Παγκόσμιο Κύπελλο στη Ρωσία 2018
14-6-2018 / 15-7-2018
Ρωσική Ομοσπονδία
Ερωτήματα, εκβιασμοί, νοσηρές συμπεριφορές, χρυσόσκονη και υπόνοιες ανάφλεξης ακραίων συμπεριφορών, ευθέως ερχόμενοι από την τσαρική Ρωσία και τις καταστολές των πρώτων επαναστατικών προσπαθειών, συνθέτουν τον πολυσυλλεκτικό καμβά. Εντός αυτού, οι κορυφαίοι, συλλήβδην, ποδοσφαιριστές του πλανήτη θα συναντηθούν στις στέπες και τα αστικά κέντρα μίας αχανούς χώρας. Ενδεχόμενα, η τελευταία υπόκλιση των Μέσι, Ρονάλντο στο παγκόσμιο κοινό.
Πρώτος όμιλος
Ρωσία
Σαουδική Αραβία
Αίγυπτος
Ουρουγουάη
Πρόγραμμα
1η αγωνιστική: Ρωσία v Σαουδική Αραβία και Aίγυπτος v Ουρουγουάη
2η αγωνιστική: Ρωσία v Aίγυπτος και Ουρουγουάη v Σαουδική Αραβία
3η αγωνιστική: Oυρουγουάη v Ρωσία και Σαουδική Αραβία v Αίγυπτος
Ρωσία
Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ρωσίας ιδρύθηκε το 1992 και εκπροσωπεί τη Ρωσία στις διεθνείς ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Αποτελεί επίσημη απόγονο της εθνικής Ρωσικής Αυτοκρατορίας, της εθνικής ΕΣΣΔ και της εθνικής Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών. Τελεί υπό τον έλεγχο και την εποπτεία της Ρωσικής Ποδοσφαιρικής Ένωσης. Το μεγαλύτερο επίτευγμα της εθνικής Ρωσίας αποτελεί η 3η θέση στο ΓΙΟΥΡΟ 2008 – την κατέκτησε μαζί με την εθνική Τουρκίας. Σήμερα, η εθνική Ρωσίας κατέχει την 11η θέση στην βαθμολογία της FIFA και την 8η θέση στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ.
Προπονητής της ομάδας είναι ο Στάνισλαβ Τσερτσέσοφ, που έκανε μεγάλη καριέρα ως τερματοφύλακας, αλλά όχι ανάλογη ως προπονητής, και υπέγραψε διετές συμβόλαιο, τον Αύγουστο του 2016. Ο 52χρονος τεχνικός έχει εργαστεί μεταξύ άλλων σε Σπαρτάκ Μόσχας, Άμκαρ Περμ, Τερέκ Γκρόζνι, Ντιναμό Μόσχας και Λέγκια Βαρσοβίας, χωρίς κάποια σπουδαία επιτυχία. Ντεμπούτο ο νέος ομοσπονδιακός προπονητής, έκανε στις 31 Αυγούστου 2016 στο φιλικό με την Τουρκία στην Αττάλεια.
