Άρσεναλ v Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1-3)
Οι Φλίτγουντ Μακ φτιάχνουν ένα μουσικό ψηφιδωτό ταιριαστό στην ατμόσφαιρα του πρώτου χειμωνιάτικου απογεύματος. Αποικιακά πουλιά που φωλιάζουν σε απομονωμένα νησιά των ωκεανών. Σε ένα άλλο νησί, στην κεντρική-τραπεζική πρωτεύουσά του, η Άρσεναλ με τη Γιουνάιτεντ διασταύρωσαν τα ξίφη τους, απότοκο της εποχής των ιπποτών. Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα από τη βόρεια Αγγλία, με σκορ 3-1. Δύο τέρματα από το Λίνγκαρντ κι ένα για το Βαλέντσια για τους θριαμβευτές. Οι ηττημένοι μείωσαν με το Λακαζέτ στην έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου.
Τις τελευταίες αγωνιστικές της περυσινής περιόδου ο Αρσέν Βενγκέρ πήρε την απόφαση να αντιμετωπίζει ομάδες που αγωνίζονται με τριάδα στην άμυνα, με παρόμοιο τρόπο. Ο Μουρίνιο αποδείχθηκε ότι ετοίμαζε για το συγκεκριμένο αγώνα τους Λίντελοφ και Ρόχο ώστε να πλαισιώσουν το Σμόλινγκ στην τελευταία γραμμής της οπισθοφυλακής.
Η Γιουνάιτεντ μπήκε από την αρχή του αγώνα με σκοπό να πιέσει τη δεύτερη πάσα, τον παίχτη δηλαδή που θα υποδεχόταν τη μπάλα από τους αμυντικούς αμυντικούς. Μόλις γινόταν αυτό, αμέσως τρεις παίχτες των φιλοξενούμενων έφτιαχναν ένα τρίγωνο τριγύρω του. Τα πρώτα δύο γκολ της ομάδας προήλθαν με αυτό τον τρόπο. Κλέψιμο, κάθετη πάσα, συνεργασία δύο παιχτών σε λίγα μέτρα και εκτέλεση από καλή θέση μέσα στην περιοχή. Μόλις ένα σουτ κι εκείνο από το Μάτιτς έγινε εκτός αυτής, σε όλο τον αγώνα. Αποδεικτικό στοιχείο της στόχευσης του Πορτογάλου προπονητή. Δεύτερο σημείο υπεροχής των φιλοξενούμενων ήταν ο χώρος δράσης των Πογμπά και Τσάκα. Ο Γάλλος υπερίσχυσε εμφατικά, ήταν πολύ επιθετικός, σε ορισμένα σημεία δε, σε υπέρμετρο βαθμό. Αποβλήθηκε στο 77′.
Η Άρσεναλ εκμεταλλεύτηκε τους χώρους μεταξύ Λίντελοφ-Βαλέντσια και Ρόχο-Γιανγκ, έβγαλε παίχτες από τις πίσω γραμμές και όσες ευκαιρίες έφτιαξε προήλθαν από σύμπραξη των Ράμσεϊ και Σάντσες με το Λακαζέτ. Ο τελευταίος διέκρινε την αδυναμία και την παθητικότητα των κεντρικών αμυντικών της Γιουνάιτεντ να βγαίνουν πρώτοι στη μπάλα και ήταν κίνδυνος-θάνατος (κατά Μανώλη Χιώτη) σε όποιο σημείο βρισκόταν.
Τελικώς, η είσοδος του Γουέλμπεκ, αμέσως μετά την αποβολή του Πογκμπά, περισσότερο ανακούφισε παρά ανησύχησε την άμυνα της Γιουνάιτεντ και αυτό διότι πήγε στα πλάγια, σε θέση όπου δύσκολα δημιουργεί με ορθό τρόπο. Ο Ντε Χέα ήταν στοιχειωδώς ψύχραιμος όταν έπρεπε, καθώς η ποιότητα των τελικών ευκαιριών από τη γηπεδούχο, στην εξέλιξη του αγώνα, έφθινε με τα ταχεία πρόοδο.