Στην συνέντευξη αυτήν φιλοξενούμε τον Δημήτρη Τσινικόπουλο. Μ’ αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του “πιόνα στην σκακιέρα του έρωτα” αλλά και το νέο του βιβλίο “Ο Αντίχριστος του Νίτσε κι ο αντιχριστιανισμός του” συνομιλήσαμε με τον δημιουργό πολλών έργων που στεγάζονται στον εκδοτικό οίκο του Κωνσταντίνου Φυλάτου.
Ο Άνθρωπος με τις πολλές ιδιότητες μάς μίλησε για τα έργα του, για την αφορμή που στάθηκε καθοριστική για την συγγραφή τους καθώς και το κοινό στ’ οποίο απευθύνεται .
Παράλληλα, μάς μιλά για την δομή των ιστοριών του (φανταστικά ή αληθινά γεγονότα) αλλά και για το πώς είναι να γράφει κανείς για θέματα όπως η αγάπη, ο έρωτας και τα παράγωγά του, όπως η φροντίδα, η ζήλια, το πάθος.
Τέλος, αναφέρεται στην σχέση του με τις εκδόσεις, καθώς και στα μελλοντικά συγγραφικά του βήματα.
Ας το απολαύσουμε.
Ποιητής, ερευνητής, δοκιμιογράφος, διηγηματογράφος, αρθρογράφος, νομικός, συνέδρια, ημερίδες,
διαλέξεις, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, μέλος σ’ επιστημονικά και λογοτεχνικά σωματεία, περιοδικά λόγου και τέχνης, προσωπική ιστοσελίδα, 23 βιβλία μεταφρασμένα σε ξένες γλώσσες και πόσα άλλα… Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι περισσότερο από ένα πλούσιο βιογραφικό. Πώς ισορροπούν όλα αυτά;
“Αυτή είναι μια ερώτηση που μού έχουν κάνει κι άλλοι, αλλά, πρωτίστως, θέτω κι εγώ συχνά στον εαυτό μου. Ομολογουμένως, είναι πολύ δύσκολο πράγμα η εξισορρόπηση τόσων πολλών, αν βάλει κανείς κι άλλα χόμπι μου ή δραστηριότητες, όπως η ζωγραφική και η φωτογραφία, χώρια οι οικογενειακές υποχρεώσεις… Όλα, νομίζω, είναι θέμα προτεραιοτήτων κι εξοικονόμησης χρόνου. Εγώ δεν ασχολούμαι π.χ. με το ποδόσφαιρο, δεν θέλησα να μάθω να παίζω χαρτιά, ούτε ν’ ασχολούμαι με διάφορα σπορ. Εξαγοράζω τον χρόνο με… χρόνο. Διότι, σύμφωνα με τις αρχές της ομοιοπαθητικής, τα όμοια θεραπεύονται με τα όμοια… Τοποθετώ και χειρίζομαι τον χρόνο όπως μ’ ευχαριστεί εμένα. Βέβαια, αυτή η πολυμέρεια μου, ίσως, να διασπά τις δυνάμεις μου, ενώ, αν ασχολούμουν μ’ ένα ή δύο τομείς, ν’ απέδιδα περισσότερο σ’ αυτούς. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα. Και, βέβαια, υπήρξαν πολλοί γνωστοί συγγραφείς, που ήταν, ταυτόχρονα, και πεζογράφοι και ποιητές και δοκιμιογράφοι, μεταφραστές, και κριτικογράφοι… πολυσχιδείς που απέδιδαν, εξίσου καλά, σ’ όλους τους τομείς…”.
Ποια ήταν η αφορμή για την συγγραφή του έργου “Ο Αντίχριστος του Νίτσε κι ο αντιχριστιανισμός του”;
“Διαβάζοντας τα έργα του Νίτσε κι έχοντας υπόψη μου την μεγάλη προβολή κι αποδοχή των έργων του, διερωτήθηκα για τα αίτια. Διαπίστωσα ότι στα βιβλία του, και μάλιστα της τελευταίας περιόδου, υπήρχε μια έντονη κριτική κατά του Χριστιανισμού και στον “Αντίχριστο” το τελευταίο βιβλίο του, μια απέχθεια κι αποστροφή στην Βίβλο, ιδιαίτερα στην Καινή Διαθήκη (που την θεωρεί πλαστογραφημένη) και στο πρόσωπο του απ. Παύλου που τον αναφέρει με βαρείς χαρακτηρισμούς, όπως διαστρεβλωτή και παράφρονα που κήρυττε ένα δυσαγγέλιο και ήταν υπεύθυνος για την διάδοση του Ιουδαιο-χριστιανισμού στην λεκάνη της Μεσογείου καπελώνοντας έτσι τον ελληνικό πολιτισμό. Όλες αυτές οι αιτιάσεις, κι άλλες, με βρήκαν αντίθετο και, επειδή, επί χρόνια ασχολούμαι με θέματα της Βίβλου και της αρχαίας Ανατολής, στο βιβλίο μου αυτό με τον τίτλο «Ο Αντίχριστος του Νίτσε κι ο αντιχριστιανισμός του» διερευνώ τα αίτια και προσπαθώ να προσεγγίσω το θέμα με την οπτική μου απαντώντας στα επιχειρήματά του κι ανασκευάζοντας τους αυθαίρετους στοχασμούς του. Γιατί περί αυτού, ουσιαστικά, πρόκειται. Για αυθαίρετους υποκειμενικούς στοχασμούς”.
