Alors on danse, όπου εις την ελληνική σημαίνει λοιπόν ας χορέψουμε. Με συγχωρείτε για τα γαλλικά μου, δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου αλλά με μια google translate μετάφραση αυτό σημαίνει. Ένα τραγούδι που ομολογώ θυμίζει υπερβολικά καλοκαίρι 2010 για εμένα και σίγουρα και για πολλούς άλλους, καθώς ήταν μεγάλη επιτυχία την εποχή εκείνη και παιζόταν σε κάθε night club και γενικά θεωρείται ένα από τα πιο διαχρονικά τραγούδια και με 453 εκατομμύρια προβολές στο YouTube. Πιο συγκεκριμένα το τραγούδι αυτό κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2009, όταν ο Εβάν Φουρνιέ υπέγραφε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την Ναντέρ και το καλοκαίρι του 2010 (τότε που εγώ χόρευα στα κλαμπ το τραγούδι αυτό σαν πιτσιρικάς) υπέγραψε διετές συμβόλαιο με την Πουατιέ 86, όπου λίγους μήνες μετά θα γινόταν συμπαίχτης με τον δικό μας Φαλ, και τώρα η μοίρα τους έφερε και πάλι συμπαίκτες με σκοπό να οδηγήσουν τον Ολυμπιακός ως προς τον στόχο της κορυφής σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Ποιός να το φανταζόταν όταν ο Φουρνιέ έκανε το χαρακτηριστικό τουίτ, πλέον, και εκθείαζε τον κόσμο του Ολυμπιακού μετά τον μικρό τελικό με την Μπαρτσελόνα στο Βελιγράδι, ότι δύο καλοκαίρια αργότερα θα ήταν παίχτης της ομάδας μας. Λίγο πολύ κανείς. Σίγουρα όλοι το ελπίζαμε, όλοι λέγαμε από μέσα μας “μωρέ λες;“, αλλά μετά χτύπαγε η λογική. Τα “μωρέ λες” και η ελπίδα γινόντουσαν “αποκλείεται έχει 18 εκατομμύρια συμβόλαιο, ξεχάστε τον” ή “σιγά μην έρθει ο Φουρνιέ των 600+ αγώνων (στο ΝΒΑ τόσους είχε μέχρι τότε)”. Όλα αυτά ίσχυαν τότε, αλλά ίσχυαν και φέτος. Ο Γάλλος έψαχνε μέχρι τέλους συμβόλαιο στο ΝΒΑ, και όχι ότι συμβόλαιο αμφίβολης επιτυχίας, αλλά ένα συμβόλαιο που θα του έδινε κυρίως χρόνο παρά χρήμα. Τα χρήματα δεν ήταν κίνητρο για τον Φουρνιέ πια, και για αυτό υπέγραψε και με ένα νορμάλ συμβόλαιο σε εμάς, αυτό που τον ένοιαζε ήταν ο ρόλος και ο χρόνος συμμετοχής. Ακόμα και στο ΝΒΑ είχε τελευταία στιγμή πρόταση από τους Wizards για εγγυημένο διετές κλειστό συμβόλαιο (ναι από αυτά που άλλοι ευρωλιγκάτοι παίχτες αδυνατούν να πάρουν) που δεν τον ικανοποίησε, αλλά αυτή η πρόταση δεν παύει να δείχνει την εκτίμηση που έχουν για τον Φουρνιέ στο ΝΒΑ, και ως αποτέλεσμα έστρεψε την προσοχή του ολοκληρωτικά πια στην ευρωπαϊκή αγορά.
