Να λοιπόν που ο Ολυμπιακός μπορεί να παίξει μπαλα φέτος και να προσφέρει θέαμα στον κόσμο του. Οι παίχτες πια δείχνουν να “βρίσκονται”, ο Μίτσελ έχει καταλήξει σε μια βασική ενδεκάδα και από δω και πέρα τα πράγματα δείχνουν πιο θετικά για την ομάδα. Αυτό που μένει είναι να δείξει διάρκεια και να πάρει τα μεγάλα παιχνίδια που πρέπει ώστε να μειωθεί και άλλο η διαφορά από την κορυφή και να μιλάμε τότε από μια άλλη βάση.
Μην ξεχνάμε ότι το ρόστερ του Ολυμπιακό από άποψη παιχτών δεν ήταν ποτέ κακό. Δεν είχε τον χρόνο, όμως, να δέσει και να πετύχει αυτά που μπορεί. Όταν έχεις παίχτες όπως ο Μπιέλ, ο Χάμες, Ο Χουάνγκ και τους υπόλοιπους, ουσιαστικά τέσσερα δεκάρια, δεν μπορεί να γίνεται συζήτηση για κακό υλικό, μόνο για μη δεμένη ομάδα. Αν βάλουμε μέσα και την επιστροφή του Φορτούνη, ο οποίος είναι λες και δεν έλειψε ποτέ. Ο Ολυμπιακός έχει τον τρόπο για να μοιράζει 3άρες και στα μάτια μου όλα εξαρτώνται από τον ίδιο.
Το αποψινό παιχνίδι με τον Άρη είναι δύσκολο, αλλά οφείλουμε να το πάρουμε και για να ρεφάρουμε την χωρίς λόγο ήττα στον πρώτο γύρο, αλλά και για να δοθεί και το αντίστοιχο μήνυμα ότι η ομάδα είναι πλέον καλά και αποπνέει υγεία. Η διαφορά των 7 βαθμών από την κορυφή είναι εικονική και το να μειωθεί δεν είναι δύσκολο, απλά θέλει προσήλωση και ψυχραιμία στις δύσκολες στιγμές ενός αγώνα. Η ομάδα έχει χάσει αρκετούς βαθμούς στα τελευταία λεπτά φέτος και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Πάντως ο Ολυμπιακός επέστρεψε 100%, αν καταφέρει δε και κατακτήσει και τον φετινό τίτλο τότε θα μιλάμε για ένα εκ των πιο μάγκικων τίτλων στην ιστορία του, που όμως δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίσει και να “σβήσει” όλα τα φετινά λάθη του καλοκαιριού.