H ψυχρή παρατήρηση μετά το αποτέλεσμα της κλήρωσης του ομίλου, έδινε στον Ολυμπιακό μια μεγάλη ευκαιρία διάκρισης και περισσότερο να φανεί ανταγωνιστικός. Ήταν και παραμένει τέτοια από τη στιγμή που το επίπεδο και ο σχεδιασμός της ομάδας παρέμεινε σταθερός. Η περσινή φιναλίστ Τότεναμ (άλλοτε ήταν η Λεβερκούζεν και κάποτε η Ατλετικό Μαδρίτης), η Μπάγερν και ο Ερυθρός Αστέρας.
Οι Άγγλοι έφτασαν μέχρι τον τελικό της Μαδρίτης τον Ιούνιο αλλά η πορεία στο πρωτάθλημα δείχνει με ακρίβεια τη δυναμική τους. Εκεί, στα τελευταία 17 παιγνίδια έχουν τέσσερις νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και εννέα ήττες. Η Μπάγερν, με άριστα τον ημιτελικό με την Ατλέτικο στο Μόναχο, είναι αυτή τη στιγμή πιο χαμηλά. Εκείνη η χρονιά ήταν που συναντήθηκε με τον Ολυμπιακό στην πρώτη φάση και η διαφορά δυναμικής ήταν χαώδης. Πλέον, δεν υφίσταται σε τέτοιο βαθμό. Η μεταγραφή του Πέρισιτς και το εύκολο πρωτάθλημα θα του προσφέρει γκολ και ασίστς για να βρει τη φόρμα του, απωλεσθείσα τη διετία στην Ίντερ. Ο Κουτίνιο με Τιάγκο και Τολισό πίσω του είναι σε θέση να προσφέρει όσα έδινε στη Λίβερπουλ και δεν πήρε η Μπαρτσελόνα, γεμίζοντας τη λίστα των παιχτών, εκείνων δηλαδή οι οποίοι πέρασαν και δεν πρόσφεραν τίποτα. Ο Γκνάμπρι ανεβαίνει συνεχώς και ο Λεβαντόφσκι έχει κάνει το καλύτερο ξεκίνημα των τελευταίων ετών σε απόδοση, τοποθέτηση και σκοράρισμα. Τέλος, ο Ερυθρός Αστέρας, με δείγματα την συμμετοχή του στη διοργάνωση 2018/19 και τα φετινά προκριματικά, έδειξε πως προτιμάει να αφήνει τη μπάλα στον αντίπαλο και να επιτίθεται με λίγους παίχτες, με ποιότητα, τρέξιμο στο χώρο και κάθετες πάσες.
Επιστρέφουμε στο χθεσινό αγώνα. Με νωπές τις μνήμες από το φιάσκο με τη Σπόρτινγκ και το στήσιμο του Χάσι, τις φοβικές προσεγγίσεις για την αποφυγή ενδεχόμενου διασυρμού από το Λεμονή, η πορεία του συλλόγου με το Μαρτίνς δείχνει την προσπάθεια για έμφυτη τάση στην αξιοπρέπεια. Το μεγαλύτερο κέρδος παραμένει ότι τα ολιγόπιστα μάτια και τα θολά προμηνύματα λείπουν. Είναι σημαντικό για ελληνική ομάδα να μπορεί σε 90′ να βγάλει τόσα κλεψίματα και να είναι παρούσα σε όλη τη διάρκεια σε συνθήκες άκρατου ανταγωνισμού. Δίχως εξάρσεις, δίχως ξεσπάσματα, χωρίς ήρωες της μιας βραδιάς όπως ο Ρομπέρτο, ο Κάρολ, ο Μήτρογλου ή ο Μαζουακού, χωρίς αβέβαιες πλάνες και τη συντροφιά ακριβώς αμφιβολιών. Το προπονητικό πλάνο, φυσικά, δεν μπορεί να συμπεριλάβει τα όποια ατομικά λάθη στο στήσιμο του. Το επιτελείο του Μαρτίνς, έχει φτιάξει ένα σύνολο καλά γυμνασμένο, το οποίο σίγουρα δε θα είναι ο παρίας του τριμήνου.
