Σημαντικό ποσοστό των ανθρώπων έχει συνηθίσει να κρίνει με βάση τη φυσιογνωμία του ανθρώπου και συχνά αδικεί το αντικείμενο της κριτικής του. Για το λόγο αυτό ο γράφων στο παρόν κείμενο του αποφάσισε να ασχοληθεί με τον αδικηθέντα, φυσιογνωμικώς, Αλεξάνταρ Τζίκιτς τον οποίο θεωρεί καλύτερο προπονητή από το 75% των διάσημων coaches της Ευρωλίγκας.
Από το 1994 έως το 2007 ο Τζίκιτς ήταν βοηθός προπονητή με εξαίρεση τη διετία από το 1997 μέχρι το 1999, όταν εργάστηκε ως πρώτος προπονητής στη Μπέοβουκ. Βεβαίως, στο τέλος εκείνης της περιόδου της ζωής του έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό, αφού υπήρξε βοηθός προπονητή στην ομάδα των Μινεσότα Τίμπεργουλφς (2005 – 2007). Από το 2008 εργάζεται συνεχώς ως head coach με ιδιαίτερη επιτυχία κυρίως στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Με την Κρκα Νόβο Μέστο, την Ολίμπια Λιουμπλιάνας και την Μπουντούσνοστ έχει κατακτήσει 15 τρόπαια μεταξύ των οποίων το Fiba Eurochallenge του 2011. Μάλιστα, υπήρξε βοηθός προπονητή (1999 – 2005) και προπονητής (2016 – 2017) της αγαπημένης του Παρτίζαν στο γήπεδο της οποίας αποχαιρέτησε την μητέρα του μία ημέρα μετά την ήττα στον τελικό του BCL από τη Βόννη.
Ο Αλεξάνταρ Τζίκιτς βρέθηκε και εκτός της πρώην Γιουγκοσλαβίας ως προπονητής των Λιέτουβος Ρίτας και Εστουντιάντες. Σε εθνικό επίπεδο ήταν προπονητής της Βόρειας Μακεδονίας. Ωστόσο, η σημαντικότερη απόφαση της καριέρας του – τουλάχιστον κατά την άποψη του γράφοντος – ήταν η μετακίνηση του στο Ισραήλ για χάρη της Χαποέλ Ιερουσαλήμ. Το θέμα δεν είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου (2022) και του Λιγκ Καπ (2023), αλλά η εκπληκτική απόδοση της ομάδας την περυσινή σεζόν (1η θέση στο Κύπελλο, 2η θέση στο BCL, 3η θέση στη Winner League) και η δίκαιη ανάδειξη του Σέρβου ως καλύτερου προπονητή στο Ισραήλ. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν τη διακοπή του Πρωταθλήματος λόγω του πολέμου στη Μέση Ανατολή η Χαποέλ Ιερουσαλήμ κατέκτησε το Λιγκ Καπ με σχετική άνεση νικώντας ξανά στον τελικό τη Μακάμπι Τελ Αβίβ του Οντέτ Κάτας, όπως είχε κάνει και στον τελικό Κυπέλλου της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου.
Η σημασία των επιτευγμάτων του Τζίκιτς έγκειται στη δυσκολία του εγχειρήματος. Δεν είναι σύνηθες ένας Γιουγκοσλάβος προπονητής να καταφέρνει να βελτιώσει κατά πολύ σε ελάχιστο χρόνο ένα μείγμα ισραηλινών και Αμερικανών παικτών. Είναι γνωστό ότι στο Ισραήλ ο ρόλος των γηγενών παικτών περιορίζεται στην υποστήριξη των Αμερικανών σταρς. Ωστόσο, ο Τζίκιτς αξιοποίησε κατά το δυνατό ακόμα και τους Ιτάι Σέγκεβ και Ορ Κορνίλιους την περυσινή σεζόν (ο Κορνίλιους συνεχίζει να αγωνίζεται με τη Χαποέλ Ιερουσαλήμ). Μάλιστα, η άμυνα της ομάδας ήταν η καλύτερη στην Ευρώπη από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο του 2023 παρά την επιθετικογενή φύση της ομάδας. Η ποιότητα του ιδιαιτέρως αδικημένου, φυσιογνωμικώς, Σέρβου προπονητή είναι δεδομένη.