Μετά την αναλυτική παρουσίαση των ομάδων που θα αγωνιστούν στην εφετινή Ευρωλίγκα, επιστρέφουμε, στρέφοντας το βλέμμα μας στη νεοσύστατη διοργάνωση της Φίμπα όπου θα αναλύσουμε σε αδρές γραμμές το έμψυχο υλικό των ελληνικών ομάδων μέχρι και το εναρκτήριο παιγνίδι του θεσμού.
Η διοίκηση Λάσκαρη βοήθησε την ομάδα του Άρη να αλλάξει επίπεδο, από τους δρόμους της φθοράς να κινηθεί σε νέες ράγες, με βήματα αργά, προσεγμένα και μεθοδικά. Άλλωστε η ομάδα της Θεσσαλονίκης διαθέτει την καλύτερη, εν Ελλάδι, έδρα και μία από τις πιο “καυτές” στην Ευρώπη. Πέρσι μία κακή διαχείριση αγώνα και μία ήττα στο Μαυροβούνιο στέρησε από την Άρη τη συμμετοχή του στην προημιτελική φάση του Γιούροκαπ. Εφέτος, ευθύς εξ’αρχής τάχθηκε με το μέρος της διεθνούς ομοσπονδίας και θα συμμετάσχει στην υπό τη σκέπη της διοργάνωση.
Ο Δημήτρης Πρίφτης παρέμεινε στο Nick Galis Hall για δεύτερη χρονιά, ενώ αναδείχθηκε coach of the year της σεζόν 2015-16. Ο πολλά υποσχόμενος Έλληνας προπονητής τόνισε από την εναρκτήρια κιόλας ομιλία του πως θα προσπαθήσει να φτιάξει μία ομάδα που θα διαποτίζεται από τις αρχές του αλτρουισμού και της συντροφικότητας στα αποδυτήρια.
Δυο είναι τα στοιχεία που με την πρώτη ματιά συμπεραίνεις για τον νέο Άρη: Πρώτον ότι διαθέτει σε σχέση με πέρσι παίκτες με πιο γρήγορα πόδια (κάτι που του επιτρέπει να εκτελεί πιο γρήγορα και ταυτόχρονα να γίνει πιο πιεστικός στην άμυνα).
Δεύτερο και αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός πως ο Άρης έχει μεγαλύτερη δύναμη κοντά στο καλάθι. Καββαδάς και Μπάκνερ αποτελούν ένα δίδυμο ψηλών υψηλού επίπεδου. Ντραγκίτσεβιτς, (ο άτυχος Σανικίτζε), Τσαιρέλης, Σίμτσακ πλαισιώνουν μια αξιόλογη 6άδα ρακέτας που υπόσχεται σκληράδα , και δύναμη στην άμυνα, έκρηξη και αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Αυτό που θα λείψει ενδεχομένως φέτος στον Άρη είναι το μακρινό σουτ από την θέση “4” το οποίο πέρσι είχε με τον Γουάιτ. Θα το προσφέρει ο Σανικίτζε όταν επιστρέψει, όπως επίσης και καλό τρανζίσιον.
Για τη θέση του καθοδηγητή εντός του παρκέ προτιμήθηκε ο απόφοιτος του Τεμπλ, Γουίλ Κάμινγκς. Συγκριτικά με τον προκάτοχό του Γουότερς πασάρει καλύτερα, εκτελεί όμως με χαμηλότερα ποσοστά, βάσει των στατιστικών του. Επιπρόσθετα, ο Άρης περιμένει πολλά και από το νέο του τριάρι, τον Μάρμπλ ( με θητεία στο Orlando), που αποκτήθηκε στη θέση του Πελεκάνου. Διακρίνεται για το επιθετικό του ταλέντο και την έφεσή που έχει να κατεβάζει ριμπάουντ.
Ο Τζένγκινς στο “2” δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, παίζει από το 2009 σταθερά σε καλές ευρωπαϊκές ομάδες, ενώ ήταν μαζί με τον Μπάκνερ πέρσι στην Τουρκ Τέλεκομ, με μέσους όρους ευστοχίας που συνήθως ξεπερνούν τους 15 πόντους.
Τέλος, Μούρτος, Ξανθόπουλος και Ζάρας θα έχουν και φέτος σημαντικό ρόλο σε μια μεγάλη και επίπονη αγωνιστική περίοδο, με πολλούς αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μένει να δούμε αν οι Φλιώνης και Χριστίδης θα πλαισιώσουν τον βασικό κορμό της ομάδας.
Γενικώς, οι Θεσσαλονικείς ακολουθούν ένα μοναχικό μονοπάτι μακριά από τις παθογένειες του περιβάλλοντος της πόλης του και εν συνόλω της επικράτειας, σε αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά ζητήματα και εναπόκειται στη συνέπεια που θα δείξουν καθ’όλη τη διάρκεια της διαδρομής μέχρι πού μπορούν να φτάσουν. Πάντως, δεδομένου ότι το επίπεδο στο συγκεκριμένο κύπελλο είναι αρκετά χαμηλό, όλα είναι πιθανά!
Bonus tip: Ως κυρίαρχος στο ελληνικό μπάσκετ για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Άρης άλλαξε τη μορφή του αθλήματος στην Ελλάδα. Είναι η ομάδα που έφερε το θέαμα στα ελληνικά γήπεδα, είναι η ομάδα που έφερε τις ευρωπαϊκές διακρίσεις, μα πάνω απ’ όλα είναι η μόνη ομάδα που αγαπήθηκε από τους φιλάθλους σε ολόκληρη την επικράτεια. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η ομάδα μπάσκετ του Άρη ψηφίστηκε ως η καλύτερη στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως αθλήματος, για τον 20ό αιώνα.*
*(Από την επίσημη σελίδα της ομάδας).