Ελεεινέ. Αυτό είσαι. Ελεεινός και τιποτένιος. Είσαι γλοιώδης, απαίσιος. Είσαι κακός. Γιατί σού αρέσει να πονάς και να ταλαιπωρείς τους ανθρώπους; Βυθίζεις στη μιζέρια πλάσματα γεμάτα θέληση κι όρεξη για Ζωή. Δε σέβεσαι ούτε μικρούς ούτε μεγάλους. Δε λογαριάζεις τίποτε. Κανείς. Κανείς απολύτως δε σε θέλει κοντά του. Και γιατί να σε θέλει,…
Στο τρέχον κείμενο θα ήταν γόνιμο, ωστόσο, άωρο σε σχέση με την σκέψη μου την δεδομένη στιγμή, να ανατρέξω σε ένα story-line και να χτίσω σιγά-σιγά το πολιτικό και κοινωνιολογικό background σχετικά με τις σκέψεις περί την «πολιτική ορθότητα». Επομένως, παρακάτω-έστω και πιο πρόχειρα θα θίξω το θέμα αλλά και θα εστιάσω σε κάποια επιχειρήματα-βιβλιογραφικά,…
Γνωστός για την αναβλητικότητα μου, οφείλω να ενημερώσω πως το δεύτερο μέρος γράφτηκε περίπου 4 μήνες μετά από το πρώτο μέρος και περίπου 5 μήνες μετά το ταξίδι. Αλλά όπως λέει και η λαϊκή ρήση “κάλιο αργά παρά ποτέ”, έτσι λοιπόν επικαλούμενος την μνήμη μου και τις φωτογραφίες θα προσπαθήσω να ολοκληρώσω το παζλ των…
Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην Πολωνία τίποτα δεν έχει μείνει για να μας θυμίζει τις ιστορίες του Λόλεκ και του Μπόλεκ. Τα social media και ο εκ φύσεως χειριστικός τους χαρακτήρας έχουν κατακλύσει τις ανθρώπινες συνειδήσεις. Η Πολωνία του Άουσβιτς και των νεκρών Εβραίων, των νεκρών Πολωνών και Εβραιοπολωνών (συγχωράτε με…
Κατά καιρούς έχουν υπάρξει άνθρωποι στον δημόσιο λόγο που μας έχουν αναγκάσει να συμφωνήσουμε είτε να διαφωνήσουμε μαζί τους. Οι απόψεις και ο λόγος τους προκαλούσαν πολυποίκιλες αντιδράσεις. Ένας από αυτούς ήταν και ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Βασίλης Ραφαηλίδης. Ένας άνθρωπος που δεν στρογγύλευε τις γωνίες των λεγόμενων του και στηλίτευε με τις παρεμβάσεις του…
Αγαπητοί μου αναγνώστες, πριν ξεκινήσω, επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας δυο πράγματα! Πρώτον, η αρχική ιδέα ήταν να πραγματοποιήσω το παρόν αφιέρωμα με τα 10 καλύτερα τραγούδια που έχουν ντύσει μουσικά τις σειρές του Πάνου Κοκκινόπουλου. Πραγματικά, το πίστευα. Έλεγα, “οκ”! “Θ’ αναμοχλεύσω λίγο τη μουσική βιβλιοθήκη και τους μουσικούς φακέλους σε κινητό και υπολογιστή…
Έγραφε ο Κώστας Καρυωτάκης πως: “Η θάλασσα είναι η μόνη μου αγάπη. Γιατί έχει την όψη του ιδανικού. Και τ’ όνομά της είναι ένα θαυμαστικό. Δε θυμάμαι το πρώτο αντίκρισμά της. Χωρίς άλλο, θα κατέβαινα από μια κορφή, φέρνοντας αγκαλιές λουλούδια. Παιδί, ακόμα, εσκεπτόμουν το ρυθμό του φλοίσβου της. Ξαπλωμένος στην αμμουδιά, εταξίδευα με τα…
Σεπτέμβριος. Ο μήνας της μουστιάς, των μετακομίσεων, των ερωτευμένων, της μελαγχολίας, και των εξετάσεων κατά τον Θανάση Βέγγο*. Ο Σεπτέμβρης για την πλειοψηφία σηματοδοτεί το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, άσχετα αν δεν αλλάζει το ημερολόγιο. Κάτι το άνοιγμα των σχολείων, κάτι οι επαναληπτικές εξεταστικές της τριτοβάθμιας, κάτι η επιστροφή από τα μπάνια του λαού, καθιστούν…
H Αγγελικούλα, μόλις άνοιξε τα μάτια της το πρωί, ξαναθυμήθηκε τη χθεσινή κουβέντα της μαμάς τους, ακριβώς όπως τους τα είχε πει αποβραδίς: «…γιορτές και να μη με ζητήσουν μήτε για πλύσιμο… μήτε για άσπρισμα… άλλο πια δεν έχει. Θα πάω να σταθώ στην οδός Αιόλου, να διακονέψω…». Πάντα της ξενοδούλευε, γιατί ο άντρας της…
Απολογισμοί και ανασκοπήσεις. Έννοιες πολυφορεμένες κάθε φορά που η 31η Δεκεμβρίου πλησιάζει. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητες. Σε βοηθούν να συνειδητοποιήσεις τι έκανες, να κάνεις το «ταμείο» σου και να θέσεις νέους στόχους. Η άλλη θεωρία δέχεται μόνο να κοιτάζεις μπροστά. Οποιαδήποτε ματιά και αφιέρωση χρόνου στο παρελθόν θα σε πάει πίσω μιας και κάθε…