Στην Ευρώπη είχε προτάσεις από Μιλάνο, Ρεάλ, Βιλερμπάν, Εφές και εμάς. Ο Γάλλος δεν συζήτησε καν με την Μιλάνο, η Ρεάλ βρήκε τοίχο (παρότι έδινε σχεδόν τα διπλά λεφτά) και οι Βιλερμπάν με την Εφές δεν πιστεύω ότι είχαν ιδιαίτερη τύχη, γενικά. Όποτε ο Ολυμπιακός ήταν το ακλόνητο φαβορί, φαβορί όμως που μας έχρισε ο ίδιος ο Φουρνιέ απ’ότι φαίνεται, καθώς όπως δήλωσε και σήμερα στην άφιξη του, ο Ολυμπιακός ήταν προτεραιότητα του αν γύρναγε Ευρώπη και το τουίτ που είχε κάνει το 2022 δεν ήταν λόγια του αέρα αλλά λόγια που πίστευε και απέδειξε όσα ένιωθε.
Πλέον, ο Ολυμπιακός έχει ομολογουμένως ένα από τα καλύτερα ρόστερ της ιστορίας του, στα χαρτιά. Με συγχωρείτε αλλά επειδή είμαι και προληπτικός θα που επιτρέψετε να μην αρχίσω τις θριαμβολογίες για το ότι θα είμαστε η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Αποδεδειγμένα καμία ομάδα που ξεκίνησε με αυτόν τον τίτλο δεν κατέληξε να πανηγυρίζει στο τέλος. Το είδαμε πέρυσι με την Ρεάλ που ήταν στα χαρτιά η καλύτερη ομάδα από άποψη έμψυχου υλικού και απόδοσης τους 7 από τους 8 μήνες της διοργάνωσης, το είδαμε το 2023 με εμάς, το έχουμε δει με την ΤΣΣΚΑ, το έχουμε δει με την Φενέρ κ.τ.λ. Ροστεράρα ναι, φαβορί όμως δεν χρίζεσαι τον Σεπτέμβριο, αν χριστείς φαβορί θα χριστείς μέσα από την απόδοση σου σαν ομάδα και θα πρέπει να υπερασπιστείς αυτόν τον τίτλο έως το τέλος. Δυστυχώς, στον αθλητισμό και ειδικά στον ομαδικό αθλητισμό, δεν θυμάται κανείς πόσο καλύτερα έπαιξες, αλλά το ποιος το σηκώνει στο τέλος.
Στα χαρτιά όμως, το ρόστερ είναι τέτοιο που σου δίνει δυνατότητες, δυνατότητες που δεν υπήρχαν πέρυσι. Λέγαμε σε παλαιότερα μπλογκ ότι το ταβάνι μιας ομάδας, στο σύγχρονο μπάσκετ, το καθορίζουν οι γκαρντ και γενικότερα η περιφέρεια. Ο Ολυμπιακός αν δεν έπαιρνε τον Φουρνιέ και είχε έστω έναν υγιή Έβανς, θα μιλάγαμε και πάλι για κορυφαίο ρόστερ, αλλά επειδή με τα “εάν” δεν κάνεις δουλειά, πάμε με τα τωρινά δεδομένα. Όπως λένε όλοι, όταν ο Φουρνιέ σου λέει να έρθει, απλά τον φέρνεις. Το λέγαμε ότι ήταν ρίσκο να πάμε με 3αρι τον Πίτερς και μοναδικό καθαρόαιμο 2αρι τον Ντόρσεϊ, η ανάγκη του Ολυμπιακού για έναν παίχτη που θα ακουμπάει τόσο στο 2 όσο και στο 3 ήταν μεγάλη, και ας καμουφλαριζόταν με την προσπάθεια κατεβάσματος θέσης του Πίτερς. Αντικειμενικά, δεν ξέρω πως θα πήγαινε αυτό, αλλά ευτυχώς η έλευση του Φουρνιέ λύνει αρκετά τα χέρια του κόουτς Β. Ο Γάλλος έχει όλα τα χαρακτηριστικά που έλειπαν πέρυσι από την ομάδα. Σουτ μετά από ντρίμπλα, άμεση εκτέλεση, φοβερή ικανότητα σε σουτ τριών πόντων, διείσδυση και φυσικά προσωπικότητα να πάρει την μπάλα όταν αυτή “καίει”.
