Δυστυχώς, η ομάδα αδίκησε αρκετά τον εαυτό της στα δυο τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος με αποτέλεσμα να δείξει ότι η υπόθεση πρωτάθλημα είναι πλέον χαμένη, ή τουλάχιστον δεν είναι στο χέρι της. Παρόλα αυτά υπάρχει μια ακόμα ελπίδα, με νίκη επί της ΑΕΚ να ξαναμπούμε στην διεκδίκηση του και να εξαντλήσουμε όσα περιθώρια υπάρχουν για την κατάκτηση του τροπαίου.
Βέβαια, όπως έχουμε ξαναπεί, μια ενδεχόμενη κατάκτηση του τίτλου από τον Ολυμπιακό δεν ξέρω πόσο καλό θα έκανε. Ναι, είμαστε Ολυμπιακός και θέλουμε κάθε τίτλο που διεκδικούμε, αλλά ίσως να έπρεπε να “φάμε” και μια σφαλιάρα προκειμένου να αλλαχθούν όσα πρέπει να αλλαχθούν το καλοκαίρι. Τα λάθη του καλοκαιριού γνωστά, πλέον, όμως πρέπει να δουν σοβαρά στην διοίκηση την επόμενη ημέρα, γιατί ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν θα ανεχτεί εύκολα δεύτερη σερί πανομοιότυπη χρονιά. Δεν είναι μόνο το πρωτάθλημα που μας νοιάζει, άλλωστε είχαμε χάσει και εκείνο του 2017 και του 2018, αλλά ειδικά το ‘18, είδαμε μπάλα και αυτό είναι που μας νοιάζει πια.
Η επόμενη ημέρα ξεκινάει φυσικά από τον προπονητή. Οποίος και αν είναι αυτός εγώ θέλω να έρθει και να βλέπει τον Ολυμπιακό σαν ευκαιρία και με πάθος και όχι σαν λύση ανάγκης. Ο σύλλογος έχει ισχυρό όνομα με το οποίο μπορεί να προσελκύσει σοβαρούς προπονητές, αλλά η φετινή χρονιά άφησε μαύρα στίγματα καθώς οι αλλαγές προπονητών σαν τα πουκάμισα και οι φυγές παιχτών μεσούσης της χρονιάς βγάζουν ένα όχι και τόσο ασφαλές περιβάλλον για έναν επίδοξο και φιλόδοξο προπονητή αλλά και παίχτη. Όποτε η ομάδα πρέπει να φροντίσει να παρουσιάσει ένα πρότζεκτ στον επόμενο προπονητή που να τον ιντριγκάρει αλλά και να του δίνεται η πίστωση χρόνου που πρέπει να δίνεται σε έναν καινούριο προπονητή.
Για εμένα, λοιπόν, ο επόμενος προπονητής πρέπει να έχει έρθει έως 15-20 Μαΐου και αμέσως μετά να ξεκινήσει ο σχεδιασμός του νέου Ολυμπιακού. Να μείνουν όσοι αξίζουν και να πλαισιωθούν από σοβαρούς παίχτες. Αν γίνουν αυτά τότε κάτι καλό θα φανεί να γίνεται και από κει και πέρα όλα είναι στο χέρι του επόμενου κόουτς.