκτηση της μπάλας, με κλέψιμο, προτού την υποδεχτεί ο κεντρικός μέσος. Η πρώτη ζώνη προσπαθεί να απλωθεί κατά μήκος της αμυντικής τετράδας και να μαρκάρει την προωθητική πάσα.
5) Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ο Γιόβετιτς λειτουργούσε σαν μαξιλάρι αποσυμπίεσης, στα μεσοδιαστήματα της αριστερής πλευράς, για να διασπάσει τη διπλή τετράδα του Άκη Μάντζιου. Οι γραμμές βρίσκονταν σε μικρή απόσταση μεταξύ τους και οι χαφ είχαν εντολή να προστατεύουν τους αμυντικούς αποτρέποντας τις κινήσεις στο ανοιχτό γήπεδο ωθώντας τη μπάλα και αυτή τη δυνατότητα, προς το πλάι.
6) Ο Τσικίνιο ήταν ο πλοηγός απέναντι στην οργανωμένη άμυνα των Θεσσαλονικέων, αφού δεχόταν και ζητούσε την πρώτη μπάλα όταν δεν την έστελνε διαγώνια προς την επίθεση, με άμεσο τρόπο, ο Κάρμο. Σε στιγμές πίεσης, έστω και ισχνής, ο Φορτούνης οπισθοχωρούσε, συμμετείχε στα αμυντικά καθήκοντα και στη συνέχεια, είτε την κουβαλούσε τρέχοντας μαζί της είτε τη μεταβίβαζε οργανώνοντας την αντεπίθεση.
7) Κατά τη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου, ευθύς εξ αρχής, διαφάνηκε η διάθεση των Γιόβετιτς και Ποντένσε να συνεργαστούν με απλότητα και να δημιουργήσουν ευκαιρίες με παρσίματα και ένα δύο, πέριξ της περιοχής του Άρεως. Κάπως έτσι, στο 60′, ο Πορτογάλος μεσοεπιθετικός υπέγραψε το 2-0.
8) Από το 70′ και έως τη λήξη της αναμέτρησης, ο Ζέλσον Μαρτίνς μονοπώλησε το ενδιαφέρον, καθώς οι εμπνεύσεις του ανακάτεψαν τις ισορροπίες, ο Ρίτσαρντς έγινε πιο πληθωρικός πατώντας με συχνότητα ψηλότερα στο γήπεδο και το 3-0 ήταν το επιστέγασμα της όρεξης του νεοαποκτηθέντος μεσοεπιθετικού.