Ο Αλέξης Αλεξανδρής εκτελούσε με το δεξί, με το αριστερό, με σουτ, με κεφαλιά, με μυτάκι, με ψαλιδάκι, με το γόνατο, με ότι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Το ρεπερτόριο του ήταν πολύ πλούσιο, περιείχε τα πάντα και μπορούσε να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό φίλαθλο. Βλέπετε, δεν μιλάμε για όποιον και όποιον, αλλά για έναν από τους κορυφαίους…. δολοφόνους εντός αντίπαλης περιοχής.
Κιάτο 1968
Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας πάμε αρκετά χρόνια πίσω.Στο φθινόπωρο του 1968. Είναι 21 Οκτωβρίου όταν στο Κιάτο γεννιέται ένα παιδί για τις ποδοσφαιρικές ικανότητες του οποίου πολλά χρόνια αργότερα θα μιλάει όλη η Ελλάδα.Ένα παιδί που ανακαλύπτει γρήγορα τον κόσμο του ποδοσφαίρου και από τα πρώτα του βήματα ελκύεται αφάνταστα από τη στρογγυλή θεά. Όταν, μάλιστα, στα εννέα του ξεκινά να παίζει ποδόσφαιρο, παθαίνουν όλοι πλάκα. Ακόμα όμως δεν έχουν δει τίποτα…
Η Αναγγένηση και ο Πέλοπας
Τον καιρό που όλοι μιλάνε για το παιδί θαύμα, την περιοχή του Κιάτου χτενίζουν για ανεύρεση ταλέντων οι υπεύθυνοι του Πέλοπα Κιάτου, που εκείνη την εποχή μετείχε στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Ο Αλεξανδρής μπαίνει στο μάτι τους, επιλέγεται και αρχίζει να τρελαίνει κόσμο. Κάποια στιγμή, όμως, γίνεται απόσχιση λόγω οικονομικών προβλημάτων. Οι υπεύθυνοι της Ακαδημίας του Πέλοπα ακολουθούν τη δικαστική οδό. Πηγαίνουν στο πρωτοδικείο και παίρνουν την άδεια για τη δημιουργία της Αναγέννησης η οποία ξεκινά να παίζει στην τρίτη κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος.
Η προφητεία και ο Ολυμπιακός
Στα 13 του είναι ήδη ένας ποδοσφαιριστής για τον οποίο μιλά όλος ο κορινθιακός κόλπος. Είναι τόσο καλός που ο τότε πρόεδρος της Αναγέννησης, Παναγιώτης Μπαζέλης του λέει μπροστά σε όλο τον κόσμο: «Αγόρι μου, εσύ θα φοράς τη φανέλα του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδος».
Οι εκπληκτικές εμφανίσεις με τη Βέροια
Το καλοκαίρι του 1986 η Βέροια εντυπωσιάζεται από τις ικανότητες του Αλέξη Αλεξανδρή και τον κάνει δικό της. Ο νεαρός επιθετικός χρόνο με το χρόνο βελτιώνει τις ατομικές του επιδόσεις, φτάνοντας στην αποκορύφωση την αγωνιστική περίοδο 1989/90. Έχοντας πραγματοποιήσει καταπληκτικές εμφανίσεις πετυχαίνει 21 γκολ, αριθμός ρεκόρ με τη φανέλα της Βέροιας.
Ο δρόμος για την Αθήνα
Με τη Βέροια πετυχαίνει το ένα γκολ μετά το άλλο, έχει φτάσει συνολικά τα 16 όταν δέχεται τη μεγαλύτερη πρόκληση μέχρι εκείνη τη στιγμή στη ζωή του. Τον καλεί η Εθνική Ελλάδος για να πάρει μέρος στο φιλικό παιχνίδι με το Μαρόκο που διεξάγεται στις 17 Μαρτίου του 1991.Το ντεμπούτο με το εθνόσημο στο στήθος, στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Ένα ακόμα μεγάλο βήμα στην καριέρα ενός τεράστιου ποδοσφαιριστή πραγματοποιείται.
Είναι πράγματι μεγάλο, όχι όμως το μεγαλύτερο. Διότι το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, θα κάνει ακόμα ένα μεγάλο βήμα προς την κορυφή. Ως ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους ποδοσφαιριστές έχει γίνει το μήλον της έριδος για τις μεγάλες ομάδες. Αυτή που δείχνει να τον θέλει περισσότερο εκείνη τη δεδομένη στιγμή, πάντως, είναι η ΑΕΚ. Πράγματι, κατηφορίζει στη Νέα Φιλαδέλφεια για να φορέσει την κιτρινόμαυρη φανέλα. Τα πάει καλά. Τόσο καλά που κάποια στιγμή γίνεται κορυφαίος σκόρερ στην Ελλάδα. Είναι την περίοδο 1993/94, όταν με 24 τέρματα παίρνει το χρυσό παπούτσι. Την ίδια χρονιά πετυχαίνει και άλλα δύο σπουδαία επιτεύγματα. Είναι Μάιος του 1994, όταν καταφέρνει να πετύχει το πρώτο του γκολ με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος, ενώ συμπεριλαμβάνεται από τον τότε ομοσπονδιακό τεχνικό, Αλκέτα Παναγούλια, στην 22άδα για την μεγαλύτερη περιπέτεια στην ιστορία της ελληνικής ομάδας, το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αμερικής.
Στο λιμάνι που αγαπά
Έχει κάνει ήδη πολλά.Ήδη θεωρείται ένας από τους μεγάλους επιθετικούς του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν τα έχει κάνει όλα όμως. Βλέπετε, όνειρό του από μικρό παιδί και στόχος του από τότε που έγινε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, είναι να παίξει για τη μεγάλη του αγάπη, τον Ολυμπιακό.
Είναι Ιούλιος του 1994, όταν εκπνέει το συμβόλαιο του με την ΑΕΚ. Την ίδια εποχή ο Ολυμπιακός πραγματοποιεί δύο ηχηρές μεταγραφές από το εξωτερικό. Εντάσσει στο ρόστερ του τον Μουντιαλικό Ρασίντ Γεκινί και τον Ίλια Ίβιτς. Θα έλεγε κανείς ότι η δική του μεταγραφή περνάει κάπως σε δεύτερη μοίρα. Όμως, θα αποδείξει στην πορεία ότι η δική του είναι τελικά μία από τις σπουδαιότερες που έκανε στην ιστορία του ο Ολυμπιακός.
Στις 24 Αυγούστου του 1994 κάνει το ντεμπούτο του. Μπαίνει αλλαγή στη θέση του Ρασίντ Γεκινί σ’ ένα ματς με τη Δόξα στη Δράμα, ενώ πετυχαίνει τα πρώτα του (2) γκολ με την ερυθρόλευκη φανέλα στο 7-1 επί της Καβάλας (30/10/94).
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής
Το καλοκαίρι του 1996 ο Ολυμπιακός ξεκινάει μία νέα προσπάθεια. Ο Αλεξανδρής γίνεται σημαιοφόρος της, καταφέρνει να είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής και στο τέλος να πανηγυρίσει μαζί με τους συμπαίκτες του και την τεχνική ηγεσία την επιστροφή του Ολυμπιακού στον θρόνο του πρωταθλητή μετά από 10 χρόνια ξηρασίας. Στο πρώτο από τα επτά σερί πρωταθλήματα ο Αλεξανδρής έχει τεράστια συμμετοχή. Πετυχαίνει 23 γκολ, γεγονός που του επιτρέπει να πάρει τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ.
Αυτή η υπέροχη σεζόν για τον Αλεξανδρή ολοκληρώνεται με τη μοναδική φιέστα που γίνεται στο στάδιο Καραϊσκάκης για να εορταστεί η επιστροφή του Ολυμπιακού στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Βρισκόμαστε πέντε μέρες πριν φύγει ο Μάης του 1997, αλλά στην ουσία στο ξεκίνημα μιας μεγάλης καριέρας…
Λάρισα, Καλλιθέα και Κύπρος
Μετά την αποχώρησή του από τον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 2003 θα συνεχίσει την καριέρα του στη Λάρισα. Εκεί θα μείνει για μία σεζόν και το 2005 θα επιστρέψει στην Αθήνα για λογαριασμό της Καλλιθέας. Το φινάλε της σπουδαίας ποδοσφαιρικής καριέρας του Αλέξη Αλεξανδρή θα γραφτεί στην Κύπρο με τη φανέλα του ΑΠΟΠ Κινύρα.
Ο Αλέξης Αλεξανδρής σε αριθμούς
Γεννήθηκε: 21 Οκτωβρίου 1968, στο Κιάτο
Θέση: Σέντερ φορ
Ομάδες
1986-91: Βέροια
1991-94: ΑΕΚ
1994-04: Ολυμπιακός
2004:Λάρισα
2005: Καλλιθέα
2005-06: ΑΠΟΠ (Κύπρου)
Τίτλοι
Πρωταθλήματα: 10 (1992,1993,1994,1997,1998,1999,2000,2001,2002,2003)
Κύπελλα: 1 (1999)
Πρώτος σκόρερ: 1994 (24 γκολ), 1997 (23), 2001 (20), 2002 (21)
Συμμετοχές στην Εθνική Ελλάδος: 42
Γκολ με την Εθνική Ελλάδος: 10
Πρώτο ματς: 27 Μαρτίου 1991 με Μαρόκο 0-0, Ραμπάτ
Τελευταίο ματς: 15 Μαΐου 2002 με Κύπρο 3-1, Ρόδος
Συμμετοχές στο Παγκόσμιο Κύπελλο 1994: 1 ματς