Home >> Sports >> Σκιά φαντάσματος

Σκιά φαντάσματος

Μαρέα, δηλαδή παλίρροια. Του ναυτικού το δυσκολότερο ταξίδι το κυβερνάν του Μαγγελάνου οι παπαγάλοι, γράφει ο Νίκος Καββαδίας.

Από το Παρίσι (πρόκριση επί της Παρί με τα εκτός έδρας γκολ στις 6/3/2019) και το μιούζικαλ, στην έμπνευση του Άντριου Λόιντ Βέμπερ και το μυθιστόρημα του Γκαστόν Λερού, το φάντασμα της όπερας.

Η Γιουνάιτεντ του Σόλσκιερ κάθε χρόνο παρουσιάζει παρόμοια αγωνιστική συμπεριφορά με διαφορετικά καμώματα ως προς τον τρόπο αλλά κύριο χαρακτηριστικό, πιθανό από τα χρόνια του Άλεξ Φέργκιουσον, να παραδίδεται μονάχα όταν ο διαιτητής σφυρίξει τη λήξη του αγώνα. Είναι αυτό αρκετό όταν στον ανταγωνισμό για τα εγχώρια σκήπτρα πρέπει να τα βάλεις με τις πυραυλοκίνητες Σίτι και Λίβερπουλ και τη συμπαγή, κάπως τυχερή και σίγουρα καλοδουλεμένη Τσέλσι του Τούχελ;

Ας σημειώσουμε πως δεν είναι εφικτό να προκύπτουν παρόμοια αποτελέσματα όπως το προχθεσινό με την Αταλάντα (3-2 από 0-2) . Η Γιουνάιντεντ βρέθηκε πίσω στο σκορ, το χειμώνα του 2020, 2-0 από τη Σαουθάμπτον, το γύρισε και νίκησε 3-2. Βρέθηκε να χάνει 1-0 από τη Γουέστ Χαμ, το γύρισε και νίκησε 3-1.

Όταν όμως βρέθηκε να χάνει με 3-0 από τη Ζάλσμπουργκ στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου στο Τσάμπιονς Λιγκ, δεν κατάφερε να το κάνει πάλι. Μείωσε σε 3-2, πίεσε για την ισοφάριση, αλλά ηττήθηκε. Και με την ήττα αποχαιρέτησε τη διοργάνωση, έμεινε εκτός συνέχειας και υποβιβάστηκε στο Γιουρόπα Λιγκ.

Παρόμοια αρχή έγινε και εφέτος. Ήττα στην Ελβετία από τη Γιουνγκ Μπόις, ήττα στην Τουρκία από την Μπασακσεχίρ, τότε.

Κάπως έτσι, οι κρίσεις είναι δύσκολο να φέρουν μια ουσιαστική λύση, δεδομένου ότι κυριαρχεί η μετριότητα. Ο μαγνητικός δείκτης δεν παίζει παιγνίδια με τη βελόνα του και σε γενικές γραμμές η ίδια εικόνα επαναλαμβάνεται τα τελευταία χρόνια. Η περίοδος Σόλσκιερ, κατά την άποψή μας, χωρίζεται σε τρία επίπεδα. Αρχικά, η προσπάθεια μονιμοποίησης ενός συνόλου το οποίο θα παρουσιάζει μικρές διαφορές στο έμψυχο υλικό από καλοκαίρι σε καλοκαίρι. Έπειτα, η τακτοποίηση πίσω από τη μπάλα για να μετρηθεί η ομάδα στο τι είδους ποδόσφαιρο μπορεί να υποστηρίξει. Αυτή η επιλογή έστειλε το Λουκακού στην Ίντερ, τη μονιμοποίηση στην ενδεκάδα των Φρεντ, ΜακΤόμινεϊ, Ράσφορντ και την αναζήτηση σε κάθε ευκαιρία, να φτάσει η μπάλα στον Άγγλο μεσοεπιθετικό, στο χώρο, μέσα αριστερά για να χρειαστεί να κάνει λίγα μέτρα με τη μπάλα και να σημαδέψει την αντίπαλη εστία. Τέλος, το φετινό εγχείρημα μοιάζει πεπαλαιωμένη εκδοχή του βρετανικού ποδοσφαίρου μέχρι το 2003. Σχέδιο για να σημαδεύουμε όλοι το πέταγμα ή το κεφάλι του Ρονάλντο προκειμένου να έρθει σε τελείωμα με καλές προϋποθέσεις. Mόνο που ο Κριστιάνο έχει συνηθίσει να παίζει σε δίδυμο στην κορυφή ( Ο Καβάνι στο πλευρό του)!

Σε στιγμές οργανωμένης άμυνας, με την οδηγία για θαρραλέα ένταση μπροστά και όχι οργάνωση στο πίσω μισό, κλεψίματος της μπάλας, αλλαγή παιχνιδιού και κάθετο τρέξιμο από την αντίπαλη ομάδα, συμβαίνουν καταστάσεις όπως με την Έβερτον. Ανοιχτές γραμμές, αργοί μέσοι, βαριά κορμιά, ποδοσφαιριστές περασμένης δεκαετίας όπως ο Μάτιτς. Ανατροπές και κανένας εφησυχασμός.