Πολύ σημαντικό, επίσης, ότι μαζί με τον Φουρνιέ και τον Σάσα (και τον Ντόρσεϊ θα πω εγώ) θα αποσυμφοριστούν παίχτες όπως οι Γουόκαπ και Γκος. Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο Γουόκαπ θα επιστρέψει στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις, όπως ήταν τις σεζόν του Κάουνας και του Βελιγραδίου, ενώ ο Γκος, ο οποίος δεν ήταν ποτέ παίχτης ηγέτης θα έχει τις βοήθειες που δεν είχε πέρυσι γύρω του και θα φαίνεται δύο φορές καλύτερος από ότι ήταν φέτος, ενώ προβλέπω ότι οι ψηλοί μας θα είναι από τος καλύτερους ψηλούς στον τομέα των ασίστς.
Κλείνοντας να πούμε και ένα τεράστιο μπράβο ευχαριστώ στους ΜΑΓΚΕΣ Αγγελόπουλους. Έχω ξαναπεί, ότι οι καλοκαιρινές μεταγραφές είναι το αγαπημένο μας σπορ. Ο λόγος είναι επειδή οι μεταγραφές είναι αυτές μας κάνουν να ονειρευόμαστε την επόμενη χρονιά και το τι μπορούμε να πετύχουμε και τα αδέρφια κατάφεραν να μας κάνουν να ονειρευόμαστε την κατάκτηση όλων των τροπαίων. Θέλει όμως προσοχή. Η ομάδα γεμίζει με ένα τεράστιο “πρέπει” και ακόμα η σεζόν δεν έχει αρχίσει. Θα έρθουν ήττες, μπορεί να χαθούν και τίτλοι όπως για παράδειγμα το κύπελλο ή το Σούπερ Καπ (ανούσιο τρόπαιο) και να αρχίσουν οι γκρίνιες και οι μουρμούρες. Το θέμα είναι η ομάδα να είναι έτοιμη από Φλεβάρη και μετά. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός έχει όλα τα απαραίτητα όπλα στην φαρέτρα του, φέτος, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε παρά να ονειρευόμαστε και να περιμένουμε να χορέψουμε ή μάλλον να τους χορέψουμε!
Υ.Γ.1. Ο Μπαρτζώκας έχει μπροστά του μια τεράστια πρόκληση. Προσωπικά, δεν αμφιβάλλω καθόλου για το αν θα τα καταφέρει. Αν κάποιος μπορεί είναι αυτός.
Υ.Γ.2. Ούτε εγώ ήθελα να φύγει ο Πετρούσεφ αλλά μην κάνουμε σαν να φεύγει και ο Ντάνκαν. Ο Φίλιππος δεν χάνεται για τον Ολυμπιακό, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός σέβεται τους παίχτες (όπως απέδειξε και με την διατήρηση της συμφωνίας με Έβανς) κοιτάει το καλύτερο και για αυτόν.
Υ.Γ.3. Είχαν πει μια ατάκα οι Αγγελόπουλοι στην παρουσίαση του Σάσα, “ξέρετε την δύναμη μας”. Μάλλον, κάποιοι είχαν ξεχάσει την δύναμη των Αγγελόπουλων και περνούσαν την σιωπή τους για αδυναμία. Φρόντισαν χωρίς πολλά πολλά να υπενθυμίσουν σε όλο τον κόσμο ότι έχουν τεράστια δύναμη, η οποία αργά ή γρήγορα θα φανεί και στο ΣΕΦ. Μην ξεχνάμε για το ότι πρόκειται για μια από τις πλουσιότερες οικογένειες της Ελλάδας.
Υ.Γ.5 1η 5αδα Γουόκαπ, Ντόρσεϊ, Φουρνιέ, Σάσα, Φαλ
2η 5αδα Γκος, Βιλντόζα, Παπ, Πίτερς,
3η 5αδα Λονγκ, Μακίσικ, Λάρυ, Πίτερς,
Τέτοια πληρότητα ποιοτικά αλλά και ποσοτικά δεν ξέρω αν έχει άλλη ομάδα στην Ευρώπη. Υγεία να έχουμε και να γυρίσει σύντομα ο Έβανς.