“Ένα μπαλόνι για το γράμμα μου” από εκδόσεις Φυλάτος

«Θέλω… Θέλω να τής γράψω ένα γράμμα!»

Ένας απρόσμενος επισκέπτης γεμάτος τρυφερές απορίες, ίπταται στον ουρανό. Ένα γράμμα. Πόσο έτοιμος είναι ο παραλήπτης του να το δεχτεί; Και, αν δεν είναι εκεί, τι γίνεται;

Ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους, για μεγάλους-μικρούς που γράφηκε, για ν’ απαντήσει σ’ όσα η καρδιά λαχταρά να δει και δεν φαίνονται, αλλά κι όσα μπορεί να νιώσει, αδυνατώντας ν’ αγγίξει.

Ένα βιβλίο με λόγια αληθινά, πλούσιο σε δύναμη κι αγάπη. Ένα βιβλίο για την ζωή.

Είσαι έτοιμος να τ’ ανοίξεις;

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω συγκινηθεί ξανά τόσο πολύ με παιδικό παραμύθι! Για να είμαι ειλικρινής, η ανάγνωση αυτού του βιβλίου ήταν γροθιά στο στομάχι, με πόνεσε, δάκρυσα, προβληματίστηκα.

Παράλληλα, όμως, αποτελεί ένα πόνημα που σ’ ενθαρρύνει και σού λέει ότι “όλα στην ζωή είναι”, “ό,τι κι αν συμβεί η ζωή συνεχίζεται”! Όσο σκληρή κι αν είναι, όσα βίαια κι αν μάς φέρεται, εμείς οφείλουμε να την διαχειριστούμε, να την αποδεχτούμε.

Η μικρή πρωταγωνίστρια του βιβλίου έχει χάσει την μητέρα της. Βιώνει την απώλεια. Τής λείπει η μητέρα της, της λείπει η καθημερινότητά τους. Κλαίει, κλείνεται στο εαυτό της. Πότε – πότε, όμως, σηκώνει το κεφάλι, παίζει, ξεχνιέται στην αγκαλιά των οικείων της. Σίγουρα, μια απώλεια δεν είναι εύκολη υπόθεση. Και, σίγουρα, το να χάνεις τόσο βίαια ένα πρόσωπο, που αναμφισβήτητα είναι αναπόσπαστο μέρος της ανατροφής, της διαμόρφωσης της προσωπικότητάς σου και της ζωή σου της ίδιας, σε κάνει να χάνεις την γη κάτω απ’ τα πόδια σου.

Η μικρή, στην προσπάθειά της ν’ αποφορτιστεί και να λύσει τις απορίες της, γράφει ένα γράμμα στην μητέρα της και το δένει στην άκρη του κορδονιού ενός μπαλονιού στέλνοντας το ψηλά στο ουρανό.

Καρτερικά περιμένει την απάντηση. Ξέρει ότι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο, όμως, μια μέρα έρχεται ένα γράμμα και η μικρή, με μανία και λαχτάρα, αρχίζει να το διαβάζει.

Στο γράμμα αυτό η μητέρα της τής εξηγεί πόσο δύσκολη είναι η απώλεια, ότι το καταλαβαίενι και η ίδια και ότι είναι κάτι που δεν το επέλεξε αλλά τής “επιβλήθηκε”…

Το γράμμα της μητέρας είναι μια ωδή στην ζωή, βάλσαμο στην ψυχή των πονεμένων ανθρώπων κι οδηγός επιβίωσης για τα δύσκολα. Μέσα απ’ το γράμμα της μητέρας, βλέπουμε την κόρη της να μεγαλώνει, ν’ ανατρέφεται, να διαμορφώνει προσωπικότητα, να εργάζεται, να ερωτεύεται, να παντρεύεται, να χτίζει την δική της οικογένεια. Η κόρη της ζει, πονάει, γελάει, μαθαίνει, βιώνει κι άλλες απώλειες -λιγότερο επώδυνες, αλλά απώλειες.

Ξέρει, όμως, ότι η μητέρα της, αν και δεν είναι με την φυσική της παρουσία εκεί, θα βρίσκεται πάντα δίπλα της, μέσα της. Θυμίζει στην μικρή της ότι στην ζωή της υπάρχουν, πλέον, άλλοι άνθρωποι, στους οποίους μπορεί να στηριχθεί κι ότι η μητέρα της θα είναι κοντά της μ’ έναν διαφορετικό τρόπο. Η μητέρα ενθαρρύνει την κόρη να ζήσει, παρά την πίκρα και τον πόνο, γιατί έτσι θα είναι ευτυχισμένες και οι δυο. Γιατί αυτό επιτάσσει η ίδια η ζωή…

Το “Ένα μπαλόνι για το γράμμα μου” αποτελεί ένα σπουδαίο βιβλίο, διότι καταφέρνει κι επικοινωνεί με ωραίο, προσεγμένο κι αξιοπρεπή τρόπο την απώλεια στα παιδιά. Πόσο μάλλον, όταν αυτή η απώλεια είναι η γονική…

Σίγουρα, με προβλημάτισε η μη αναφορά και η “απουσία” του πατέρα απ’ το βιβλίο, αλλά, αν στεκόμασταν εκεί, σίγουρα, θα χάναμε την ουσία του γράμματος και του διδακτικού μηνύματός του.

Στον αντίποδα, λάτρεψα την υφή των σελίδων, την εικονογράφηση και τα χρώματα!

Γραμμένο απ’ την Σόφι Άντερσεν και υπέροχα εικονογραφημένο απ’ το Σπύρο Ζαχαρόπουλο, συνιστώ το βιβλίο αυτό που διαβάζεται τόσο από μικρούς όσο κι από μεγάλους.