Νίκος Μπελογιάννης
Χαραβγή κατεπάνω του θανάτου βάδιζεν η καρδιά σου, Παληκάρι, λες κ’ είταν άλλος: άγουρος που ορθρίζει ν’ ανταμώσει κρυφά την πρώτη αγάπη. Σε κάθε βήμα ψήλωνε η κορφή σου, το ηλιοστεφάνι τ’ ουρανού να φτάσει. Κι αν χάραζε για σένα αιώνια Νύχτα, η προδοσιά χορέβοντας σε φτυούσε. Με χέρι’ αλυσωμένα, που αγαπούσαν να κρατάνε για…