Η 23αδα της Ρωσίας:
Τερματοφύλακες
Ίγκορ Ακινφέεβ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)
Βλάντιμιρ Γκαμπούλοβ (Μπριζ)
Αντρέι Λουνιόβ (Ζενίτ)
Αμυντικοί
Φίοντορ Κουντριασόβ (Ρούμπιν)
Βλάντιμιρ Γκάρατ (Ρούμπιν)
Αντρέι Σεμιόνοβ (Αχμάτ)
Σεργκέι Ιγκνασέβιτς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)
Ίλια Κουτέποβ (Σπαρτάκ Μόσχας)
Ίγκορ Σμολνίκοβ (Ζενίτ)
Μάριο Φερνάντες (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)
Μέσοι
Γιούρι Γκαζίνσκι (Κρασνοντάρ)
Άντον Μιραντσούκ (Λοκομοτίβ Μόσχας)
Αλεκσάντρ Γκολόβιν (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)
Άλαν Τζαγκόεβ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)
Αλεκσάντρ Ερόχιν (Ζενίτ)
Γιούρι Ζιρκόβ (Ζενίτ)
Ρόμαν Ζόμπνιν (Σπαρτάκ Μόσχας)
Ντάλερ Κουζιάεβ (Ζενίτ)
Αλεκσάντρ Σαμέντοβ (Σπαρτάκ Μόσχας)
Ντένις Τσερίσεβ (Βιγιαρεάλ)
Επιθετικοί
Άρτεμ Τζιούμπα (Άρσεναλ Τούλα)
Αλεκσέι Μίραντσουκ (Λοκομοτίβ Μόσχας)
Φίοντορ Σμολόβ (Κράσνονταρ)
Η Ρωσία συμμετέχει για 11η φορά σε τελική φάση Παγκόσμιου Κυπέλλου. Στη Βραζιλία αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων. Ως διοργανώτρια χώρα της διοργάνωσης, μπήκε στην κλήρωση των ομίλων χωρίς την πίεση των προκριματικών. Στους τελευταίους πέντε αγώνες της, νίκησε μόνο τη Νέα Ζηλανδία ενώ έχασε κατά σειρά από τις Πορτογαλία, Μεξικό, Βραζιλία και Γαλλία.
Εφόσον η Αίγυπτος επιβεβαιώσει τη δυναμική που την έφερε έως τη Ρωσία και η Ουρουγουάη βγάλει τη γνωστή της σκληράδα και τακτική συνέπεια, το έργο-για την πρόκριση-των διοργανωτών, είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Σαουδική Αραβία
Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Σαουδικής Αραβίας εκπροσωπεί τη Σαουδική Αραβία στις διεθνείς ποδοσφαιρικές διοργανώσεις και τελεί υπό τον έλεγχο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Σαουδικής Αραβίας. Θεωρείται μία από τις πιο επιτυχημένες εθνικές ομάδες της Ασίας. Ο Αργεντινός Χουάν Αντόνιο Πίτσι αντικατέστησε τον συμπατριώτη του, Εντγκάρδο Μπάουσα στον πάγκο της Σαουδικής Αραβίας για το Μουντιάλ 2018 της Ρωσίας. Είναι ο τρίτος προπονητής που κάθεται στον πάγκο της ομάδας τους τελευταίους τρεις μήνες μετά την πρόσληψη του Μπάουσα, που έφτασε για να αντικαταστήσει τον Μπερτ φαν Μάρβικ, ο οποίος καθόρισε τα δεδομένα της πρώτης πρόκρισης σε Μουντιάλ από το 2006. Έφυγε από την θέση του, αφού δεν κατάφερε να συμφωνήσει με τη Σαουδική ομοσπονδία, ενώ ο Μπάουσα μετά από μόλις πέντε παιχνίδια, ανάμεσά τους και οι ήττες από τη Βουλγαρία και την Πορτογαλία. Ο 49χρονος Πίτσι ήταν προπονητής της Χιλής, που έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών, αλλά παραιτήθηκε αφού δεν κατόρθωσε να την οδηγήσει στους τελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Η τελική 23άδα της Σαουδικής Αραβίας:
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ
==============
Μοχάμεντ Αλ Οβαϊς Αλ Αχλί
Γιασέρ Αλ Μοσαϊλέμ Αλ Αχλί
Αμπντουλάχ Αλ Μαγιούφ Αλ Χιλάλ
ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ
=========
Μανσούρ Αλ Χαρμπί Αλ Αχλί
Γιασέρ Αλ Σαχρανί Αλ Χιλάλ
Μοχάμεντ Αλ Μπουραϊκ Αλ Χιλάλ