Η Τότεναμ μπήκε στο γήπεδο με εντολή να πιέσει την ανάπτυξη του Ολυμπιακού από την πρώτη γραμμή της. Το υψηλό ποσοστό εύστοχων πασών ανέτρεψε την πρώτη κίνηση. Μετά φανερώθηκε η αδυναμία. Σάντσες και Ντέιβις, επιλογές χωρίς ανεβάσματα και βαριά κορμιά σημαδεύτηκαν και έγιναν στόχοι. Ο Βαλμπουενά πλησίασε όπως συνηθίζει τον Ποντένσε από τα δεξιά, ο Πορτογάλος τελείωσε με 5/7 ντρίμπλες, νούμερο που παραπέμπει σε Μέσι και Ντούγκλας Κόστα. Οι πρώτες απειλές ήρθαν από εκεί. Η βιασύνη, κάποια άτσαλα τελειώματα, η δυσανάλογη αρμονία σε ποσότητα και ουσία καθαρών τελικών φάσεων, πρόσθετε μια αίσθηση αδημονίας αλλά μέχρις εκεί. Μετά, ήρθε ένα τετράλεπτο τρικυμίας. Ο Λούκας Μόουρα ήρθε κεντρικά, ο Έρικσεν πήγε δεξιά, ο Ποντένσε έχασε τη μπάλα, ο Γκιγέρμε πήγε παθητικά στη διεκδίκηση, ο Μεριά καθυστέρησε και από το 26 έως το 30 το σκορ ήταν 2-0 για τους Λονδρέζους. Αξίζει να γίνει αναφορά στο Μπουχαλάκη. Ο Βραζιλιάνος παρτενέρ του υστέρησε στο πρώτο ημίχρονο, δεν έδινε τα κλεψίματα που χρειαζόταν η ανασταλτική λειτουργία για να κερδίσει μέτρα και σε εκείνο το σημείο η παρουσία του Μπουχαλάκη ήταν καταλυτική. Ελευθέρωνε την ομάδα με πάσες σε σωστό χρόνο και χώρο, γινόταν τρίτος στόπερ όταν έβγαινε για να καλύψει την κίνηση του Κέιν ο Σεμέδο στα πλάγια και στο δεύτερο ημίχρονο, αντιλήφθηκε τη διαμορφωθείσα κατάσταση, βρήκε τη στιγμή για την ανάκτηση της κατοχής ψηλά, κοντά στην περιοχής των αντιπάλων και έδωσε τη δυνατότητα στο Βαλμπουενά να βάλει σωστά το σώμα του και να κερδίσει το πέναλτι.
H είσοδος του Μπενζιά έφερε στο νου την νοσταλγία της απουσίας του Φορτούνη. Αλλαγή τακτικής, 4-3-3, ο Αλγερινός τρίτος χαφ πιο χαμηλά στο γήπεδο, με πολλές οδηγίες από τον προπονητή του, γεγονός που τον κράτησε περισσότερο από το φυσιολογικό στην τεχνική περιοχή για πληροφορίες στους υπάρχοντες συσχετισμούς. O αθλητής της Λιλ πρόσφερε κράτημα της μπάλας, μεταβιβάσεις μειωμένου ρίσκου, κερδισμένα φάουλ και μπόλικες διεκδικήσεις στις διεκδικούμενες εναέριες στιγμές.
Υπήρχαν αρνητικά σε αυτή την προσπάθεια; Η ανυπομονησία, ίσως κάποιος εγωισμός κράτησε αιχμάλωτη στους όρκους της την ιστορία της φθινοπωρινής νύχτας. Με άλλα λόγια, μερικές σωστές ή λανθασμένες ενέργειες στον επιχειρησιακό βραχίονα της κατάληξης, αφαίρεσε σουτ ή πάσες με καλύτερες προϋποθέσεις. Επιπλέον, ο διασκελισμός των Βαλμπουενά και Ποντένσε είναι ανασταλτικός παράγοντας για τις αποστάσεις που καλούνται να καλύψουν και τις απαιτήσεις τέτοιων αναμετρήσεων. Το πόσο διαφορετική θα ήταν η ομάδα με το Φορτούνη να έρχεται πιο χαμηλά και να κινείται ανάμεσα στις γραμμές και με τους άλλους δύο να πλησιάζουν στην περιοχή από θέσεις έξω αριστερά και δεξιά θα ανέβαζε κι άλλο την παραγωγικότητα σε απόλυτους αριθμούς και κυρίως σε xGoals. Για τις εκτός έδρας συναντήσεις, η χρησιμότητα του Αραμπί θα είναι υπερδιπλάσια καθώς έχει μάθει να αγωνίζεται και να υπηρετεί ποδόσφαιρο χώρου, μπαίνοντας ανάμεσα σε μπακ και κεντρικό αμυντικό. Επιπρόσθετα, είναι ενδιαφέρουσα η προσαρμογή του Μασούρα σε νέα δεδομένα. Έχει υπέρ του το μαρκάρισμα, το ξεμαρκάρισμα και τις ορθές τοποθετήσεις αλλά υπολείπεται σε τεχνικά χαρακτηριστικά.