Γεννήθηκε και πέθανε… σκόρερ. Ο Αλφόνσο Φορντ αποχαιρέτησε πολύ πρόωρα το μάταιο τούτο κόσμο. Δεν ήταν καλά καλά 33 χρονών όταν χάθηκε οριστικά η τιτάνια μάχη που έδωσε με τη λευχαιμία. Ο μοναδικός αντίπαλος που δεν μπόρεσε να νικήσει.
Τα πρώτα μπασκετικά βήματα
Στις 31 Οκτωβρίου του 1971 γεννήθηκε ο Αλφόνσο Φορντ στο Γκρίνγουντ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Εκεί, λοιπόν, έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα και έπαιξε στο Λύκειο Amanda Elzy της ομώνυμης πόλης. Χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο, μέχρι να πάει στο Κολλέγιο του Μισισίπι, γιατί τότε τα καλάθια «αναστέναξαν» από τον «μεγάλο Αλ». Στο Κολλέγιο ο Αλφόνσο Φορντ έγινε ο πρώτος παίκτης όλων των εποχών στο NCAA που ολοκλήρωσε και τις τέσσερις σεζόν με πάνω από 25 πόντους μέσο όρο! Τελείωσε το Κολλέγιο με 3.165 πόντους συνολικά, όντας ο τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών!
Νούμερο 32 του ντραφτ του NBA το 1993
Επιλέχθηκε στο νούμερο 32 του ντραφτ του NBA το 1993 από τους Φιλαδέλφεια 76ερς. Χωρίς όμως να κάνει κάτι το ιδιαίτερο στις δύο χρονιές που αγωνίστηκε στο NBA. Η εξαιρετική δεινότητα του Φορντ δεν άργησε να φανεί, όμως, καθώς τις χρονιές 1993-1994 και 1994-1995 παράλληλα με το ΝΒΑ αγωνιζόταν και στο CBA με τους Τri-City Chinook με τους οποίους είχε στην πρώτη του χρονιά ως ρούκι 22.8 πόντους ανά αγώνα. Με τις εμφανίσεις του αυτές ο Φορντ άρχισε να δείχνει σε όλους το ταλέντο που είχε στο να βάζει την μπάλα στο καλάθι και ανταμείφθηκε για αυτές, καθώς επιλέχθηκε CBA All League Team (καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης), κέρδισε τον τίτλο του Ρούκι της Χρονιάς και τέλος έπαιξε στο All Star Game του CBA. Η επόμενη χρονιά του στο CBA δεν ήταν και πολύ διαφορετική με τον Φορντ να σκοράρει 24 πόντους ανά αγώνα και να παίζει και πάλι στο All Star Game του CBA.
Ο ερχομός στην Ευρώπη
Το ταλέντο του Αλφόνσο Φορντ θα «λάμψει» και στην Ευρώπη. Τη σεζόν 1995 – 1996 θα αγωνιστεί στην πρώτη κατηγορία του Ισπανικού πρωταθλήματος με τη φανέλα της Ουέσκα. Όπως ήταν αναμενόμενο 25,1 πόντους μέσο όρο ανά αγώνα με εκπληκτικές εμφανίσεις, κάτι το οποίο, όμως, δεν κατέστη δυνατό ώστε η ομάδα να αποφύγει τον υποβιβασμό.
Την επόμενη χρονιά έχει την… τιμητική της η Ελλάδα. Μεγάλη πρόκληση για τον Φορντ, καθώς τότε το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν το πιο ανταγωνιστικό και το καλύτερο σε όλη την Ευρώπη. Εκεί, λοιπόν, θα έδειχνε τι πραγματικά αξίζει. Στην Ελλάδα έπαιξε κατά σειρά με τις εξής ομάδες: Παπάγου, Σπόρτινγκ, Περιστέρι και Ολυμπιακό.
Τα πρώτα δυσάρεστα νέα
Τα πρώτα δυσάρεστα νέα για τον Αλφόνσο Φορντ έρχονται πριν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου 1997-1998 καθώς οι γιατροί διέγνωσαν στον Αλφόνσο λευχαιμία, κάτι το οποίο οδήγησε τους ανθρώπους του Παπάγου να λύσουν το συμβόλαιο συνεργασίας μαζί του. Η θεραπεία τον οδήγησε να χάσει ολόκληρη τη χρονιά, αλλά ο Φορντ ήταν σίγουρος και αποφασισμένος ότι έχει ακόμα πολλά να δείξει και να δώσει στο αγαπημένο του άθλημα. Υπογράφει, λοιπόν, συμβόλαιο διάρκειας ενός έτους με την ομάδα του Σπόρτιγκ. Μια ομάδα η οποία παραδοσιακά πάλευε για την σωτηρία και την παραμονή της στην πρώτη κατηγορία του Ελληνικού πρωταθλήματος. Ο Αλφόνσο τα κατάφερε και έσωσε την ομάδα οδηγώντας την μάλιστα στην τιμητική για αυτήν ενδέκατη θέση, αλλά το πιο σπουδαίο ήταν ότι αντιμετώπισε την ασθένειά του με έναν, εντελώς, αξιοσημείωτο τρόπο.
Επόμενος σταθμός στην Ελλάδα για τον Φορντ είναι το Περιστέρι (του αυστηρού κατά γενική ομολογία Αργύρη Πεδουλάκη) με το οποίο υπογράφει για δυο χρόνια. Μεγάλη πρόκληση για τον Φορντ, την οποία, όμως, αποδέχθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη όντας μαχητής, καθώς το Περιστέρι ξεκινούσε με πολλές φιλοδοξίες τότε και δεν είχε τους ίδιους στόχους με τις προηγούμενες ομάδες που είχε παίξει ο Φορντ στην Ελλάδα, αλλά ψηλότερους. Έτσι και έγινε, λοιπόν, ο Φορντ οδηγεί το Περιστέρι στην 5η θέση με μέσο όρο πόντων ανά αγώνα 22.2 .Επίσης, κάνει και την πρώτη του εμφάνιση σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση τη σεζόν 1999-2000 συμμετέχοντας με το Περιστέρι στο Κύπελλο Κόρατς φθάνοντας στις 16 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, έπειτα, αποκλείστηκε από την ισπανική Εστουντιαντες.
Ο Φορντ και ο… Παπαλούκου
Την αγωνιστική περίοδο 2001-2002 ο Ολυμπιακός (ο οποίος δεν είχε τίτλο μετά το τρεμπλ του 1997) βλέπει στο πρόσωπο του Φορντ τον σκόρερ που του έλειπε για να φτάσει σε κάποιον τίτλο (υπέγραψε για ένα χρόνο για 1 εκατομμύριο δολάρια), ο Ολυμπιακός του Σούμποτιτς, τότε, με δεύτερο ξένο τον Τζέιμς Φόρεστ και μεταγραφή έκπληξη το νεαρό, τότε, και ανερχόμενο Θοδωρή Παπαλουκά… χαρακτηριστική η ατάκα του Φορντ μόλις ολοκληρώθηκε η μεταγραφή Παπαλουκά «τι πήραμε τον Παπαλούκου!!!», ήξερε ότι με τους κατάλληλους συμπαίκτες θα έφτανε στην κορυφή.
Ο Αλφονσο δεν διέψευσε αυτούς που τον πίστεψαν, ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, έχοντας ο Φορντ 20 πόντους, 7 ασίστς και τρία ριμπάουντ. Το μεγάλο εμπόδιο είχε ξεπεραστεί και στον τελικό με αντίπαλο το Μαρούσι και πάλι ο Φορντ δηλώνει παρών με 24 πόντους, 10 ριμπάουντ και τρεις ασίστς και σκορ υπέρ του Ολυμπιακού 74- 66 και φυσικά ανακηρύσσεται MVP του τελικού. Πρώτος τίτλος του Ολυμπιακού μετά το 1997 πρώτος και του Φορντ σε ομαδικό επίπεδο (σε ατομικό είχε πολλές διακρίσεις), η αναγνώριση του ταλέντου και της ηγετικής του ικανότητας ήταν, πλέον, εμφανή.
Τελευταίος σταθμός η Ιταλία
Επόμενος σταθμός (και δυστυχώς τελευταίος) στην καριέρα του Φορντ ήταν η Ιταλία. Τη σεζόν 2002-2003 υπογράφει στη Σιένα, στην οποία θα πετύχει 17.9 πόντους ανά αγώνα, ενώ θα φτάσει και στο Final Four της EuroLeague το 2003. Εκεί, η Σιένα κατέλαβε την τέταρτη θέση με τον Φορντ να έχει 19.1 πόντους μέσο όρο.
Την επόμενη χρονιά ο Φορντ παραμένει στην Ιταλία αλλά μετακομίζει στην Σκαβολίνι Πέζαρο. Αν και η λευχαιμία ήταν πλέον σε προχωρημένο στάδιο, ο Φορντ σκόραρε με 22.2 πόντους ανά αγώνα τη χρονιά αυτή. Είχε αντιμετωπίσει τόσους αντιπάλους ένας επιπλέον (λευχαιμία) δε θα τον ενοχλούσε στο να κάνει αυτό που ήξερε καλύτερα από τον καθένα, να βάζει την μπάλα στο καλάθι με όποιο τρόπο ήθελε. Η Σκαβολίνι του Φορντ φτάνει στην τέταρτη θέση του Ιταλικού πρωταθλήματος, το οποίο την οδηγεί στα προκριματικά της EuroLeague της επόμενης χρονιάς καθώς και είναι μέσα στην διεκδίκηση του Ιταλικού Κυπέλλου (χωρίς ωστόσο να καταφέρει να το κατακτήσει).
Έχασε οριστικά τη μάχη τον Σεπτέμβριο του 2004
Τελικά, ένας αντίπαλος κατάφερε να τον νικήσει… και κανείς δεν ήθελε να πιστέψει το αναπόφευκτο. Από το 1997 όπου του είχε διαγνωσθεί ότι έπασχε από λευχαιμία, κατάφερνε και την νικούσε αλλά και πρωταγωνιστούσε σε πολύ υψηλό επίπεδο χωρίς κανείς να γνωρίζει τίποτα. Ο χαμογελαστός Αλφόνσο Φορντ έφυγε από τη ζωή στις 4 Σεπτεμβρίου του 2004 σε Νοσοκομείο του Μέμφις αφήνοντας πίσω του την γυναίκα του Paula, την κόρη του Quekenshia Aljernea Ford και τους δυο γιους του Κarlderek και Alphonso Jr.
Ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ στην Ευρώπη έφυγε στην ηλικία των 32 ετών. Το 2004 ήρθε η ύψιστη τιμή στην μνήμη του Αλφόνσο Φορντ καθώς από τότε και στο εξής η EuroLeague αποφάσισε να δώσει το όνομά του στο βραβείο του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης. Έτσι ο πρώτος σκόρερ της EuroLeague παίρνει το βραβείο Αλφόνσο Φορντ και ο πρώτος που το κατέκτησε ήταν τη χρονιά 2004-2005 ο Τσαρλς Σμιθ. Η τύχη το έφερε, έτσι, ώστε ο Σμιθ που κατέκτησε πρώτος το βραβείο αυτό να είναι ο παίκτης που αντικατέστησε τον Αλφόνσο Φορντ, στην Σκαβολίνι την επόμενη χρονιά.
Ατομικές και ομαδικές διακρίσεις
- Το 1994 και 1995 έπαιξε στο All – Star Game του CBA
- To 1996, 2000 και 2002 έπαιξε στο Ελληνικό All – Star Game
- Αναδείχθηκε τέσσερις φορές Πρώτος Σκόρερ του Ελληνικού Πρωταθλήματος: 1997 (24.6 πόντους ανά αγώνα), 1999 (22.3 πόντους ανά αγώνα), 2000 (22.2 πόντους ανά αγώνα), 2001 (23.7 πόντους ανά αγώνα)
- Το 2001 και 2003 ήταν μέλος της Καλύτερης Πεντάδας στην EuroLeague
- Αναδείχθηκε 2 φορές Πρώτος Σκόρερ στην Ευρωλίγκα: 2001 (26.0 πόντους ανά αγώνα) και 20 02 (24.8 πόντους ανά αγώνα)
- Ανακηρύχθηκε ΜVP του Ελληνικού Πρωταθλήματος το 2001
- Το 2002 ήταν μέλος της Δεύτερης Καλύτερης Πεντάδας στην Ευρωλίγκα
- Κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 2002 με τον Ολυμπιακό
- Ανακηρύχθηκε MVP του Κυπέλλου Ελλάδος το 2002