Μοτάζ Χαβσαβί Αλ Αχλί
Οσάμα Χαβσαβί Αλ Χιλάλ
Ομάρ Χαβσαβί Αλ Νασρ
Αλί Αλ Μπουλαϊχί Αλ Χιλάλ
ΜΕΣΟΙ
=====
Αμπντουλάχ Αλ Καϊμπαρί Αλ Σαμπάμπ
Αμπντουλμαλίκ Αλ Καϊμπαρί Αλ Χιλάλ
Αμπντουλά Οταϊφ Αλ Χιλάλ
Ταϊσίρ Αλ Τζασίμ Αλ Αχλί
Χουσαϊν Αλ Μογκαβί Αλ Αχλί
Σαλμάν Αλ Φαράτζ Αλ Χιλάλ
Μοχάμεντ Κανό Αλ Χιλάλ
Χατάν Μπαχεμπρί Αλ Σαμπάμπ
Σαλέμ Αλ Νταουσάρι Αλ Χιλάλ
Γιάχια Αλ Σεχρί Αλ Νασρ
Φαχάντ Αλ Μουβαλάντ Αλ Ιτιχάντ
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ
==========
Μοχάμαντ Αλ Σαχλαβί Αλ Νασρ
Μοχάναντ Ασίρι Αλ Αχλί
Η Σαουδική Αραβία επιστρέφει σε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά το 2006. Συνολικά έχει φτάσει 4 φορές σε τελική φάση, ενώ στην κατάταξη της ΦΙΦΑ βρίσκεται στην 63η θέση. Η ομάδα μπήκε στο δεύτερο γύρο των προκριματικών της Ασίας. Εντάχθηκε στον πρώτο όμιλο και τερμάτισε πρώτη έχοντας 8 νίκες και δύο ισοπαλίες. Συγκέντρωσε 20 βαθμούς και άφησε πίσω της τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για τρεις πόντους. Στον τρίτο γύρο σχηματίστηκαν δύο όμιλοι. Βρέθηκε στον δεύτερο και τερμάτισε πίσω από την Ιαπωνία. Η τελευταία πήρε 20 βαθμούς και οι Σαουδάραδες 19, με έξι νίκες, μία ισοπαλία και τρεις ήττες. Η θέση αυτή τη βοήθησε να αποφύγει την τρίτη θέση και άρα τα μπαράζ, με αποτέλεσμα να κλειδώσει τη συμμετοχή της στα γήπεδα της Ρωσίας. Σαφή εικόνα, προφανώς, δεν είναι εφικτό να έχουμε, ωστόσο βάσει δυναμικής, είναι σχήμα οξύμωρο, με τα δεδομένα του ομίλου, να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο.
Αίγυπτος
Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Αιγύπτου εκπροσωπεί την Αίγυπτο στις διεθνείς ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Τελεί υπό τον έλεγχο της Αιγυπτιακής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (EFA). Έχει κερδίσει επτά φορές το Κύπελλο Εθνών Αφρικής (1957, 1959, 1986, 1998, 2006, 2008, 2010). Επιπρόσθετα, έχει ένα χρυσό μετάλλιο στους Παναφρικανικούς Αγώνες (1987) και μια δεύτερη θέση στο Αφρο-Ασιατικό Κύπελλο Εθνών ποδοσφαίρου. Τα προηγούμενα αποτελέσματα την κατέστησαν ως την πιο πετυχημένη ομάδα της Αφρικής σε επίπεδο συνομοσπονδίας. Ακόμη έχει ένα χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες του 1955. Προπονητής της ομάδας είναι η παγκόσμια γνωστή φυσιογνωμία, Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Αναλυτικότερα, ο Κούπερ ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στην Ουρακάν, ενάμιση χρόνο μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Το 1995 μετακινήθηκε στην Λανούς. Το 1997 ήρθε στην Μαγιόρκα και την πρώτη του σεζόν οδήγησε την ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας όπου έχασε από την Μπαρτσελόνα. Την επόμενη σεζόν οδήγησε την ομάδα στον τελευταίο τελικό στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης όπου έχασε από τη Λάτσιο, την ίδια σεζόν κέρδισε την Μπαρτσελόνα στο τελικό του Ισπανικού Σούπερ-ΚΑΠ ενώ οδήγησε τη Μαγιόρκα στην τρίτη θέση του Ισπανικού πρωταθλήματος που της επέτρεψε να αγωνιστεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Κούπερ πηγαίνει