Σε μια ξύλινη φρουτιέρα ενός πέτρινου σπιτιού τα φρούτα ζουν ευτυχισμένα. Μα, όταν έρχεται η Άνοιξη κι αποφασίζουν να γιορτάσουν τον ερχομό της μ’ ένα γλέντι, η γκρινιάρα φράουλα τούς χαλάει τα σχέδια… Ξαφνικά, αρχίζει ένας μεγάλος φρουτοκαυγάς. Όλα τα φρούτα, παρόλο που αγαπιούνται, διαφωνούν, πεισμώνουν και θυμώνουν μεταξύ τους. Γιατί άραγε; Επειδή είναι διαφορετικά; Πειράζει που η μπανάνα είναι πιο ψηλή απ’ τον λωτό; Πειράζει που τ’ αχλάδι είναι ευαίσθητο; Πειράζει που το μήλο φοβάται ή που τ’ ακτινίδιο δεν είναι ολόκληρο; Ο σαματάς είναι μεγάλος, ο γείτονας ξυπνά νευριασμένος και κανείς δεν αφήνει σε ησυχία κανέναν! Ποιος έχει δίκιο, τελικά; Θα καταφέρουν οι ήρωες της ιστορίας να χορέψουν τον χορό που περίμεναν με τόση λαχτάρα προτού δύσει ο ήλιος;
Ποιητικά και περιγραφικά το καρπούζι, το αχλάδι, η μπανάνα, ο λωτός, το ακτινίδιο, το βερίκοκο, το ρόδι το κεράσι, η φράουλα, το μήλο, το πορτοκάλι και το σταφύλι παίρνουν ανθρώπινες διαστάσεις, εκφράζουν συναισθήματα, συζητούν, αστειεύονται, μαλώνουν, συμφιλιώνονται.
Θα σταθώ, ωστόσο, σε κάποια συγκεκριμένα σημεία.
Μεταξύ άλλων:
- Επρόκειτο για ένα παραμύθι με πλούσια και παραστατική εικονογράφηση.
- Μιλάει για τις ιδιότητες και τα οφέλη των φρούτων, συνεπώς τα παιδιά αντιλαμβάνονται μ’ ευχάριστο τρόπο τους λόγους για τους οποίους πρέπει να τα καταναλώνουν.
- Στο βιβλίο αυτό τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με λογής – λογής συναισθήματα, όπως εγωισμό, ζήλια, ευαισθησία, χαρά και πόσα άλλα…
- Μέσα απ’ το παραμύθι αυτό τα παιδιά αντιλαμβάνονται την διαφορετικότητα. Αντιλαμβάνονται πως ο καθένας μας, ως ύπαρξη, είναι διαφορετικός και, παράλληλα, τόσο μοναδικός. Αντιλαμβάνονται την ισότητα και την ομορφιά που διακρίνει τον κάθε άνθρωπο.
- Το τέλος του παραμυθιού συνοδεύεται από QR με δραστηριότητες διαδραστικών παιχνιδιών.