Η ζωή είναι μέγα καλό και πρώτο, μας δίδαξε ο Διονύσιος Σολωμός. Όμως, αυτό που ζουν και έζησαν οι εργάτες και οι φτωχοί στη χώρα φιλοξενίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022, δεν είναι ζωή. Είναι μέγα κακό. Τα έργα του διαβόλου λύνουν τα γόνατα. Όλα θαυμαστά, σε σημείο να τρελαίνεται ο νους. Όπως θα έλεγε και ο Εμπειρίκος, επιδόθηκαν σε αψόγους βιασμούς των ήδη βιασμένων ανηλίκων, ξανά και ξανά. Αν η ζωή είναι μία, τότε αυτό που ζούμε μας κάνει κακότυχους. Ποιος έχει την ευθύνη; Η οργανωτική επιτροπή, τα λόμπι; Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, η ζωή γίνεται πληγή από φρικτό μαχαίρι, κατά το μέγα Αλεξανδρινό. Επιπλέει το ζώο μέσα στον άνθρωπο. Πνιγηρό αίσθημα σε ναρκωμένες κοινωνίες. Έχουν πέραση τα δάκρυα, οι αναστεναγμοί, οι διαστροφές. Ο κόσμος της υποκρισίας είναι συμπλεγματικός. Πιθηκίζει, βαβίζει, ακκίζεται. Μιμείται και αντιγράφει. Βεβαρημένος από τα κρίματα αργυρώνητων.
Αυταρχικά καθεστώτα χρησιμοποιούν τον αθλητισμό για να καθαρίσουν το λεκιασμένο όνομά τους και παράλληλα, μεταφέροντας κεφάλαια στη δύση, βλέπε, Σίτι, Παρί, Νιούκαστλ, θέλουν να αποκτήσουν λαϊκή βάση και να στρέψουν το ενδιαφέρον του μέσου νου σε όσα γίνονται εντός των τεσσάρων γραμμών και όχι στα πεδία των μαχών, όπως στην Υεμένη ή στους εβδομαδιαίους αποκεφαλισμούς σε κοινή θέα. Είναι το σημείο όπου οι φιλελεύθεροι δικαιωματιστές κάνουν τα στραβά μάτια ή με ανέξοδες συμβολικές κινήσεις κρύβουν την υλική βάση του προβλήματος, βάζοντας το πλυντήριο του αθλητισμού σε βραδία λειτουργία. Το τι, δηλαδή, δίνει το έρεισμα στο να δημιουργηθούν απάνθρωπες καταστάσεις. Φονταμενταλισμός με παράλληλες και ισόρροπες δόσεις οριενταλισμού, χαώδεις οικονομικές-ταξικές διαφορές, έμφυλους διαχωρισμούς και κάθε μορφή εκμετάλλευσης με υπόβαθρο τις σχέσεις ιδιοκτησίας.
Φλογοβόλο στάχτης
Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδα, Γκάρντιαν, η μπίζνα ισοδυναμεί με κρεματόρια. Περισσότεροι από 6.500 χιλιάδες μετανάστες εργάτες (Ινδία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Νεπάλ, Σρι Λάνκα) έχουν πεθάνει στο Κατάρ από τότε που η χώρα ανέλαβε τη διοργάνωση, πριν από δέκα χρόνια. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών είναι μεγαλύτερος γιατί αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν τους θανάτους από εργάτες οι οποίοι στάλθηκαν για εργασία από χώρες όπως οι Φιλιππίνες και η Κένυα. Επίσης, στα ανωτέρω στοιχεία δεν έχουν καταγραφεί οι θάνατοι από το 2020 και έως σήμερα.
Τα ευρήματα αυτά υποστηρίχθηκαν από έρευνα της διεθνούς οργάνωσης εργασίας του ΟΗΕ η οποία αποκάλυψε ότι για τουλάχιστον τέσσερις μήνες το χρόνο, οι εργαζόμενοι αντιμετώπιζαν, σημαντικό, θερμικό στρες όταν τους έβαζαν να εργάζονται σε υπαίθριο χώρο. Σε έκθεση από δικηγόρους της κυβέρνησης του Κατάρ, το 2014, είχε ζητηθεί να ανατεθεί μελέτη για τους θανάτους εργαζόμενων από καρδιακή ανακοπή και να τροποποιηθεί ο νόμος ώστε να επιτρέπει τη διενέργεια αυτοψιών σε όλες τις περιπτώσεις απροσδόκητου ή αιφνίδιου θανάτου. Η κυβέρνηση της χώρας, το αρνήθηκε, κατηγορηματικά.
Η ΦΙΦΑ με την αρμόδια οργανωτική της επιτροπή εκεί, όταν ρωτήθηκε για τους θανάτους σε έργα σταδίων, ανέφερε: “Λυπούμαστε πολύ για όλες αυτές τις τραγωδίες και ερευνήσαμε βαθύτατα κάθε περιστατικό για να διασφαλίσουμε ότι αντλήθηκαν μαθήματα. Διατηρούσαμε πάντα τη διαφάνεια γύρω απ’αυτό το ζήτημα και αμφισβητούμε ανακριβείς ισχυρισμούς σχετικά με τον αριθμό των εργαζομένων που έχουν πεθάνει στα έργα μας”. Όμως, το πλήθος των θυμάτων δεν τον αμφισβητεί ούτε η ίδια η κυβέρνηση του Κατάρ από τότε που πήραν τη διοργάνωση. Παράλληλα με τα γήπεδα, χτίστηκαν αεροπλάνα και ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις.
Ο εκπρόσωπος της ΦΙΦΑ, δήλωσε ότι είναι πλήρως αφοσιωμένος στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στα έργα της παγκόσμιας ομοσπονδίας ποδοσφαίρου. Επίσης, πρόσθεσε ότι η συχνότητα των ατυχημάτων στα εργοτάξια των σταδίων ήταν χαμηλή σε σύγκριση με άλλα μεγάλα κατασκευαστικά έργα σε όλο τον κόσμο. Βέβαια, η εφημερίδα, δηκτικά, τονίζει πως δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο.