Οι φωνές της αγέλης με θήραμα… το Βερολίνο!
Τετάρτη και Παρασκευή 24/4, 26/4, στο Παλαού στις 22.00 και Μεγάλη Τρίτη 30/4 στον Πειραιά στις 21.30
And here I go again on my own, going down the only road I’ve ever known… Kάπως έτσι βρίσκει για μια ακόμη χρονιά τον Ολυμπιακό να περιμένει την εκκίνηση των playoffs της EuroLeague. Χωρίς να διαλέγει αντίπαλο, χωρίς να έχει ένα από τα μεγαλύτερα αγωνιστικά budgets, με προσθήκες και όχι αφαιρέσεις στην διάρκεια της χρονιάς, με την βαθμολογική θέση της Regular Season να μην εξασφαλίζει τίποτα στην τωρινή, αλλά ούτε στην επόμενη χρονιά. Και το όνομα αυτής… Barcelona, μια ομάδα με εξίσου βαριά φανέλα, που έχει φτάσει εξίσου δύο σερί φορές στο Final Four και που έχει νικήσει δύο φορές τον Ολυμπιακό στις μεταξύ τους συναντήσεις.
Κάθε ματς είναι διαφορετικό, αλλά κοιτώντας τα στατιστικά δεν θα παρατηρήσεις πολύ μεγάλες διαφορές. Ξεκινώντας από το ενεργητικό-παθητικό, παρατηρούμε ότι η ομάδα του λιμανιού του Πειραιά έχει +4 πόντους, ενώ αντίστοιχα αυτή του λιμανιού της Βαρκελώνης +3.5 . Η ελάχιστη αυτή απόκλιση οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχει την καλύτερη άμυνα στην διοργάνωση, στο οποίο συμβάλει η σκληράδα και ο χαμηλός αριθμός κατόχων. Η Barcelona δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ‘soft’ σύνολο, καθώς έχει ψηλά κορμιά και αναμενόμενα κυριαρχεί απόλυτα στη σύγκριση των rebounds. Oι Kalinic, Satoransky και Jocubaitis, αναμφίβολα, έχουν την ταχύτητα και τα άκρα για να βοηθάνε σε αυτές τις στατιστικές κατηγορίες. Ένα ακόμα κοινό χαρακτηριστικό των δύο ομάδων θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι είναι η έλλειψη ενός παίχτη με μεγάλη άνεση στο 1οn1, που μονοπωλεί το κομμάτι των επιθέσεων, το οποίο ωθεί τους προπονητές να βασίζονται σε συνεργασίες και εκτεταμένο rotation παικτών. Ως εκ τούτου, και οι δύο ομάδες έχουν 19 τελικές πάσες ανά παιχνίδι, ενώ επιτρέπουν 16 στους αντίπαλους τους. Ο Ολυμπιακός κάνει ένα λάθος λιγότερο που, ενδεχομένως, να οφείλεται στον πιο αργό ρυθμό που επιβάλλει στα παιχνίδια του. Μοιρασμένα είναι και τα ποσοστά εντός πεδιάς.
Τα σημεία κλειδιά ξεκινώντας από την γηπεδούχο της σειράς Barcelona, μιας και διαθέτει πληθώρα επιλογών, κυρίως, στην περιφέρεια της, αναμένεται να είναι ο Νίκο Λαπροβίτολα, με τη δημιουργία της ομάδας να οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό σε αυτόν άλλα και (μετά το μισό της χρονιάς) στον Ρούμπιο. Ο πρώτος, ανέκαθεν, στα παιχνίδια με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, αναδεικνύει την έφεση του στο σκοράρισμα, θέλει ιδιαίτερη προσοχή και πίεση στο να φεύγει γρήγορα η μπάλα από τα χέρια του.
Συχνά τα δύο από τα τρία γκαρντ της πεντάδας που αναλαμβάνουν την δημιουργία εναλλάσσονται με την προσθήκη και του Σατοράνσκι. Μετά το δυνατό ξεκίνημα της χρονιάς από τον Γουίλι Ερνανγκόμεζ, ο χρόνος συμμετοχής του έχει περιοριστεί από τον (πιο έτοιμο, διανύοντας την 2η χρόνια του) Γιαν Βέσελι, ο οποίος είναι σταθερό “πρόβλημα” για την άμυνα του Ολυμπιακού. Ο Τζαμπάρι Πάρκερ στο 4, όντας πιο δυνατός και αθλητικός από τους Πίτερς/Πετρούσεφ αναμένεται να έχει ενεργό ρόλο, ιδίως, στην επίθεση. Τελευταίος παίκτης κλειδί κατά την κρίση μας αναμένεται να είναι ο Άλεξ Αμπρίνες, όντας παίκτης ρυθμού, σχεδόν αποκλειστικά από το τρίποντο, θέλει περιορισμό στις catch & shoot καταστάσεις βγαίνοντας από τα σκριν.
Ο Ολυμπιακός από την άλλη μας έχει δείξει όλη την χρονιά πώς ενώ έχει μειωθεί η επιθετική του έφεση σε σχέση με πέρσι, έχει κρατήσει (μπορεί και αυξήσει) τις αμυντικές του αρετές με την προσθήκη του Γκος κυρίως και μετέπειτα τους Ράιτ/Πετρούσεφ. Οι ερυθρόλευκοι αποκομίζουν το 69% των πόντων τους μέσα από ομαδική δημιουργία. Ο κύριος πόλος δημιουργίας της ομάδας είναι ο Γουόκαπ με τον Γκος, παρουσιάζοντας και επιθετικές αρετές, ο δεύτερος, ιδιαίτερα, τις περιόδους που είναι, απολύτως, υγιής. Ο κόουτς Μπαρτζώκας αναζητεί και φέτος την ισορροπία στην απόδοση αλλά και την εξίσου ισόποση διαχείριση ενέργειας των παικτών που απαρτίζουν κάθε φορά τις πεντάδες στα διαφορετικά δεκάλεπτα με μοναδική διαφοροποίηση εδώ και κάποια παιχνίδια την αλλαγή 1‐2 παικτών της πεντάδας στο τέλος των αγώνων. Κύριος εκφραστής των επιθέσεων αναμένεται να είναι ο Πίτερς με τον Κάνααν, ακολουθώντας οι Γκος‐ Φαλ, ενώ ερωτηματικό είναι πώς θα παρουσιαστεί στα παιχνίδια της σειράς ο Μιλουτίνοφ μετά τον τραυματισμό του. Οι Ράιτ/Πετρούσεφ πιστεύουμε θα είναι οι κομβικοί παίκτες σε επίθεση και άμυνα, αγωνιζόμενοι σαν back-ups των βασικών. Πλην του αρχηγού Παπανικολάου που ξέρουμε τι θα δώσει κυρίως στην άμυνα, η δεδομένη απουσία του στο Game 1, αναμένεται να “βγάλει” μπροστά τους Μακίσικ/Λαρεντζάκη.
Αυτή η σειρά αγώνων αναμένεται να κριθεί στο καθαρό μυαλό, στις προσωπικές μάχες καθώς και στο αν θα μπορέσουν οι προπονητές να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό ή θα υποστηρίξουν την φιλοσοφία και το πλάνο τους όπως όλη την χρονιά.