Στην συνέντευξη ετούτη η Νίκη Συρίγου και το ΟΟΤΒ έχουν την χαρά να φιλοξενούν την Μαρία Ματσούκα, την οποία την έχετε γνωρίσει, ήδη, απ’ το site μας και τα τρία της βιβλία, “Όλα όσα ψιθυρίσαμε”, “Επικίνδυνη” & “Αποπλάνηση”,τα οποία σάς έχουμε παρουσιάσει.
Πώς προέκυψε το ταξίδι της συγγραφής;
“Ήταν μια επιθυμία η οποία προήλθε απ’ την αγάπη μου για την λογοτεχνία. Από μικρή – απ’ το Δημοτικό συγκεκριμένα – διάβαζα συνεχώς. Ήταν μια συνήθεια που αγαπούσα βαθιά και δεν την σταμάτησα ποτέ. Δεν ήμουν, για να είμαι ειλικρινής, ιδιαίτερα επιμελής μαθήτρια αλλά ήμουν απόλυτα συνεπής με το ραντεβού μου με τα «εξωσχολικά» βιβλία μου κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ. Ωστόσο, αν κι έγραφα με κάθε αφορμή σκέψεις και ημερολόγια, δεν είχα φανταστεί ποτέ αυτή την προσωπική εξέλιξη. Δεν είχα φανταστεί την έκβαση αυτής της ανάγκης που ήταν βαθιά κρυμμένη μέσα μου να γράφω εγώ ίδια βιβλία. Με προτροπή του συζύγου μου ξεκίνησα τα σεμινάρια της δημιουργικής γραφής και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα”.
Ποιες αποτελούν τις πηγές της έμπνευσής σας;
“Είναι απλές καθημερινές καταστάσεις ή οποίες για κάποιον υποσυνείδητο λόγο με κινητοποιούν. Επίσης, υπάρχουν κοινωνικά θέματα που μ’ εμπνέουν και για τα οποία θέλω διακαώς να γράψω. Ίσως επιθυμώ να φέρω την κάθαρση και την δικαιοσύνη μέσα απ’ τις ιστορίες μου. Μια απλή εικόνα για ‘σένα, μπορεί για μένα να γίνει ολόκληρο βιβλίο. Η φαντασία μου δεν έχει όρια. Απλά, χρειάζομαι κάτι να την πυροδοτήσει”.
Τι πυροδότησε την δημιουργία της “Αποπλάνησης”;
“Αυτό ακριβώς που σάς προανέφερα. Μια εικόνα στον κέντρο της Αθήνας που αφορούσε μετανάστες – συνδυαστικά με το μεταναστευτικό ζήτημα που πάντα μ’ απασχολούσε – δημιούργησε ένα ολόκληρο μυθιστόρημα 110.000 λέξεων”.
Ενώ δουλεύατε την “Αποπλάνηση” περισσότερο καιρό, πώς έγινε το τρίτο, κατά σειρά, βιβλίο σας που χαρίσατε στο κοινό;
“Η «Αποπλάνηση» ήταν το πρώτο μυθιστόρημα που ξεκίνησα να γράφω. Συνέβη πριν απ’ το «’Όλα όσα ψιθυρίσαμε». Όμως, καθώς το έγραφα – είχα δημιουργήσει τον ήρωα μου τον Τζόσουα, είχα θέσει τις βάσεις της ζωής του στο κέντρο της Αθήνας – αισθάνθηκα ότι δεν ήμουν έτοιμη για την συγκεκριμένη ιστορία. Σε μια στιγμή απόλυτης διαύγειας, τ’ άφησα στην άκρη και είπα στον εαυτό μου ότι θα επανέλθω, όταν θα έχω αποκτήσει παραπάνω συγγραφική εμπειρία και θα μπορώ να καταπιαστώ μ’ αυτό το βιβλίο. Η «Αποπλάνηση» είναι μια δυνατή ιστορία που αφορά πολλά διαφορετικά θέματα. Η μετανάστευση, οι εθισμοί, ο έρωτας, οι κοινωνικές αντιθέσεις μα ακόμα και η κλοπή του πίνακα του Ρέμπραντ – “Η Καταιγίδα στη Θάλασσα της Γαλιλαίας” ζωγραφισμένο το 1633 που απεικονίζει την βιβλική σκηνή όπου ο Χριστός και οι μαθητές του βρίσκονται σ’ ένα πλοιάριο που δέρνεται απ’ τα κύματα. Παρά, λοιπόν, τις εκτεταμένες έρευνες, το έργο δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα και η υπόθεση παραμένει ανοιχτή. Ο πίνακας ακόμη αναζητείται. Στο βιβλίο μου, όμως, δίνω απαντήσεις για το πού βρίσκεται. Έτσι, λοιπόν, χρειαζόμουν εμπειρία για την συγγραφή της «Αποπλάνησης» κι, όταν, εντέλει, αισθάνθηκα έτοιμη, επανήλθα με την ολοκλήρωση του τρίτου μου μυθιστορήματος”.
Το μεταναστευτικό ζήτημα απασχολεί ως βασικό κορμό το βιβλίο σας. Δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα καθώς και του ανασχηματισμού απ’ τον οποίο προέκυψε νέος υπουργός Μετανάστευσης & ασύλου ποιες αλλαγές θα θέλατε να δείτε στην χώρα μας;
“Εγώ δεν είμαι πολιτικός, για να προτείνω λύσεις. Ωστόσο, ένα συνδυασμένο μοντέλο πολιτικής, κοινωνικής ένταξης κι ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να κάνει την διαφορά, για να βελτιωθεί η ζωή των μεταναστών στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, ανάπτυξη αξιοπρεπών κέντρων υποδοχής κι ενσωμάτωσης, μείωση της γραφειοκρατίας και των καθυστερήσεων για την εξέταση ασύλου, προγράμματα εκμάθησης ελληνικών κι επαγγελματικής κατάρτισης, διευκόλυνση της νόμιμης εργασίας και προστασία από εκμετάλλευση, πρόσβαση σε υγεία και υποστήριξη για τραυματικές εμπειρίες, καταπολέμηση ρατσισμού, δράσεις ευαισθητοποίησης και προώθηση της συνύπαρξης. Όλοι είμαστε παιδιά του ίδιου Θεού και, αν βρισκόμασταν στην θέση των μεταναστών, θα θέλαμε σεβασμό και μια καλύτερη ζωή για εμάς και τα παιδιά μας”.
Πείτε μας λίγα λόγια για την συγγραφική σας μεταγραφή στις εκδόσεις Κάκτος!
“Νιώθω υπέροχα στις εκδόσεις Κάκτος, σ’ αυτόν τον τόσο ποιοτικό και ιστορικό εκδοτικό οίκο που, πλέον, αποτελεί την επαγγελματική μου οικογένεια. Απ’ την πρώτη στιγμή η αγαπημένη μου Μαρία Κουκουβίνου, αυτή η τόσο έμπειρη γυναίκα στις εκδόσεις, πίστεψε στο έργο μου και με στήριξε, όπως επίσης κι ο Γιάννης Λεβέντης, και είμαι παραπάνω από ευγνώμων για την σχέση που έχουμε δημιουργήσει”.
Ετοιμάζετε κάτι νέο για τους φίλους αναγνώστες σας που θα δουν το προσεχές διάστημα;
“Είμαι στη φάση που ολοκληρώνω το τέταρτο μυθιστόρημά μου. Είναι μια ιστορία που αναφέρεται και πάλι σ’ ένα φλέγον κοινωνικό θέμα, επιπλέον όμως – όπως και στα προηγούμενα βιβλία μου- έχει μυστήριο, έρωτα, αγωνία, τραύματα κι αγάπη, με λίγα λόγια είναι ένα βιβλίο για την ίδια την ζωή.