στην Βαλένθια ΚΦ το 1999 και την οδηγεί σε δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ αλλά χάνει και τους δύο το 2000 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης και το 2001 εναντίον της Μπάγερν Μονάχου στα πέναλτι. Το 2001 πηγαίνει στην Ιταλία και την Ίντερ στα δύο χρόνια που έμεινε στην ομάδα κατακτάει την 3η και την 2η θέση στο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Ιταλίας φτάνει ως τους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ το 2002-03 αλλά αποκλείεται από την συμπολίτισσα Μίλαν στα εκτός έδρας γκολ. Απολύθηκε από την Ίντερ μετά από ένα κακό ξεκίνημα της ομάδας το 2003. Την σεζόν 2004/05 αναλαμβάνει ξανά τη Μαγιόρκα που βρισκόταν σε θέσεις υποβιβασμού και καταφέρνει να σώσει την ομάδα την τελευταία αγωνιστική. Την επόμενη σεζόν η ομάδα έχοντας πολλά άσχημα αποτελέσματα βρίσκεται στο τέλος της Βαθμολογίας υπό την πίεση των λάθος επιλογών ο Κούπερ οδηγείται στην παραίτηση τον Φεβρουάριο του 2006. Το 2007 αναλαμβάνει την Ρεάλ Μπέτις, αλλά απολύεται στις 2 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους μετά από μία ήττα από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Τρεις μήνες αργότερα αναλαμβάνει την Πάρμα και πετυχαίνοντας μόνο 2 νίκες σε 10 αγώνες την οδηγεί στον υποβιβασμό και απολύεται. Το 2008 αναλαμβάνει την Εθνική ομάδα αντρών της Γεωργίας αλλά μια και απέτυχε να πραγματοποιήσει με την ομάδα ούτε μια νίκη το συμβόλαιο του δεν ανανεώνεται. Στις 3 Νοεμβρίου του 2009 αναλαμβάνει τον Άρη Θεσσαλονίκης έως το τέλος της σεζόν 2009-10 και καταφέρνει να φτάσει η ομάδα μέχρι τον τελικό κυπέλλου και να εξασφαλίσει την είσοδο της στα πλέιοφς (στην κανονική διάρκεια η ομάδα τερμάτισε 5η. Την χρονιά 2010-2011 στο πρωτάθλημα η ομάδα έχει διακυμάνσεις αλλά στην Ευρώπη, καταφέρνει να μπει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Ο όμιλος του Άρη με αντιπάλους την κάτοχο του τροπαίου Ατλέτικο Μαδρίτης την φιναλίστ Μπάγερν Λεβερκούζεν και την Ροζεμπουργκ (που αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ). Η ομάδα όμως κατάφερε με δύο νίκες απέναντι στην Ατλέτικο και μια απέναντι στην Ρόζεμπουργκ αλλά φέρνοντας ”λευκή ισοπαλία” με την Λεβερκούζεν να εξασφαλίσει την δεύτερη θέση στον όμιλο και να προκριθεί στος ”32” της διοργάνωσης. Εκεί αποκλείστηκε από την πανίσχυρη Μάντσεστερ Σίτι. Ωστόσο, στις 18 Ιανουαρίου 2011 υπέβαλε την παραίτησή του από τον πάγκο του Άρη έπειτα από μια σειρά ατυχών αποτελεσμάτων. Το καλοκαίρι του 2011 ανέλαβε προπονητής της ισπανικής Ρασίνγκ Σανταντέρ. Έπειτα ήρθε σε συμφωνία με την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αιγύπτου στις 2 Μαρτίου 2015 για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της εθνικής ομάδας της χώρας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Αιγύπτου, το συμβόλαιο του Έκτορ Ραούλ Κούπερ επρόκειτο να ανανεωθεί μόνο σε περίπτωση που η χώρα της Βορείου Αφρικής καταφέρει να προκριθεί στην τελική φάση του Μουντιάλ του 2018, που θα διεξαχθεί στα γήπεδα της Ρωσίας, κάτι που τελικά έγινε με πανηγυρικό τρόπο.
Διάττων αστέρας της ομάδας, αναμφίβολα, είναι ο Μοχάμεντ Σαλάχ. Ο Αιγύπτιος άσος της Λίβερπουλ κάνει φέτος εξωπραγματικά πράγματα. Βρίσκεται σε εκπληκτική κατάσταση και δεν σταματάει να σκοράρει κατά ριπάς. Ο Αιγύπτιος επιθετικός ξεπέρασε τα 33 τέρματα του Ισπανού επιθετικού Φερνάντο Τόρες, από το 2007-2008, που είχε το ρεκόρ σκοραρίσματος σε πρωτοεμφανιζόμενο παίκτη του συλλόγου. Στην πρώτη του σεζόν στους “ρεντς” αποδεικνύεται λίρα εκατό και είναι σε κάθε περίπτωση το σημείο αναφοράς της ομάδας του Γιούργκεν Κλοπ. Σύμφωνα με την έρευνα τρέχουσας μετεγγραφικής αξίας των ποδοσφαιριστών των πέντε μεγάλων πρωταθλημάτων της Ευρώπης που διεξήγαγε το Ποδοσφαιρικό Παρατηρητήριο CIES, ο Αιγύπτιος έχει σημειώσει άνοδο στη δυνητική μετεγγραφική του αξία κατά 74,7 εκατ. ευρώ. Στη αρχή της σεζόν “κόστιζε” 88,1 εκατ. ευρώ και πλέον αποτιμάται στα 162,8 εκατομμύρια ευρώ. Ο Σαλάχ ξεπέρασε ελάχιστα σε αύξηση αξίας τον Εντερσον Μοράες, τον Βραζιλιάνο τερματοφύλακα της Μάντσεστερ Σίτι, του οποίου η εκτιμώμενη αξία αυξήθηκε κατά 74,4 εκατ. ευρώ από το περασμένο καλοκαίρι. Ο άλλοτε άσος της Βασιλείας, της Τσέλσι, της Φιορεντίνας και της Ρόμα, διάγει μακράν την καλύτερη περίοδο της μέχρι σήμερα καριέρας του. Με τους “τζαλορόσι” έκανε δυο γεμάτες σεζόν, άρχισε να χτίζει για τα καλά το όνομά του, αλλά στη Λίβερπουλ έχει αλλάξει επίπεδο. Η άνοδος στα νούμερά του είναι τρομακτική και ας συνυπολογιστεί ότι αγωνίζεται σε ένα πρωτάθλημα τρομερών απαιτήσεων και σε ένα σύλλογο απαιτήσεων. Παράλληλα, με δυο γκολ και λύτρωση με πέναλτι στο 95′, η Αίγυπτος νίκησε το Κονγκό τον περασμένο Οκτώβριο στο “Borg El Arab Stadium” και θα βρεθεί στα τελικά για τρίτη φορά στην ιστορία της και πρώτη έπειτα από 28 χρόνια.
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ
==============
Σερίφ Εκράμι (Αλ Αχλί), Εσάμ Ελ Χανταρί (Αλ Τααβούν), Μοχάμεντ Ελ Σεναουϊ (Αλ Αχλί)
ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ
=========
Μοχάμεντ Αμπντέλ Σαφί (Αλ Φατέχ), Αϊμάν Ασράφ (Αλ Αχλί), Αχμέντ Ελμοχαμαντί (Αστον Βίλα), Αχμέντ Φατί (Αλ Αχλί), Ομάρ Γκαμπέρ (Λος Αντζελες), Αλι Γκαμπρ (Ζάμαλεκ), Μαχμούντ Χαμντί (Ζάμαλεκ), Αχμεντ Χεγκάζι (Γουέστ Μπρομ), Σαάντ Σαμίρ (Αλ Αχλί).
ΜΕΣΟΙ
=====
Μοχάμεντ Ελνένι (Αρσεναλ), Αμπνταλα Ελ Σαϊντ (Αλ Αχλί Τζέντα), Τάρεκ Χαμέντ (Ζάμαλεκ), Μαχμούντ Καράμπα (Αλ Ιτιχαντ Τζέντα), Σαμ Μόρσι (Γουίγκαν), Σικαμπάλα (Αλ Ραέντ), Ραμαντάν Σομπι (Στόουκ Σίτι), Μαχμούντ Χασάν (Κασίμπασα), Αμρ Ουάρντα (Ατρόμητος).
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ
==========
Μαρουάν Μοσέν (Αλ Αχλί), Μοχάμεντ Σαλάχ (Λίβερπουλ)
Η Αίγυπτος επιστρέφει σε Παγκόσμιο Κύπελλο έπειτα από 28 χρόνια. Στην κατάταξη της ΦΙΦΑ βρίσκεται στην 31η θέση. Κατά την προκριματική φάση στη ζώνη της Αφρικής μπήκε στο δεύτερο γύρο και αντιμετώπισε το Τσαντ. Με συνολικά σκορ 4-1 και μία νίκη εντός έδρας, προκρίθηκε στον τρίτο γύρο. Εν συνεχεία, συμμετείχε στον όμιλο με τις Ουγκάντα, Γκάνα και Κονγκό. Τερμάτισε στην πρώτη θέση με 13 βαθμούς και τέσσερις νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα.
Η ποιότητα, η προπονητική επιρροή και ο ενθουσιασμός που φέρνει μαζί της η ομάδα από την Αφρική, δίνει το αλατοπίπερο στον πρώτο όμιλο της διοργάνωσης. Με άλλα λόγια, από τις ομάδες της δεύτερης ταχύτητας είναι άκρως θελκτικό το σενάριο της παρουσίας των Σαλάχ και Ουάρντα, με τον πρώτο να τραβά τα βλέμματα και το δεύτερο να φτιάχνει το όνομά του στις λευκές νύχτες της Ρωσίας. Πιθανολογούμε, πως θα τερματίσει στην πρώτη δυάδα του ομίλου.
Ουρουγουάη
Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης είναι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Ουρουγουάης και μια από τις πιο ιστορικές εθνικές ομάδες, καθώς ήταν από τις πρώτες που υποστήριξαν αλλά και κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου Ουρουγουάης (AUF) ιδρύθηκε το 1900, έχει τον έλεγχο της ποδοσφαιρικής ομάδας και είναι μέλος της Ποδοσφαιρικής Συνομοσπονδίας Νοτίου Αμερικής (CONMEBOL). Προπονητής της ομάδας είναι ο Όσκαρ Ταμπάρεθ. Ο «καθηγητής» του ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης έχει κερδίσει σαν προπονητής σχεδόν τα πάντα. Το 1987 κατέκτησε με την Πενιαρόλ το Κόπα Λιμπερταδόρες, το 1992 αναδείχθηκε πρωταθλητής Αργεντινής με την Μπόκα Τζούνιορς, ενώ βρέθηκε και σε πάγκους ευρωπαϊκών συλλόγων (Μίλαν, Κάλιαρι). Πριν από μερικούς μήνες διαγνώστηκε με το σύνδρομο Guillain-Barré, ένα σπάνιο νευρολογικό νόσημα στο οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται εναντίον των νεύρων, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει παράλυση και μούδιασμα – συνήθως στα χέρια και τα πόδια.
