Είναι κάποιες στιγμές που το μυαλό σου δε σταματάει να σκέφτεται κι όλο και περισσότερο χάνεσαι μέσα στις σκέψεις του. Σκέψεις που ίσως άλλοι άνθρωποι δεν κάνουν και ποτέ. Σκέψεις που θα ήθελες να αφήσεις στην άκρη για να ηρεμήσεις και να χαρείς τη στιγμή. Όμως, εάν ανήκεις στους ανθρώπους που υπεραναλύεις τα πάντα, να ξέρεις σε αυτό το σύντομο άρθρο θα νιώσεις σαν το σπίτι σου.
Όταν ξεκινάω και σκέφτομαι υπερβολικά, είναι συνήθως οι δικοί μου άνθρωποι που θα μου πουν δυο πράγματα: «πώς δεν χρειάζεται να υπεραναλύω τα πάντα» και πως «εάν σκέφτεσαι τόσο πολύ δε θα μπορείς να περάσεις καλά». Το πρώτο, προσωπικά, το αγνοώ γιατί ακούγεται σαν τη συμβουλή «Μην αγχώνεσαι». Το δεύτερο όμως, για να είμαι ειλικρινής, ισχύει. Όντως, είναι μια πραγματικότητα ότι δεν περνάω καλά όταν ξεκινάω να υπεραναλύω κάτι. Όταν αρχίζω και συνειδητοποιώ πως η υπερανάλυση καταστρέφει τις στιγμές μου που περνάω καλά, εκείνη τη στιγμή προσπαθώ να παίρνω μια ανάσα και να εστιάζω στη στιγμή. Δεν είναι εύκολο. Όμως, μια ζωή μέσα στην υπερανάλυση, δεν είναι μια ευχάριστη ζωή. Εκτός αυτού, η υπερβολική ανάλυση ενός θέματος, σε κάνει αδρανή στο να πάρεις άμεσες αποφάσεις για τη ζωή σου αλλά και για την καθημερινότητα σου. Έχω γνωρίσει αρκετά χαρισματικούς ανθρώπους που εξαιτίας της υπεραναλυτικής τους σκέψης, δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τα χαρίσματα τους και βρίσκονται σε μια συνεχή κατάσταση στασιμότητας. Συνήθως, όταν είμαι σε αυτές τις καταστάσεις, αυτό που λέω στον εαυτό μου είναι: πάρε μια απόφαση και προχώρα. Φυσικά, μια απόφαση που να μην έρχεται σε κόντρα με τις αξίες μου και το ποια είμαι σαν άνθρωπος. Με αυτό τον τρόπο, κερδίζω δύο πράγματα: βγαίνω από την κατάσταση αδράνειας και αποκτάω μια ξεκάθαρη κατάσταση για αυτό που σκεφτόμουν αρκετό καιρό. Συνεπώς, ο δρόμος παρακάτω γίνεται πιο ξεκάθαρος.
Εκτός των αρνητικών συνεπειών της υπεραναλυτικής σκέψης, υπάρχουν και θετικά πράγματα. Ένα από αυτά, είναι ότι μπορείς να το αξιοποιήσεις σε εργασίες που απαιτούν προσεχτική σκέψη και χειρισμό καθώς και να καταπιαστείς, αν μη τι άλλο, με την έρευνα. Άποψη μου είναι πως η έρευνα χρειάζεται ανθρώπους που να έχουν αναλυτική σκέψη. Και σίγουρα εάν σου αρέσουν τα θέματα περί φιλοσοφίας, θα είσαι ένας αρκετά καλός ερευνητής!
Βέβαια, όλα χρειάζονται μέτρο και ισορροπία. Το να σε βοηθάει η υπεραναλυτική σου σκέψη στην εργασία σου, δε σημαίνει πως είναι βοηθητική όταν δεν μπορείς να αποφασίσεις- επί δέκα λεπτά- εάν θα πάρεις πατάτες Νάξου ή Αιγύπτου! Για αυτό, όλα χρειάζονται μέτρο και ισορροπία.