To πέρασμα της πρώτης απόπειρας για τη μετάβαση στη νέα εποχή έκλεισε με την ανακοίνωση της λύσης της συνεργασίας του Ολυμπιακού με τον Κεστούτις Κεμζούρα.
Φρονούμε πως είναι η κατάλληλη στιγμή για μια αποτίμηση. Μακριά από τις υπερβολές που ακούστηκαν από τους παίχτες μόλις ανέλαβε τον Οκτώβρη και τις δημοσιογραφικές κυβιστήσεις ανάλογα με το αποτέλεσμα της εκάστοτε εβδομάδας. Η άποψη της στήλης παραμένει σταθερή. Ο Λιθουανός προπονητής έπρεπε να αποχωρήσει από την ομάδα μαζί με το Ντέιβιντ Μπλατ ή αν όχι τότε, σίγουρα πάντως όταν σε δήλωσή του πριν την αναμέτρηση με τη Βαλένθια στον πρώτο γύρο δυσκολεύτηκε να κατανοήσει και έτσι και να απαντήσει στους εκπροσώπους του τύπου τους λόγους διαζυγίου με τον αμερικανοϊσραηλινό τεχνικό.
Ανοίγουμε μια παρένθεση εδώ για να σημειώσουμε ότι το μπάσκετ στη σκέψη του Μπλατ, όπως προέκυπτε μέσα από τις συνεντεύξεις, το σχεδιασμό και τη στελέχωση της ομάδας θύμιζε το βραχνό προφήτη. Πιθανότατα σε μια αταξική και άρα κομμουνιστική κοινωνία να μπορούσε να υλοποιηθεί. Εκεί δεν θα υπήρχε ο καταμερισμός της εργασίας. Οι οικονομικές ανισότητες μεταξύ των διεκδικητών δεν θα υφίσταντο.
Όλοι θα μπορούσαν να τρέξουν κάθε σύστημα. Επίσης, θα ήταν πρόθυμοι και δεκτικοί να το πράξουν. Συνάμα, ανοιχτοί σε νέες ιδέες. Κάθε απόπειρα για επιστροφή στις αρχές (μας) γαλούχησης των περασμένων θα ήταν μια παλιννόστηση σε ένα παρελθόν χαμένο και σίγουρα από τις εξελίξεις αδύνατο να προσεγγιστεί με ρεαλιστικές ελπίδες. Η επαναστατική ορμή θα είχε συμπαρασύρει τα πάντα. Επιπλέον όμως, πρέπει να καταλάβουμε πως και ο ίδιος δε στήριξε με επάρκεια το πλάνο του. Και αν τα ερείσματα εντός ομάδας είχαν σωθεί μετά το πρώτο δίμηνο της περσινής χρονιάς, οι επιλογές στις μεταγραφικές αναζητήσεις ήταν ακατανόητες σχετικά με τους δείκτες ποιότητας και συνεκτικότητας. Το μπόλιασμα, δηλαδή, με τους υπόλοιπους και η ανάγκη για περαιτέρω ώθηση και ανανέωση.
Ο Κεμζούρα, λοιπόν, κλήθηκε να τακτοποιήσει μια δαιδαλώδη κατάσταση, να ανορθώσει το πληγέν ηθικό των παλιών, να βρει χρόνο και ρόλο στους νεαποκτηθέντες και να βάλει την ομάδα στις ράγες μετά την καταβαράθρωση του 2019. Να καταστήσει σύγχρονη ομάδα ένα σύνολο με δομικές πληγές.
Τον πρώτο μήνα η ομάδα δυσκολευόταν να σκοράρει περισσότερους από 70 πόντους, με εξαίρεση τον αγώνα της Μόσχας. Ρότσεστι και Ριντ ήρθαν να ισορροπήσουν την περιφερειακή γραμμή και την αντίστοιχη των ψηλών. Η τακτική του Μπλατ παρέμενε ντυμένη με πιο κατανοητές ενέργειες, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό. Οι αρχές στην άμυνα για παράδειγμα, το παιγνίδι απομόνωσης στην επίθεση και οι έξοδοι για σουτ από τον Πολ κατά κύριο λόγο.Χωρίς πάσα προς τα έξω μετά το κεντρικό πικ εν ρολ. Άμεση κίνηση, για να βρουν ρυθμό οι πλαϊνοί που παίζουν δίχως τη μπάλα στα χέρια. Οι αμιγώς αμερικανικές πεντάδες, η παράλληλη χρησιμοποίηση παιχτών με μεγάλο άνοιγμα χεριών για τις αλλοιώσεις στο πίσω μέρος και η ταχύτατη μετάβαση με τρέξιμο στους διαδρόμους στο μπροστινό κομμάτι για ενδιάμεσες επιθέσεις.
