Home >> Sports >> Κάρλος Γκαμάρα, ο σερίφης της ΑΕΚ

Κάρλος Γκαμάρα, ο σερίφης της ΑΕΚ

Ο σπουδαίος Παραγουανός στόπερ Κάρλος Γκαμάρα φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ τη σεζόν 2001-02 πραγματοποιώντας καταπληκτικές εμφανίσεις με τον «Δικέφαλο» στο στήθος και κατακτώντας το Κύπελλο Ελλάδος στον τελικό του ΟΑΚΑ απέναντι στον Ολυμπιακό.

Δεύτερος ρέκορντνμαν συμμετοχών με την Παραγουάη

Ο Κάρλος Γκαμάρα γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1971, στο Ιπακαράι, μια πόλη στο κεντρικό Διαμέρισμα της Παραγουάης, κοντά στην Ασουνσιόν, δίπλα στην ομώνυμη λίμνη. Αρχηγός της εθνικής ομάδας της Παραγουάης σε διεθνές επίπεδο, παίζοντας στο κέντρο της άμυνας, είναι σήμερα ο δεύτερος ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία του παραγουάνικου ποδοσφαίρου, έχοντας κάνει 110 διεθνείς συμμετοχές, σκοράροντας 12 γκολ.

Δύο φορές καλύτερος Παραγουανός ποδοσφαιριστής

Το ρεκόρ συμμετοχών του, έσπασε το 2013. Ήταν γνωστός για την ηγεσία του, την κλάση και τις εξαιρετικές δεξιότητες αντιμετώπισης των αντιπάλων επιθετικών, καθιστώντας τον έναν από τους πιο σεβαστούς αμυντικούς στη Νότια Αμερική. Αντιπροσώπευσε την χώρα του σε 10 μεγάλα τουρνουά και ήταν ο αρχηγός της κατά τη διάρκεια του τελευταίου μέρους της καριέρας του. Εμφανίστηκε για την Παραγουάη σε 3 Παγκόσμια Κύπελλα, αυτά του 1998, του 2002 και του 2006, σε 5 Κόπα Αμέρικα (1993, 1995, 1997, 1999 και 2004) και 2 φορές στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1992 και το 2004, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο στη διοργάνωση της Αθήνας. Ονομάστηκε Καλύτερος Παραγουανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς το 1997 και το 1998 και ήταν μέλος της Ιδανικής 11άδας του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998.

Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς το 1997 & το 1998

Η μακρόχρονη και σπουδαία καριέρα του Γκαμάρα ξεκίνησε το 1991 στη Σέρο Πορτένιο, με την οποία αναδείχθηκε πρωταθλητής Παραγουάης το 1992. Συνέχισε στην αργεντίνικη Ιντεπεντιέντε, παίζοντας για λίγο, ξαναγυρίζοντας στην Σέρο.  Το 1995, εντάχθηκε στη βραζιλιάνικη Ιντερνασιονάλ. Με τα άψογα τάκλιν του, την ικανότητά του στο ψηλό παιχνίδι και την ηγετική του παρουσία εντός αγωνιστικού χώρου, κερδίζει τίτλους και ατομικά βραβεία. Ανακηρύσσεται Παραγουανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για το 1997 και το 1998, ενώ στο μεταξύ έρχεται Ευρώπη και γίνεται παίκτης της Μπενφίκα, για την σεζόν 1997/98. Γυρίζει στη Λατινική Αμερική για λογαριασμό της Κορίνθιανς, κατακτώντας το πρωτάθλημα Βραζιλίας του 1998.

Αναντικατάστατο στέλεχος της ΑΕΚ

Το 1999, τον αποκτά η Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά μετά τον υποβιβασμό του μαδριλένικου συλλόγου, την περίοδο 1999-2000, επιστρέφει στη Βραζιλία, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Φλαμένγκο. Από την τελευταία, το 2001 τον αποκτά (δανεικό) η ΑΕΚ! Ο Γκαμάρα εξελίσσεται σε αναντικατάστατο στέλεχος της ενδεκάδας της Ένωσης. Η ΑΕΚ, αν και διεκδικεί μέχρι τέλους τον τίτλο του πρωταθλητή, τερματίζει δεύτερη, πίσω από τον Ολυμπιακό. Κερδίζει όμως τους «ερυθρόλευκους» στον τελικό του Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ (2-1), με τον Παραγουανό άσο να είναι από τους καλύτερους της Ένωσης και σ’ αυτό το ματς! Αγωνίστηκε σε 24 αγώνες πρωταθλήματος, 8 Κυπέλλου, καθώς και σε 8 ευρωπαϊκά παιχνίδια, πετυχαίνοντας συνολικά ένα τέρμα σ’ όλες τις διοργανώσεις, εναντίον της βουλγαρικής Λίτεξ Λόβετς για το Κύπελλο UEFA, στο οποίο έφτασε μέχρι τη φάση των 16.