Μέσω του βιβλίου αυτού σε ποιους αναγνώστες απευθύνεστε και τι επιδιώκετε να πετύχετε;
“Όπως και με τ’ άλλα βιβλία μου, έτσι και μ’ αυτό, απευθύνομαι στο ευρύτερο κοινό και στον μέσο αναγνώστη. Γι’ αυτό αποφεύγω την επιτηδευμένη ή στρυφνή επιστημονική γλώσσα, τον βερμπαλισμό και τις πολλές σημειώσεις. Το βιβλίο έχει την απαραίτητη τεκμηρίωση και βιβλιογραφία, αλλά, γενικά, αποφεύγω τον στείρο, όπως λέγεται, Ακαδημαϊσμό. Γράφω για τους πολλούς, με μια γλώσσα όσο γίνεται απλή και κατανοητή, γιατί πιστεύω, ότι, δουλειά και καθήκον ενός συγγραφέα είναι να κάνει κατανοητά τα δύσκολα κι όχι να δυσκολεύει περισσότερο τα εκ φύσεως δύσκολα, όπως είναι τα φιλοσοφικά, μεταφυσικά, κι εν γένει τα επιστημονικά θέματα. Προτιμώ, γενικά, την μικρή φόρμα. Είμαι μινιμαλιστής – δοκιμιογράφος. Προτιμώ όσα θέλω να πω, να τα πω το κατά δύναμη σύντομα κι απλά. Όπως είπε ο Έντουαρ Λεβέ: «Γιατί να πεις κάτι σε πέντε σελίδες, όταν μπορείς να το πεις σε μια πρόταση; Το ύφος πρέπει να είναι σφιχτό. Να σε σφίγγει». Σ’ αυτό συνετέλεσε και η νομική μου παιδεία κι επιστήμη, που ήθελε τα δικόγραφα σύντομα, περιεκτικά και σαφή.”.
Οι ιστορίες σας είναι αποκλειστικά προϊόν μυθοπλασίας ή βασίζονται σε / είναι πραγματικά γεγονότα;
“Οι ιστορίες που εμπεριέχονται στα διηγήματά μου, τόσο στον «Άνθρωπο της Σκιάς», όσο και στην άλλη μου συλλογή με τον τίτλο «Πιόνια στην Σκακιέρα του Έρωτα» στηρίζονται, εν μέρει, σε πραγματικά γεγονότα αλλά τα περισσότερα είναι προϊόντα μυθοπλασίας. Άλλωστε, αυτή είναι η δύναμη της τέχνης, της λογοτεχνίας. Να παίρνει καθημερινά ή ασήμαντα τετριμμένα γεγονότα και να καθιστά στον αναγνώστη ορατό το αόρατο, μέσω της παρατηρητικότητας του συγγραφέα, της φαντασίας του και της μυθοπλασίας. Όλα, σχεδόν, τα διηγήματα στον «Άνθρωπο της Σκιάς» είναι προϊόν μυθοπλασίας. Τα διηγήματα της άλλης συλλογής έχουν πιο ρεαλιστική βάση. Πολλά απ’ αυτά είναι προϊόν διεργασίας ιστοριών κι εμπειριών μου από πελάτες και πελάτισσες που είχα, αφού άσκησα δικηγορία επί 35 συναπτά χρόνια και είχα ασχοληθεί πολύ με θέματα οικογενειακού δικαίου, διαζυγίων κ.λπ.¨.
