Γεννημένος στο Μάριμπορ της τότε Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας την 1η Φεβρουαρίου του 1971, ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς έμεινε στη μνήμη των φιλάθλων ως ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε η Σλοβενία, μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Τα πρώτα βήματα
Ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Μάριμπορ στη γενέτειρά του, για να ενταχθεί, σε ηλικία μόλις 18 ετών στην Παρτιζάν, όπου έμεινε μέχρι το 1993, κάνοντας με την ομάδα του Βελιγραδίου και την Προλετέρ, όπου παραχωρήθηκε δανεικός τη μία χρονιά, τα πρώτα του βήματα σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Στη συνέχεια, ήρθε η μεταγραφή του στην Πορτογαλία και την Βιτόρια Γκιμαράες, μένοντας εκεί τρία χρόνια, μέχρι που το 1996, τον κάνει δικό της η Πόρτο. Εκεί το αστέρι του αρχίζει να λάμπει και να αναγνωρίζεται διεθνώς ως παίκτης. Παρά τον προβληματικό χαρακτήρα του, που τον οδηγεί σε πολλές συγκρούσεις με τους προπονητές του, η ποιότητά του ως ποδοσφαιριστή δεν αμφισβητείται από κανέναν.
Καλοκαίρι 1999: Η μεταγραφή στον Ολυμπιακό
Και φτάνουμε στο καλοκαίρι του 1999. Ο Ολυμπιακός μόλις έχει ολοκληρώσει μια ονειρική χρονιά που λίγο έλειψε να τον φέρει στα ημιτελικά του Champions League. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, έχει αποφασίσει να τινάξει την μπάνκα στον αέρα και φέρνει στον Ολυμπιακό πολύ μεγάλους ποδοσφαιριστές, αφού εκτός του Ζάχοβιτς, εντάσσεται στους Πειραιώτες και ο Βραζιλιάνος «Μάγος» Τζιοβάνι.
Στις 13 Ιουλίου 1999 ολοκληρώθηκε η μεταγραφή του Ζλάτκο Ζάχοβιτς στον Ολυμπιακό, ύστερα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις που διήρκεσαν περίπου τέσσερις ώρες. Η μεταγραφή του Σλοβένου επιθετικού χαφ κόστισε συνολικά στον Ολυμπιακό το ποσό-ρεκόρ των 4,5 δισεκατομμυρίων δραχμών.
Μετά τη συμφωνία του με τον Ολυμπιακό, ο Ζάχοβιτς δήλωσε: «Είμαι πολύ χαρούμενος που πήρα μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Ελπίζω ότι θα μείνω το ίδιο ικανοποιημένος στην Αθήνα, όπως στη Πόρτο. Ο Ολυμπιακός δεν είναι μόνο Ζάχοβιτς και Τζιοβάνι, υπάρχουν και άλλοι καλοί ποδοσφαιριστές. Δεν θέλω να δώσω υποσχέσεις στον κόσμο της νέας μου ομάδας. Η μοναδική υπόσχεση που μπορώ να δώσω είναι δουλειά».