Αναλυτικά η αποστολή:
Τερματοφύλακες
Φερνάντο Μουσλέρα (Γαλατάσαράι)
Μαρτίν Σίλβα (Βάσκο ντα Γκάμα)
Μαρτίν Καμπάνια (Ιντεπεντιέντε)
Αμυντικοί
Ντιέγκο Γκοδίν (Ατλέτικο)
Σεμπαστιάν Κοάτες (Σπόρτινγκ)
Χοσέ Μαρία Χιμένες (Ατλέτικο)
Μάξι Περέιρα (Πόρτο)
Γκαστόν Σίλβα (Ιντεπεντιέντε)
Μαρτίν Κάσερες (Λάτσιο)
Γκιγιέρμο Βαρέλα (Πενιαρόλ)
Μέσοι
Νάιταν Νάντες (Μπόκα Τζούνιορς)
Λούκας Τορέιρα (Σαμπντόρια)
Ματίας Βεσίνο (Ίντερ)
Ροντρίγκο Μπετανκούρ (Γιουβέντους)
Κάρλος Σάντσες (Μοντερέι)
Χιόρχιαν ντε Αρασκαέτα (Κρουζέιρο)
Ντιέγκο Λασάλτ (Τζένοα)
Κριστιάν Ροντρίγκες (Πενιαρόλ)
Χόναταν Ουρεταβισκάγια (Μοντερέι),
Επιθετικοί
Κριστιάν Στουάνι (Ζιρόνα)
Μάξι Γκόμες (Θέλτα)
Έντινσον Καβάνι (Παρί Σεν-Ζερμέν)
Λουίς Σουάρες (Μπαρτσελόνα)
Η ομάδα της Ουρουγουάης καθ’ όλη τη διάρκεια της προκριματικής φάσης έδειξε μία αξιοζήλευτη σταθερότητα, γεγονός που την έφερε και στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας της Νότιας Αμερικής, μονάχα πίσω από τη Βραζιλία που ευθύς εξαρχής τέθηκε επικεφαλής αυτής της προσπάθειας. Αναλυτικότερα, μάζεψε 31 βαθμούς, έχοντας 9 νίκες, 4 ισοπαλίες και 5 ήττες. Μετρά, επιπλέον 11 συμμετοχές σε Παγκόσμιο Κύπελλο, με δύο κατακτήσεις το 1930 και 1950. Ενώ έχει νικήσει και τη διοργάνωση Μουντιαλίτο 1980 που έγινε στην Ουρουγουάη για να γιορταστούν τα 50 χρόνια του θεσμού. Θεωρητικώς, και με 70 και πλέον ημέρες να απομένουν για το εναρκτήριο λάκτισμα, η Ουρουγουάη θα μετρήσει τις δυνάμεις με την Αίγυπτο αρχικώς και δευτερευόντως με τη Ρωσία για τη μία από τις δύο θέσεις πρόκρισης στον επόμενο γύρο. Ερώτημα παραμένει το τι θα συμβεί σε τρεις νευραλγικούς χώρους στο γήπεδο για να αξιολογηθεί με πραγματολογικά δεδομένα η ομάδα των Ουρουγουανών. Η κατάσταση των Σουάρεθ και Καβάνι αναφορικά με το κομμάτι της εκτελεστικής έφεσης, ο έλεγχος του ρυθμού και η σκληράδα της μεσαίας γραμμής, με προεξάρχοντα τον Μπεντακούρ και τέλος η αποτελεσματικότητα και η επικοινωνία μεταξύ των Μουσλέρα, Γκοντίν και Χιμένεθ. Του τερματοφύλακα και του δίδυμου στο κέντρο της άμυνας. Δυσκολοκατάβλητη ομάδα, ομολογουμένως, με πιθανότερο προορισμό της, την οκτάδα, στα γήπεδα της Ρωσίας.