Σήμερα, στην καρδιά του καλοκαιριού, παρουσιάζουμε μικρές περικοπές από ένα ακόμη έργο του Γκαλεάνο με τίτλο: «Βιβλίο των εναγκαλισμών». Ο Εντουάρντο Γκαλέανο, ένας μυθιστοριογράφος μακριά από ελιτίστες αναχωρητές και θιασώτες της λογοτεχνίας ως πολεμικής.
«Όσοι ανάγουν την αντικειμενικότητα σε θρησκεία λένε ψέματα. Σιγά να μη θέλουν να είναι αντικειμενικοί· αντικείμενα θέλουν να είναι, να μην τους γίνεται φόρτωμα ο ανθρώπινος πόνος»
«Το πανηγύρι των γάμων νου και καρδιάς»
«Για ποιο λόγο γράφει κανείς, αν όχι για να μαζέψει τα κομμάτια του; Αφότου μπαίνουμε στο σχολείο ή στην εκκλησία, η εκπαίδευση μας κατατεμαχίζει: μας διδάσκει το διαζύγιο ψυχής και σώματος, νου και καρδιάς. Μάλλον σοφοί δόκτορες Ηθικής είναι οι ψαράδες της κολομβιανής ακτής, που επινόησαν τη λέξη αισθησκεπτόμενοι για να ορίσουν τη γλώσσα που λέει την αλήθεια» (μετάφραση Μελίνα Παναγιωτίδου, εκδ. Κέδρος, 1989).
Στη σελίδα 95 διαβάζουμε: Δεν μας χαρίζει γέλιο ο έρωτας, μας αποσπά βογκητά και στεναγμούς, φωνές πόνους, ακόμη κι αν είναι πόνος χαρούμενος, και, αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο, γιατί η γέννηση είναι χαρά που πονάει που μας ενώνει θραύοντάς μας και μας σμίγει χάνοντάς μας και μάς αρχίζει τελειώνοντάς μας.