Μέχρι να βρεθεί το σημείο τομής, ήρθαν οι ήττες ανωτερότητας από Μακάμπι και Εφές στο ΣΕΦ και βέβαια η βραδιά της πασαρέλας για να κριθεί ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα αποχωρήσουν με τη Μπασκόνια στη χώρα των Βάσκων. Μετά ανέβηκε η ένταση στις προπονήσεις, μπήκε στόχος ο αγώνας στο ΟΑΚΑ και ακολούθησε μια ανοδική πορεία με ξεκάθαρη κατεύθυνση για το τι μπορούμε να κάνουμε με συνέπεια και τι μας ταιριάζει. Ο αριθμός των πόντων τραβούσε την ανιούσα όπως και ο αριθμός των επιθέσεων ανά αγώνα. Η σχέση, λάθη- τελικές πάσες παρέμενε πρόβλημα διότι τα λάθη παρέμεναν πολλά αν και οι ασίστς ξεκόλλησαν από το μέσο όρο των 12 και την προτελευταία θέση στη σχετική λίστα ( κατέληξαν στις 16.6 μετά τη Βαλένθια). Περισσότερο, κρίνουμε, ότι στοίχησαν οι αβλεψίες στη ροή. Αυτό επιδεινώνεται όταν υπερτερεί η αντίπαλη γραμμή των περιφερειακών σε μέγεθος και όταν εκείνη επιλέγει να βάλει από νωρίς την ερυθρόλευκη άμυνα σε διαδικασία αλλαγών. Σφάλμα δεν καλείται μονάχα η στατιστική απεικόνιση μιας ανακρίβειας στην πάσα ή στο συγχρονισμό αλλά και ένα ολίσθημα, μια πλάνη, μια επισφαλής τοποθέτηση των χεριών και της στάσης του σώματος.
Ζαλγκίρις, Μπάγερν και Άλμπα έδειξαν την πρόοδο αλλά και τις δυσκολίες ενός οργανισμού με ερασιτεχνική αντιμετώπιση ορισμένων καταστάσεων κατά τη διάρκεια κάθε περιόδου όπως για παράδειγμα η προσωπική άμυνα, η λειτουργία της δεύτερης γραμμής στην άμυνα, τα νεύρα και η έλλειψη συγκέντρωσης, οι αντιδικίες οι πορείες του Αννίβα από τους Ράις, Μπράουν, Σβεντ, Ντε Κολό, Σαν Εμετέριο. Γκαρντ της ανώτερης βαθμίδας, μαθητευόμενος μάγος και γερόλυκους. Αδιακρίτως.
Το σετάρισμα απέφερε κάποιο αποτέλεσμα. Το δίδυμο Ρότσεστι, Μπάλντγουιν έδεσε τη δεύτερη πεντάδα και έφερε το θερινό όνειρο του Μπλατ στη χειμερινή πραγματικότητα. Ο Μιλουτίνοφ ξαναβρήκε την κομβική του θέση με σχεδόν 9 ριμπάουντ μέσο όρο και ο Παπανικολάου, το δυναμό του Ολυμπιακού, σκαρφάλωσε πρώτος στα ποσοστά του πίνακα με τα δίποντα με 72,22%.
Το παιδί που λαθροβίωνε εντός του Κεστούτις Κεμζούρα βγήκε και λύγισε μπροστά στην προδιαγεγραμμένη περίσταση, τη νύχτα της Παρασκευής. Τελικά, κάθε τι άσχημο σε αυτή τη ζωή κρύβει την ομορφιά του!