Το εκρηκτικό ξεκίνημα και τα κοσμητικά επίθετα στον Μπάγεβιτς
Στους «Ερυθρόλευκους» ξεκινάει εκρηκτικά, σκοράροντας το γκολ που ανέτρεψε το σκορ απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, στο απίθανο 3-3 του Σεπτεμβρίου του 1999, λίγες μέρες μετά τον καταστροφικό σεισμό της Αθήνας. Η συνέχεια ωστόσο δεν είναι ανάλογη. Στις 8 Νοεμβρίου του 1999 ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον ΠΑΟΚ στο πλαίσιο του πρωταθλήματος και οι Πειραιώτες κάνουν πάρτι απέναντι στον «Δικέφαλο του Βορρά» με το σκορ στο ημίχρονο να είναι 4-0. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αποφασίζει να κάνει αλλαγή τον Ζάχοβιτς, προκειμένου να τον ξεκουράσει αλλά και να τον προφυλάξει. Ο Σλοβένος όμως δεν αντέχει. Η σταγόνα ξεχειλίζει, το ποτήρι σπάει και… «λούζει» τον Μπάγεβιτς με διάφορα κοσμητικά επίθετα, την στιγμή που πετάει τη φανέλα του στο γήπεδο. Το θέμα φτάνει πλέον στον πρόεδρο του Ολυμπιακού. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, είναι εξοργισμένος από την εκτός έδρας ήττα 3-2 της ομάδας του από τη Μόλντε με ανατροπή στο σκορ (από 0-2) και ο Σερβοέλληνας τεχνικός, ζητάει από τον πρόεδρο την παραδειγματική τιμωρία (διακοπή συμβολαίου), στην πιο ακριβή μετεγγραφή όλων των εποχών στην Ελλάδα. Ο Κόκκαλης αρνείται και ζητάει από τον Μπάγεβιτς να τα βρει με τον Ζάχοβιτς. Εκείνος, λέει το επικό… Η εγώ ή αυτός! Αυτός, απαντάει ο Κόκκαλης και το ίδιο απόγευμα, ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε τη συμφωνία με τον Ιταλό Αλμπέρτο Μπιγκόν.
Η πρόταση 8 εκατομμυρίων της Βαλένθια και η αποχώρηση
Το επόμενο καλοκαίρι η Φούλαμ, κατέθεσε πρόταση για την αγορά του, ωστόσο ο Ζάχοβιτς την απέρριψε πριν καν ακούσει για το ποσό που θα έπαιρνε ως αμοιβή, καθώς ήθελε μετεγγραφή για την Ισπανία. Τελικά, η Βαλένθια, επέστρεψε στην διεκδίκησή του και έναντι 8 εκατομμυρίων ευρώ τον κάνει δικό της, δίνοντας τέλος στα βασανιστήρια των «Ερυθρολεύκων».
Ο προβληματικός του χαρακτήρας τον οδήγησε σε κόντρες και με τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ, οπότε μοιραία, αποχώρησε από την ομάδα. Εντάχθηκε ως ελεύθερος στην Μπενφίκα, όπου έγραψε 80 συμμετοχές στο πρωτάθλημα για τις επόμενες τέσσερις σεζόν και έκλεισε την καριέρα του το 2005.
Η παρουσία του με την εθνική Σλοβενίας
Πέρα από τους τίτλους που κατέκτησε με Πόρτο, Μπενφίκα κι Ολυμπιακό, ο Ζάχοβιτς σαφώς μπορεί να είναι υπερήφανος και για την παρουσία του με την εθνική ομάδα της Σλοβενίας. Με αυτόν ηγέτη, οι Σλοβένοι έλαβαν για πρώτη φορά μέρος σε μεγάλη ποδοσφαιρική διοργάνωση, κερδίζοντας την πρόκριση για το Euro του 2000 στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας.
Ο Ζάχοβιτς τράβηξε τα βλέμματα, σκοράροντας τα 3 από τα 4 γκολ της Σλοβενίας στον όμιλο με Ισπανία, Γιουγκοσλαβία και Νορβηγία. Ωστόσο η Σλοβενία αποκλείστηκε, αφού κατάφερε να συγκεντρώσει μόλις 2 βαθμούς και η πολύ καλή παρουσία του Ζάχοβιτς δεν επιβραβεύτηκε με μια πρόκριση.
Σε κάθε περίπτωση, ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς έγραψε τη δική του ιστορία με την εθνική ομάδα της πατρίδας του, αγωνιζόμενος συνολικά σε 80 παιχνίδια με τη Σλοβενία, ενώ είναι μέχρι και σήμερα ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής του ομάδας, με 35 γκολ.
Είναι απορίας άξιον που θα μπορούσε να έχει φτάσει αυτός ο παικταράς αν δεν είχε, μονίμως, αυτές τις προστριβές με τους προπονητές του και τις προβληματικές συμπεριφορές εν γένει.