Η μοίρα θα κρίνει ποιον θα συναντήσεις στην ζωή σου, το πού και το πότε… Και ποτέ δεν ξέρεις πόσο θα κρατήσει…
Η Ραλλού ξύπνησε μ’ ένα περίεργο συναίσθημα. Ξημέρωνε σημαδιακή μέρα, παραμονή του Άη-Γιάννη του Κλήδονα. Το χωριό της γιόρταζε και σε λίγες ώρες θ’ ακούγονταν παντού μαντινάδες αγάπης, ενώ οι καρδιές των νέων θα γέμιζαν μ’ ελπίδες κι όνειρα. Εκείνη την νύχτα θα συναντήσει τον Μάνο.
Ο έρωτάς τους ακολουθεί τον δρόμο της φωτιάς, σε μια εποχή που η κοινωνία ήταν αυστηρή και η τιμή των κοριτσιών ήταν το πιο πολύτιμο πετράδι. Η Ραλλού θ’ αψηφήσει όλους τους αυστηρούς κανόνες και θ’ αφεθεί χωρίς ενοχές στον άντρα π’ αγάπησε πιότερο κι απ’ την ζωή της. Μα ο έρωτας που είχε κλέψει το νου και την καρδιά της δεν θα τής επιτρέψει να δει τα σημάδια. Δεν είδε το μίσος που γεννήθηκε στα σωθικά της θείας της, όταν η κόρη της τής δήλωσε πως δεν ήθελε να ζει χωρίς τον Μάνο. Αψήφησε τις προφητείες της Λούνας, της γιάτρισσας, που την προειδοποίησε: «Φυλάξου, έρχεται καταιγίδα, η αγάπη θα φανεί, μα θα σε καταστρέψει!»
Μια ψυχή δοκιμάζεται με τον πιο σκληρό τρόπο. Η Ραλλού θα βρεθεί μέσα σε μια θύελλα γεμάτη δόλο και μυστήριο. Μυστικά και ψέματα θ’ ανατρέψουν ολόκληρη τη ζωή της. Η συμμαχία ανίερη.
Όμως, οι μοίρες της ζωής έχουν τους δικούς τους νόμους και παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις κι όσοι αδίκησαν θα τιμωρηθούν, γιατί οι ένοχοι ΗΤΑΝ ΑΝΗΘΙΚΟΙ.
Λοιπόν, εδώ κάνουμε λόγο για ακόμα ένα βιβλίο – έκπληξη απ’ τις Εκδόσεις Έξη.
Θα είμαι πολύ συγκεκριμένη, για να μην σάς κουράσω.
Οι “ανήθικοι” με κέρδισαν απ’ την πρώτη σελίδα. Με τράβηξε η ιστορία τους.
Ξετρελάθηκα π’ αφορά στην αγαπημένη μου Κρήτη και η ιστορία εκτυλίσσεται στην Μεγαλόνησο.
Οι χαρακτήρες είναι ωραία αποτυπωμένοι, κυρίως το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, και βλέπουμε το σκαμπανέβασμα της ψυχολογίας τους.
Το βιβλίο βρίθει από πολλές και διαφορετικές ιστορίες των χαρακτήρων, οι οποίες δεν κουράζουν. Αντίθετα, έχουν όλες τους ενδιαφέρον και μάς βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα το υπόβαθρό τους κι αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τους λόγους σύμφωνα με τους οποίους ενήργησαν κι έκαναν ό,τι έκαναν.
Επίσης, μέσω του βιβλίου της κυρίας Καγξίδου έμαθα για το έθιμο του Άη – Γιάννη του Κλήδονα, τ’ οποίο αγνοούσα. Περιγράφει αναλυτικά και μεθοδικά πως πραγματοποιείται και πως φτάνει στην κορύφωσή του το έθιμο αυτό, τ’ οποίο ανέμεναν με καρτερικότητα τ’ ανύπαντρα κορίτσια.
Επιπρόσθετα, όταν η πρωταγωνίστρια Ραλλού αρρώστησε απ’ την νόσο του Χάνσεν και πήγε στο νησί των λεπρών, η συγγραφέας έμμεσα κάνει υπαινιγμό για την κατάσταση που βιώσαμε κι εμείς με την πανδημία, τον φόβο, το στίγμα κι όλα αυτά που μάς είναι οικεία και συνέβησαν πρόσφατα.
Στ’ αρνητικά, δεν μού άρεσε το γεγονός ότι κατάλαβα απ’ την αρχή την εξέλιξη της ιστορίας και το τι επρόκειτο να διαβάσω, αλλά, όπως είπα παραπάνω, το βιβλίο ήταν ωραίο δοσμένο και καθόλου κουραστικό και με κράτησε διαβάζοντας, μάλιστα, περίπου 550 σελίδες απνευστί.
Τ’ άλλο αρνητικό είναι πως, αν και η ιστορία λαμβάνει χώρα στην Κρήτη, εντούτοις δε μάς δόθηκαν αρκετές περιγραφές της Κρητικής γης κι ομορφιάς, ώστε να μάς ενσωματώσει καλύτερα στο τοπικό κομμάτι.
Και για το τέλος, το καλύτερο.
Η αποκατάσταση της αδικίας!
Η κάθαρση για τους αναγνώστες, μα, κυρίως, για τους πρωταγωνιστές φτάνει. Πραγματοποιείται, όμως, με τρόπο που “σκορπίζει” το μεταφυσικό στοιχείο στην πλοκή κι αυτό το λάτρεψα!
Δε θα πω περισσότερα. Θα σάς προτρέψω, ωστόσο, ν’ αποκτήσετε (ή δανειστείτε) το βιβλίο “Ήταν ανήθικοι” από Έφη Καγξίδου κι Εκδόσεις Έξη και να το απολαύσετε!