Ο μεγάλος αρχηγός σταμάτησε. Ο παίχτης που άλλαξε την σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού αποφάσισε να κρεμάσει την φανέλα του και να βάλει τέλος σε μια σπουδαία καριέρα που λίγοι έχουν καταφέρει και θα καταφέρουν να πραγματοποιήσουν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Βασίλης Σπανούλης αποσύρθηκε και το σημερινό άρθρο θα είναι αφιερωμένο ολοκληρωτικά σε εκείνον και σε όσα κατάφερε σαν αθλητής.
Όταν ο Ολυμπιακός έφερνε τον Σπανούλη το καλοκαίρι του 2010 τάραζε τα νερά του ευρωπαϊκού μπάσκετ καθώς υπέγραφε έναν εκ των κορυφαίων καλαθοσφαιριστών της Ηπείρου μας, έναν παίχτη που έμελλε να κάνει τον Ολυμπιακό μας ξανά πρωταθλητή και μια ομάδα που θα την ξανά έτρεμε όλη η Ευρώπη. Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε 2 Ευρωλίγκες, 1 Διηπειρωτικό, 3 πρωταθλήματα Ελλάδος και ένα κύπελλο και από εκεί που η ομάδα μας έφτανε πάντα στην πηγή αλλά δεν έπινε νερό, με τον Σπανούλη έμαθε να το κάνει και αυτό.
Επίσης, όταν το καλοκαίρι του 2011 έφυγε σχεδόν όλη η ομάδα καθώς επικρατούσε αβεβαιότητα εκείνος έμεινε και πίστεψε περισσότερο από τον καθένα στο μέλλον του Ολυμπιακού και φυσικά δικαιώθηκε. Τα τρόπαια που κατέκτησε το ομολογούν και με το παραπάνω, ενώ και οι προσωπικές διακρίσεις διαδέχονταν η μια την άλλη. Τρεις φορές MVP final four, πράγμα που μόνο αυτός και ο τεράστιος Κούκοτς έχουν καταφέρει, MVP όλης της Ευρωλίγκας, 1ος σκόρερ της Ευρωλίγκας, 1ος σε ασίστ, αμέτρητες φορές μέλος της καλύτερης 5αδας της διοργάνωσης και αμέτρητα ακόμα βραβεία MVP. Ο άνθρωπος ήταν ο ορισμός του δουλευταρά που δεν υπήρχε περίπτωση να μην καταφέρει κάτι που θα βάλει στο μυαλό του.
Ο Σπανούλης όπου έπαιξε ήταν πρωταγωνιστής. Στην εθνική, στον ΠΑΟ, σε εμάς. Όπου αγωνίστηκε ήταν ο κορυφαίος και αυτό δεν το καταφέρνουν πολλοί αθλητές στον κόσμο. Θα υπάρξουν ακόμα πολλά χρόνια μέχρι να ξαναδούμε έναν παίχτη σαν τον Σπανούλη στην Ευρώπη. Έναν παίχτη που θα κάνει αυτά που έκανε ο Βασίλης για περισσότερα από 10 χρόνια. Μην ξεχνάμε ότι ο Μπιλλαρας μέχρι και τα 35 του ήταν εκ των κορυφαίων γκαρντ της διοργάνωσης και κατάφερνε να οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε ένα ακόμα τελικό φάιναλ φορ όπως αυτός της Κωνσταντινούπολης.
Το μόνο κρίμα είναι ότι αυτός ο παίχτης άξιζε να κλείσει την καριέρα του με έναν τίτλο και μπροστά σε κόσμο, αλλά δεν πειράζει καθώς όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Βασίλη Σπανούλη σε ευχαριστούμε για όλα.