Η μεταγραφή στην Ίντερ και ο τερματισμός της καριέρας

Εκεί, η ΑΕΚ αποκλείστηκε από την Ίντερ, η οποία με γνώμονα την εξαιρετική απόδοση που είχε ο Γκαμάρα στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, αλλά και τις εμφανίσεις του, γενικότερα, έσπευσε να τον αποκτήσει την επόμενη χρονιά, το 2002. Στην πρώτη σεζόν, σκόραρε το νικητήριο γκολ στον τελικό του Pirelli Cup (σπόνσορα της Ίντερ) εναντίον της Ρόμα, κάνοντας 14 εμφανίσεις. Η επόμενη σεζόν για το σύλλογο ήταν λιγότερο επιτυχής, καθώς η Ίντερ τερμάτισε τέταρτη στο πρωτάθλημα και ο ίδιος έκανε μόνο 10 εμφανίσεις. Παρέμεινε στην Ίντερ για την περίοδο 2004/05, κερδίζοντας το Κύπελλο Ιταλίας εκείνης της χρονιάς, αλλά μετά από άλλη μια σεζόν, σε μεγάλο βαθμό, στον πάγκο, μεταγράφηκε στη βραζιλιάνικη Παλμέιρας, τον Ιούλιο του 2005. Το 2007, αποφάσισε να επιστρέψει στην Παραγουάη για να τερματίσει την ποδοσφαιρική του καριέρα, ως παίκτης της Ολίμπια Ασουνσιόν, μισητή αντίπαλο της Σέρο Πορτένιο!

Επί σειρά ετών αρχηγός της Εθνικής Παραγουάης

Η εθνική Παραγουάης είναι το άλλο μεγάλο κεφάλαιο της καριέρας του Κάρλος Γκαμάρα, της οποίας υπήρξε για σειρά ετών ο αρχηγός της. Το πρώτο διεθνές παιχνίδι του ήταν εναντίον της Βολιβίας, στις 27 Μαρτίου του 1993, (2-1). Η πρώτη του μεγάλη διοργάνωση, σε διεθνές επίπεδο, ήταν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1998, στο οποίο η Παραγουάη αποκλείστηκε στους 16, από την μετέπειτα τροπαιούχο Γαλλία. Έπαιξε και στα τέσσερα παιχνίδια της Παραγουάης, συγκεντρώνοντας μεγάλο σεβασμό για τις αμυντικές του ικανότητες, χωρίς μάλιστα να παραχωρήσει ούτε ένα φάουλ! Η FIFA τον έχρισε μέλος της Ιδανικής 11άδας της Διοργάνωσης. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, η Παραγουάη αποκλείστηκε πάλι στους 16, με τον Γκαμάρα να παίζει όλα τα παιχνίδια και πάλι χωρίς να παραχωρήσει ούτε ένα φάουλ!

Κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο τουρνουά ποδοσφαίρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 2004, χάνοντας 1-0 από την Αργεντινή στον τελικό. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, ήταν ο πρώτος παίκτης στο τουρνουά που σκόραρε αυτογκόλ, ύστερα από εκτέλεση φάουλ του Ντέιβιντ Μπέκαμ στο εναρκτήριο αγώνα της ομάδας του εναντίον της Αγγλίας, (0-1). Το αυτογκόλ σημειώθηκε μετά από μόλις τρία λεπτά και έγινε το γρηγορότερο σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου στην ιστορία, μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, που «έσπασε» από τον Βόσνιο Σεάντ Κολάσινατς σκοράροντας μόλις μετά από δύο λεπτά, στον αγώνα Βοσνίας Ερζεγοβίνης – Αργεντινής στη φάση των ομίλων.

Ρέκορνμαν συμμετοχών μέχρι το 2013

Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την εθνική ομάδα της Παραγουάης. Έπαιξε το τελευταίο του διεθνές παιχνίδι στις 7 Οκτωβρίου του 2006, εναντίον της Αυστραλίας, στο πλαίσιο ενός φιλικού αγώνα πραγματοποιήθηκε στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας. Ήταν ο ρέκορντμαν συμμετοχών στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, με 110 παρουσίες το διάστημα 1993-2006, ρεκόρ που καταρρίφθηκε το 2013 από τον Πάουλο ντα Σίλβα. Πέτυχε και 12 τέρματα. Συμμετείχε και σε 5 Κόπα Αμέρικα (1993 – 1995 – 1997 – 1999 – 2004)!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *