Ο Ολυμπιακός για εμένα δεν είναι απλά μια ομάδα. Είναι πάθος, αγνή αγάπη, μια ιδέα που έχει μεγαλώσει μαζί μου από μικρό παιδί. Είναι οι αναμνήσεις μου από τα πρώτα παιχνίδια που είδα σφιγμένη από αγωνία, με μάτια γεμάτα θαυμασμό. Τα πρώτα συνθήματα που φώναξα με όλη μου τη δύναμη, οι στιγμές που έκλεισα τα μάτια και προσευχήθηκα για ένα γκολ, η φωνή μου που χάθηκε από τις κραυγές χαράς! Είναι η ιστορία που γράφτηκε με ιδρώτα, με αγώνες, με ανθρώπους που τίμησαν αυτά τα χρώματα και έγιναν θρύλοι.
Είναι οι στιγμές που γίναμε όλοι ένα, που αγκαλιαστήκαμε στην ίδια χαρά, φίλοι που μοιραστήκαμε την ίδια λύπη. Τώρα, στα 100 χρόνια αυτού του συλλόγου, κοιτάμε πίσω με περηφάνια και μπροστά με ελπίδα γιατί ο Ολυμπιακός για μένα δεν είναι απλώς ένας σύλλογος – είναι το κομμάτι εκείνο της ζωής μας που δεν θα προδώσω ποτέ-, γιατί οι μεγάλες αγάπες δεν ξεθωριάζουν, αλλά μένουν χαραγμένες για πάντα στις καρδιές μας.