Μελωδίες κάποιας αμηχανίας. Όμοια με εκείνη που έχουμε όλοι μας όταν κοιτάζουμε στα μάτια τα παιδιά, με το καθαρό αθώο βλέμμα τους. Όταν δεν βρίσκουμε τις λέξεις για να διηγηθούμε μια ιστορία, ένα παραμύθι. Τραγούδια εφηβικών ονείρων βγαλμένα μέσα από συγχορδίες που προσπαθούσαν να νιώσουν το φούντωμα και το λαμπάδιασμα των αισθήσεων. Πάθη πιο δυνατά…
Ένας πολιτισμός δεν γεννιέται από το τίποτα. Υπάρχει κάποια αναγκαιότητα για να αναπτυχθεί. Αυτή η αναγκαιότητα έγκειται στην ανάγκη κατασίγασης ανθρώπινων φόβων. Οι ανθρώπινοι φόβοι μπορεί να τοποθετηθούν, ακροθιγώς, σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Η πρώτη είναι οι φόβοι του ανθρώπου απέναντι σε άλλους ανθρώπους. Η δεύτερη είναι οι φόβοι απέναντι στο φυσικό περιβάλλον. Η τρίτη…
Οι ευχές που απευθύνουμε οι άνθρωποι είναι μια προσπάθεια να προσκαλέσουμε το καλό. Τις βαθύτερες ευχές τις καταλαβαίνεις από τον τόνο, τη χροιά της φωνής. Το ίδιο και το αγκάλιασμα. Και αυτό είναι μια ευχή. Το αγκάλιασμα έχει τις δικές του διαστάσεις και τη δική του θερμοκρασία. Το ταξίδι των Μάγων Έπρεπε να ’μαστε τρεις….
«Είμαι ένας Γερμανός συνθέτης που γεννήθηκε στο Αιγαίο και ένας Κρητικός τραγουδοποιός που έζησε στο Παρίσι». Σκηνικό, τα Ιμαλάια. Ντόπιοι, υψιπετείς μουσικοί διασκευάζουν τα Δακρυσμένα Μάτια του Γιάννη Θεοδωράκη. Ο μελωδός της Ρωμιοσύνης, Μίκης, αναπαύεται στα Χανιά. Ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας, όπως σημειώνει και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Γεννήθηκε το 1925 στη Χίο, όπου είχαν εγκατασταθεί οι γονείς…
Με εμφανή τα σημάδια της θλίψης, έπειτα από την παρέλευση του εθνικού πένθους, και πάντοτε με την υποσημείωση ότι θα επανέλθουμε στο έργο του σε καλύτερες συνθήκες, αποχαιρετούμε το Μίκη Θεοδωράκη με στίχους του Διονύσιου Σολωμού, του Κωνσταντίνου Καβάφη και του Γιάννη Ρίτσου. Βαθύτατη πίστη μας πως έχουν οργανική συνάφεια με την πολιτική και συνθετική,…
Γνωστός για την αναβλητικότητα μου, οφείλω να ενημερώσω πως το δεύτερο μέρος γράφτηκε περίπου 4 μήνες μετά από το πρώτο μέρος και περίπου 5 μήνες μετά το ταξίδι. Αλλά όπως λέει και η λαϊκή ρήση “κάλιο αργά παρά ποτέ”, έτσι λοιπόν επικαλούμενος την μνήμη μου και τις φωτογραφίες θα προσπαθήσω να ολοκληρώσω το παζλ των…
Στις 8 Φεβρουαρίου 1980, έφυγε από τη ζωή μια από τις σημαντικότερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού και ένας από τους μεγαλύτερους λυράρηδες της Κρήτης, ο Νίκος Ξυλούρης. Τα παιδικά χρόνια Ο Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1936 στα Ανώγεια Ρεθύμνου. Στις 13 Αυγούστου του 1941 οι γερμανοί κατακτητές εισέβαλαν στο χωριό του και το έκαψαν….
Είναι ο αγώνας για την επιβίωση. Το ψωμί. Ο αγώνας για την παιδεία. Ο αγώνας για τη δημοκρατία. Κάνει το μήνυμα του Πολυτεχνείου επίκαιρο και διαχρονικό. Γιατί η πάλη για όλα αυτά είναι διαρκής. Η νεολαία είναι της γης η ελπίδα. Με αφορμή την εξέγερση του Πολυτεχνείου, δημοσιεύουμε «Τέσσερα τραγούδια και δυο παραλλαγές» του Φώντα Λάδη. Τα ποιήματα αυτά…
Ήταν Μάιος του 1936. Οι απεργίες ξεσηκώνουν όλη τη χώρα. Η καπνεργατική απεργία στη Θεσσαλονίκη, όμως, κατέληξε σε αιματοχυσία. Ανάμεσα στους 12 που χάθηκαν ήταν και ο 25χρονος αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Την επομένη, στις 10 Μαΐου, ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει μια συνταρακτική φωτογραφία: τη μάνα του αδικοχαμένου νέου να θρηνεί τον γιο της. Αυτήν τη φωτογραφία…
Έχουμε πάνω από μία ώρα που δοκιμάζουμε παπούτσια. Άσπρα. Αστραφτερά, χαρωπά, ανθισμένα παπούτσια. Πασχαλιάτικα. Παιδικά. Τέσσερα πόδια γεύονται κατά κόρον το «καινούργιο» και το «αλλιώτικο», δοκιμάζοντας και απορρίπτοντας ό,τι δεν τους αρέσει, με το αιτιολογικό, αυτό με στενεύει… αυτό μου είναι μεγάλο… αυτό μου είναι μεγάλο και με στενεύει. Εγώ και ο υπάλληλος έχουμε κυριολεκτικά…
