Η πρώτη άλωση του 1204 από τους Φράγκους ήταν η αρχή του τέλους. Αρχές του 15ου αιώνα η αυτοκρατορία είχε συρρικνωθεί στην Προποντίδα. Ήταν σαν ένα φάντασμα που περπατούσε πίσω από το πτώμα του. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είχε διατελέσει δεσπότης στο Μυστρά. Το 1449 έγινε ο πρώτος αυτοκράτορας που εστέφθη επί ελληνικού εδάφους. Ο Κωνσταντίνος…
Η αγέλη στο κυνήγι Nα λοιπόν που ήρθε η ώρα των play-offs, μίας ορολογίας που συναντάμε στον αθλητισμό από το 1894 και που έχει αποκτήσει τεράστια σημασία στον επαγγελματικό αθλητισμό. Στην προκείμενη περίπτωση στην EuroLeague, αποτελεί προάγγελο του Final Four, που καθορίζει και τον τελικό νικητή της διοργάνωσης. Aυτό είναι άλλωστε που αποτέλεσε τον βασικό…
Μπερνάντο Σοάρες-Φερνάντο Πεσόα, το βιβλίο της Ανησυχίας από τις εκδόσεις Εξάντας, σελίδα 179. Οι καραβέλες σας κύριε δεν έκαναν ταξίδι πρωταρχικότερο από αυτό που επιτέλεσε η σκέψη μου μέσα στην πανωλεθρία αυτού του βιβλίου. Δεν πέρασαν ακρωτήριο ούτε είδαν ακτή πιο μακρινή όπου δεν φτάνει ούτε η τόλμη των τολμηρών ούτε η φαντασία αυτών που…
Από το Βιβλίο της Ανησυχίας του Μπερνάντο Σοάρες- Φερνάντο Πεσσόα και των εκδόσεων Εξάντας στη σελίδα 307, αντιγράφουμε: « Η τέχνη είναι ένα πρόσχημα για να μην ενεργείς ή να μη ζεις. Η τέχνη είναι η διανοητική έκφραση της συγκίνησης, διαφορετική από τη ζωή που είναι η βούληση της έκφρασης. Ό,τι δεν έχουμε ή δεν…
Ένας πολιτισμός δεν γεννιέται από το τίποτα. Υπάρχει κάποια αναγκαιότητα για να αναπτυχθεί. Αυτή η αναγκαιότητα έγκειται στην ανάγκη κατασίγασης ανθρώπινων φόβων. Οι ανθρώπινοι φόβοι μπορεί να τοποθετηθούν, ακροθιγώς, σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Η πρώτη είναι οι φόβοι του ανθρώπου απέναντι σε άλλους ανθρώπους. Η δεύτερη είναι οι φόβοι απέναντι στο φυσικό περιβάλλον. Η τρίτη…
Μόνοι. Χωρίς εκείνον. Μόλις ο Μιχαήλ Άγγελος έμαθε ότι πέθανε ο Φραντσέσκο που ήταν κάτι παραπάνω από βοηθός του, έσπασε με το σφυρί το μάρμαρο που σμίλευε. Λίγο αργότερα, έγραψε ότι εκείνος ο θάνατος ήταν δώρο θεού παρότι για εκείνον ήταν βαρύ πλήγμα και αβάστακτος πόνος. Δώρο θεού γιατί ο Φραντσέσκο που τον κρατούσε ζωντανό…
«Εάν ο άνθρωπος θέλει να αναγνωρίζεται, πρέπει απλά να λέει ποιος είναι. Αν σιωπά ή ψεύδεται, πεθαίνει μόνος και το σύμπαν γύρω του βουλιάζει στη δυστυχία. Αν, αντιθέτως, μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, χωρίς αμφιβολία και πάλι θα πεθάνει, αλλά αφού θα έχει βοηθήσει τους άλλους και τον εαυτό του να ζήσουν». Αλμπέρ Καμύ, “Παρεξήγηση”….
Γελάει σαν μικρό παιδί. Μιμείται αλληθωρίζοντας τον Τζακ Νίκολσον. Ατίθασος στην καρδιά με βιολογική βαρύτητα, αναζητά ένα καινούργιο ρομάντζο. Μιμήσεις για χαρτζιλίκι. Στροφή στο 1982. Τον περιμένει ο Ρόμπερτ ΝτεΝίρο. Ψάχνουν τον Τζον Μπελούσι πριν τη μοιραία ένεση. Κοκαΐνη και ηρωίνη. Και οι ταύροι δεν αντέχουν τα πάντα. Καμένο λάστιχο σε παραλιακό δρόμο. Δεν μπορεί…
Δρόμοι με σουραύλια και κλαψιάρικα τραγούδια. Άνθρωποι διαλυμένοι στην όπερα της καθημερινότητας. Πρόσωπα σκαμμένα, κουρασμένα, με οικονομικές στερήσεις. Έλλειψη συνοχής, ειρμού, συνέχειας. Δωρεάν εξευτελισμός. Το 1984 ο Ντιέγκο Μαραντόνα κατευθύνεται στο γήπεδο της Νάπολης. Τον ακολουθεί, διαρκώς, μια κάμερα. Το 2019, ο σκηνοθέτης Ασίφ Καπάντια δίνει στην ανθρωπότητα τα μονταρισμένα πλάνα, 500 ωρών, αδημοσίευτου υλικού…
Η φαντασία προηγείται της επιθυμίας. Η πρώτη βοηθά να προσεγγίσουμε τους σκοπούς μας. Τα επιτεύγματα δίνουν τη βεβαιότητα και το κίνητρο να συνεχίσουμε. Ο Επίκτητος αλλά κυρίως ο Δημόκριτος, φιλόσοφος της ατομικής θεωρίας πίστεψε, ισοδύναμα, στη νόηση και τη δημιουργική φαντασία. Αλλιώς, δεν επρόκειτο να υπάρξει ζωή. Θα ήταν ανυπόφορη. Η σκέψη, ο στοχασμός και…
