Ο Έντι Κασιάνο δεν είναι γνωστός στο ευρύ κοινό, αλλά ο γράφων θεωρεί ότι η καριέρα του δικαιολογεί το παρόν κείμενο. Η αγωνιστική εικόνα του από το 1988 έως το 2008 δημιουργεί την εντύπωση ότι θα σουτάρει ακόμα και σήμερα, αλλά το κύριο συμπέρασμα από την πορεία του Πορτορικάνου σουτέρ είναι ότι δεν φοβόταν τον αντίπαλο του. Βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο, κυριολεκτικώς και μεταφορικώς, με τον Μάικλ Τζόρνταν το 1992 και με τον Τρέισι Μακ Γκρέιντι το 2003 και εκδικήθηκε την υπεροψία των Αμερικανών το 2004, με 4/4 τρίποντα, στο ματς στο οποίο η αμερικανική ομάδα ηττήθηκε για πρώτη φορά μετά την ήττα από την ΕΣΣΔ στην Ολυμπιάδα της Σεούλ…
Με καριέρα ως παίκτης μόνο εντός των “πορτορικανικών τειχών”, με τη φανέλα των Ατλέτικος Ντε Σαν Ζερμάν, Ίντιος ντε Μαγκαγιέζ και Λεόνες ντε Πόνσε, ο Κασιάνο είναι λογικό να μην ανακαλείται, αμέσως, στη μνήμη των φίλων της καλαθοσφαίρισης. Βεβαίως, στη χώρα του θεωρείται σούπερ σταρ, έχοντας κατακτήσει πέντε Πρωταθλήματα (1991, 1994, 1997, 2002, 2004), με την ανάδειξη του σε πολυτιμότερο παίκτη του Πρωταθλήματος (1997) και έχοντας αναδειχθεί δύο φορές ως top scorer (1996, 1997). Ο αριστερόχειρας σουτέρ προβαλλόταν σε παγκόσμιο επίπεδο αποκλειστικά με την εθνική ομάδα του Πουέρτο Ρίκο. Η συμμετοχή του σε 45 ματς (8,4 π.μ.ο) σημαντικών διοργανώσεων από το 1992 έως το 2004 συνιστά αμάχητο τεκμήριο της κλάσης του και τα τέσσερα μετάλλια τα οποία κέρδισε ήταν μία μείζονος σημασίας επιβράβευση για την προσπάθεια του. Η πορεία του χαρακτηρίσθηκε από εντυπωσιακά σουτ και έντονη δράση…
Το 2008 σταμάτησε να αγωνίζεται και αμέσως επέλεξε να ακολουθήσει την προπονητική. Και στον τομέα αυτό διάλεξε να δραστηριοποιηθεί στη χώρα του με ταυτόχρονη παρουσία στο Μεξικό για μια τετραετία (στις χώρες αυτές η διεξαγωγή των Πρωταθλημάτων δεν συμπίπτει χρονικώς). Το 2012 αναδείχθηκε Πρωταθλητής τόσο στο Πουέρτο Ρίκο με την Ίντιος ντε Μαγκαγιέζ όσο και στο Μεξικό με τη Χαλκόνες Βερακρούζ με την οποία κατέκτησε ακόμα ένα τίτλο το 2014. Και ως προπονητής έγινε γνωστός σε ένα ευρύτερο κοινό με την παρουσία του στην Εθνική ομάδα (2016 – 2021). Κατά την άποψη του γράφοντος, παρουσίασε ένα αξιόλογο σύνολο, αλλά – χωρίς την ποιότητα των παλαιότερων εποχών – δεν πέτυχε τον κύριο στόχο της επιστροφής του Πουέρτο Ρίκο σε Ολυμπιάδα. Ο στόχος αυτός έμελλε να επιτευχθεί το 2024 από τον Νέλσον Κολόν ο οποίος είχε στη διάθεση του τον Χοσέ Αλβαράδο…
Ο Έντι Κασιάνο Ογέδα γεννήθηκε στο Μανχάταν, έζησε κυρίως στο Πουέρτο Ρίκο, δεν υπήρξε διάσημος με την κλασική έννοια της λέξεως, αλλά αποτέλεσε έναν εκ των κορυφαίων σουτέρ των ΄90s και μια ισχυρή προσωπικότητα τα στοιχεία της οποίας δεν συναντώνται στην εποχή του αυτοεξευτελισθέντος κοσμοπολιτισμού.