Πόσο δύσκολο είναι να γράφετε και ν’ αγγίζετε θέματα όπως η αγάπη, ο έρωτας και τα παράγωγά του, όπως η φροντίδα, η ζήλια, το πάθος κι άλλα και να τα μελετάτε από κάθε οπτική;
“Η γραφή είναι μια δύσκολη, επίμοχθη τέχνη. Κατακτιέται μετά από αρκετή άσκηση και με τον χρόνο. Είτε γράφει κανείς ένα δοκίμιο για την αγάπη, τον έρωτα και την ζήλια, όπως εγώ έχω γράψει τέτοια δοκίμια που εμπεριέχονται στα βιβλία μου «Εικονοκλάστες και Λεξιμάχοι» κι «Ανάμεσα σε 2 αιώνες», είτε γράφει διήγημα, είτε ποίηση, πρέπει να είναι ολιγόλογος, σαφής, πυκνός και περιεκτικός. Να προσφέρει στον αναγνώστη πολλά, με λόγια λίγα. Να τού αφαιρεί τον λιγότερο δυνατό χρόνο και να τον πλουτίζει λεκτικά, νοητικά, συναισθηματικά, ψυχικά, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η τέχνη, όμως, του να γράφεις, εμπεριέχει και την τέχνη του να ξέρεις να… σβήνεις. Απαιτείται η αποταγή του περιττού. Θέλει πολλή δουλειά, αυτοπεριορισμό, αυτοπειθαρχία, αλλά κι αρκετή εμπειρία ζωής, για να έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις στον αναγνώστη και να μην είσαι γριφώδης και δυσνόητος, αλλά και, εκ τρίτου, να μην αναλίσκεσαι σε κενούς βερμπαλισμούς. Αλλιώς, θα καταλήξεις μαζί με πολλούς άλλους «εις αέρα λαλών».”.
Απ’ τις εκδόσεις Φυλάτος έχουν δημοσιευθεί, αν δεν λανθάνω, 6 έργα σας. Πώς αισθάνεστε για την
σχέση σας με τον οίκο;
“Οι σχέσεις συνεργασίας μας είναι, θα έλεγα, άψογες, από κάθε άποψη. Είμαι πολύ ευχαριστημένος απ’ την συνεργασία μας κι ευελπιστώ να συνεχιστεί και στο μέλλον με τον ίδιο τρόπο. Ήδη, έχω προτρέψει κι άλλους φίλους να επιζητήσουν την συνεργασία αυτήν και, μάλιστα, νέους, που θα χαίρονταν να δουν το βιβλίο τους να δημοσιεύεται.”.
Μετά και τον “Αντίχριστο του Νίτσε και τον αντιχριστιανισμό του”, που εκδόθηκε το προηγούμενο έτος, ετοιμάζετε κάτι νέο συγγραφικά;
‘Έτοιμα είναι δύο έργα μου. Μια συλλογή 600 περίπου γνωμικών, ρητών κι αφορισμών, δικής μου κοπής κι έμπνευσης που θα φέρει τον τίτλο «Η αποστροφή και η εκτροπή» κι ευελπιστώ να εκδοθεί απ’ τις εκδόσεις Φυλάτος μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Επίσης, μια συλλογή δοκιμίων μου που έχουν γραφεί σε μεγάλο χρονικό διάστημα, ποικίλου πολιτικού – κοινωνικού προβληματισμού που θίγει θέματα, κυρίως σύγχρονης κοινωνικής παθογένειας με τον τίτλο «Η κυβεία των ανθρώπων» που θα εκδοθεί συν Θεώ, το 2024. Δεν σάς κρύβω ότι και οι δύο τίτλοι προέρχονται από εκφράσεις συγγραφέως της Καινής Διαθήκης, του απ. Παύλου, την οποία, όπως κι όλη την Βίβλο, μελετώ συστηματικά παιδιόθεν. Γι’ αυτό κι έγραψα το βιβλίο μου «Βίβλος, ένα βιβλίο επαναστατικό» (2010), όπου δείχνω με τρόπο πειστικό ότι η Αγία Γραφή συνέβαλε αποφασιστικά – όσο κανένα άλλο βιβλίο – στην διαμόρφωση του Δυτικού πολιτισμού με 14, τουλάχιστον, επαναστατικές – πρωτοποριακές ιδέες, που επισημαίνω και παρουσιάζω στο εν λόγω βιβλίο. Εκ τρίτου, συν Θεώ, ολοκληρώνω και την μελέτη μου για τα «Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας» και την σημασία τους για την Βίβλο και τον Χριστιανισμό. Ελπίζω να εκδοθεί κι αυτό μέσα στο 2024. Έτσι σιγά – σιγά ολοκληρώνω το έργο μου.”.
Σας ευχαριστώ πολύ.
“Κι εγώ σάς ευχαριστώ!”.