Ωστόσο, οι ομάδες πρέπει να βελτιώνονται, όσα προβλήματα κι αν έχουν, όσο χαμηλά κι αν έχουν πέσει. Χρόνος που περνάει χωρίς βελτίωση είναι χαμένος, δεν αρκεί το γεγονός πως τα πράγματα δεν έχουν εκτραχυνθεί. Όταν η ομάδα παίζει σε χαμηλά μέτρα, αναζητείται η έμπνευση του Μπρούνο Φερνάντες. Να υποδεχτεί τη μπάλα, να γυρίσει, να κοιτάξει το γήπεδο και να λάβει την καλύτερη δυνατή απόφαση. Tην αγωνιστική περίοδο 2020/21, τη χρονιά των συνεχόμενων αγώνων και της πανδημίας, ο Όλε αποφάσισε να αλλάζει σπάνια την ενδεκάδα. Με αυτόν τον τρόπο, η τετράδα της άμυνας (Μαγκουάιρ, Λίντελοφ, Μπισάκα, Σο) έπαιξαν τα περισσότερα λεπτά από κάθε άλλο παίχτη στην Αγγλία. Αντίθετα, προς το τέλος της χρονιάς εξαιτίας του κολλήματος στην ανανέωση του συμβολαίου του Ντε Χέα, δοκιμάστηκε ο Χέντερσον στα δοκάρια. Παρόμοια χαρακτηριστικά και μικρό άνοιγμα χεριών, όπως ο Πίκφορντ!

Κατά μέσο όρο οι Κόκκινοι Διάβολοι συγκέντρωναν δύο βαθμούς ανά αγώνα. Έμειναν 12 πίσω από τη Σίτι και με τους 74 συνολικά είδαν τη Λέστερ του Ρανιέρι, από το 2016, να κουνάει συγκαταβατικά το κεφάλι.

Boring Boring Man. United

H ακλόνητη βεβαιότητα του Νορβηγού προπονητή ότι όλα βαίνουν καλώς και το ποδοσφαιρικό πλαίσιο χρειάζεται, απλώς ανάπτυξη, προκάλεσε την αρπαγή του CR7 από την αγκαλιά της Σίτι, τη στοχευμένη ποιοτική αναβάθμιση με την έλευση του Βαράν για να γίνει δίδυμο με το “δραπέτη” του Α.Τ. Μυκόνου και τον φέρελπιν Σάντσο από τη Ντόρτμουντ. Κρατήστε ότι ο σύλλογος ανακοίνωσε την πρόσληψη επιστημονικού συμβούλου για τα data, πριν μία εβδομάδα. Δεδομένου ότι από τη μεσαία γραμμή και μπροστά υπήρξε πληθωρισμός προσόντων και άρα, τακτικών αναδιατάξεων, ο προπονητής παρουσίασε ενδεκάδες με τον Πογκμπά σε ρόλο εσωτερικού, αριστερού, μέσου, στο αμυντικό κομμάτι να καλύπτει την πλευρά και στο επιθετικό να δίνει το απαιτούμενο πλάτος ο Σο. Σημαντική παρένθεση, εδώ. Η ολοένα και περισσότερη χρησιμοποίηση των πλάγιων μπακ, σε ρόλο καθαρού εξτρέμ στην ανάπτυξη με τους ακραίους επιθετικούς να γίνονται κρυφοί φορ ανάμεσα στους πλάγιους και τους κεντρικούς οπισθοφύλακες, έκανε τη Λίβερπουλ, η οποία εν πολλοίς καθιέρωσε, εφάρμοσε και εξέλιξε αυτή την τακτική, να μετακινεί το Αλεξάντερ Άρνολντ σε πρώτη φάση και δευτερευόντως το Ρόμπερτσον, σε θέση δημιουργού και το Σαλάχ παίχτη γραμμής. Θυμηθείτε το σημείου όπου υποδέχεται τη μπάλα με τη Σίτι στο πρωτάθλημα και την Ατλέτικο στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Το παράδοξο της υπόθεση, παράλληλα, αφορά την επιρροή της καλαθόσφαιρας στις στημένες φάσεις. Περισσότερες ευκαιρίες εκμεταλλεύεται η Γιουνάιτεντ από τα συστήματα ελευθέρωσης των Κριστιάνο και Μαγκουάιρ, παρά σε κανονική ροή αγώνων. Μέχρι τον αγώνα με την Έβερτον, προτού επιστρέψει στην ενδεκάδα ο Ράσφορντ, οι μακρινές μπαλιές, άμεσης μετάβασης, από την άμυνα στην επίθεση καταλάμβαναν κύριο κομμάτι της επιθετικής οργάνωσης των κόκκινων. Ο άλλος τρόπος είναι να φέρουμε πολλούς παίχτες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, να αλλάζουμε μικρές πάσες και μετά αυτοσχεδιασμοί!

Μέχρι στιγμής, παρά τη θριαμβευτική υποδοχή φιλάθλων και αθλητών, χωρίς να έχει οποιαδήποτε ευθύνη ο ίδιος, φαίνεται πως η σύβραση του πορτογάλου αστέρα με τους υπόλοιπους παραποιεί τις όποιες σταθερές υπήρχαν μέχρι και τον τελικό με τη Βιγιαρεάλ στο Γκντανσκ.

Αναλυτικότερα, και με τη βοήθεια της understat.com, κάνουμε μια σύγκριση προόδου για τα έτη 2020, 2021.

2020: xGoals for, 1.39, xGoals against 1.03, xGoals difference, 0.36.

2021: xGoals for, 1.45, xGoals against, 1.09, xGoals difference, 0.36.

Συμπερασματικά, το «κάλλιον προλαμβάνειν» και οι ιστορίες με τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα δεν είναι, μόνο, για να τα γράφουν στις εκθέσεις τους οι μαθητές και να παίρνουν άριστα. Επιπρόσθετα, την Κυριακή, είναι προγραμματισμένη η αναμέτρηση με τη Λίβερπουλ. Οπότε, μοναδική σταθερά στη ζωή μας, η αλλαγή!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *