Στην συνέντευξη αυτήν, που ακολουθεί, φιλοξενούμε την συγγραφέα παιδικών βιβλίων Ελένη Φωτάκη. Απ’ το “Out of the Box” και την στήλη “Γωνιά του βιβλίου” και “Παιδικό βιβλίο’ έχουν παρουσιαστεί τα δύο της έργα.
Η συγγραφέας μιλάει γι’ αυτά στην Νίκη Συρίγου και μάς αποκαλύπτει λίγα απ’ τα μελλοντικά συγγραφικά της σχέδια.
Ας την απολαύσουμε!
Βλέπουμε ότι στα βιβλία σας ασχολείστε πολύ με τα περιβαλλοντικά προβλήματα και τα ζητήματα του πλανήτη. Ποια ήταν η αφορμή, για να γράψετε γι’ αυτά τα θέματα στα δυο βιβλία σας;
“Τα έντονα καιρικά φαινόμενα είναι πολύ συχνά και καταστροφικά τα τελευταία χρόνια κι αυτό ήταν η αφορμή, ώστε ν’ ασχοληθώ μ’ ένα θέμα που χρήζει άμεσης λύσης. Προσπαθώ κι εγώ να δώσω έναν αγώνα μέσα απ’ τα βιβλία μου για την διάσωση του πλανήτη μας.¨.
Πείτε μας δυο λόγια για το νέο σας βιβλίο “Ο σοκολατένιος πλανήτης σε κίνδυνο“.
“Στον γαλαξία των ζαχαρωτών ένας πλανήτης κινδυνεύει απ’ την αδιαφορία των κατοίκων του. Μια ομάδα παιδιών θ’ αναλάβει δράση, για να τον σώσει. Θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολλές δυσκολίες αλλά με προσπάθεια, υπομονή κι επιμονή θα κάνουν ένα μεγάλο βήμα για την διάσωσή του.”.
Γιατί επιλέξατε το παιδικό βιβλίο και το παραμύθι κι όχι κάποιο βιβλίο όπου θα μπορούσατε, ενδεχομένως, να συντάξετε ένα δοκιμιακού τύπου, ίσως, κείμενο;
“Το παραμύθι είναι ένας τρόπος να ξυπνήσεις συνειδήσεις σε μικρούς, αλλά και σε μεγαλύτερους αναγνώστες. Ένα δοκίμιο δεν θα μπορούσε να προσελκύσει παιδικό κοινό, ούτε να μπει εύκολα ως ανάγνωσμα στις σχολικές αίθουσες όπου εκεί μπορεί, μέσα από θεατρικό παιχνίδι και βιωματικές δράσεις, τα παιδιά να γνωρίσουν την έννοια της υπερθέρμανσης του πλανήτη και πώς μπορούμε να τ’ αλλάξουμε αυτό.”.
Τα νέα παιδιά φροντίζουν περισσότερο για τον πλανήτη απ’ ό,τι οι ενήλικοι;
“Τα παιδιά αντιγράφουν τους μεγάλους στην καθημερινότητά τους. Πρέπει οι ενήλικες ν’ αλλάξουν τρόπο ζωής, έτσι ώστε τα μικρά παιδιά να τούς ακολουθήσουν. Δεν είναι εύκολο, χρειάζεται δουλειά αλλά και διάθεση να γίνεις εσύ η αλλαγή.”.
Πιστεύετε ότι το σχολείο κι ο δήμος κάνουν δράσεις ευαισθητοποίησης των νεαρών παιδιών και παρότρυνσης των μεγαλύτερων για την προστασία ή, έστω, την βελτίωση των συνθηκών μέσα στις οποίες ζούμε, ώστε να μην επιβαρύνεται ο πλανήτης;
“Η εκπαιδευτική κοινότητα μπορεί να κάνει περισσότερα στον βαθμό που τής αναλογεί μέσα από βιωματικές δράσεις, αλλά κι ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο ζωής των μαθητών. Οι δήμοι κι αυτοί πιστεύω ότι δεν έχουν κάνει ό,τι μπορούν για την βελτίωση των συνθηκών που ζούμε. Μπορούν να γίνουν ακόμα πολλά, ο χρόνος, όμως, κυλάει και πρέπει να δράσουν γρήγορα.”.
Το παιδικό είναι ευκολότερο ή δυσκολότερο κοινό απ’ τους ενήλικες;
“Τα παιδιά έχουν πολλά ερεθίσματα από τα ηλεκτρονικά μέσα και είναι πιο δύσκολο κοινό απ’ τους ενήλικες. Η ίδια η ιστορία και η κατάλληλη εικονογράφηση πρέπει να “φωνάζουν” στα παιδιά “έλα, διάβασε με”, “έλα, να ζήσουμε μια περιπέτεια μαζί”. Είναι πολύ δύσκολη εποχή, για να το πετύχεις αυτό!”.
Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο και, αν ναι, σε τι θ’ αφορά;
“Ετοιμάζω ένα βιβλίο με θέμα την ζωή δύο νεαρών κοριτσιών στην κοινότητα Νιάγκα της Ζιμπάμπουε. Είμαστε με τον σύζυγο μου περίπου 10 χρόνια ανάδοχοι γονείς της ActionAid κι εμπνέομαι αυτήν την φορά απ’ την δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουν αρκετά παιδιά της Αφρικής.”.