Home >> Ποίηση

Μελαγχολικές διαπιστώσεις

Σήμερα, στην επέτειο των 95 χρόνων από τη γέννηση του Μάνου Χατζιδάκι, θα εστιάσουμε σε μια πτυχή της προσωπικότητας του λιγότερο γνωστή. Την ποιητική του γραφή. Εύλογα εκείνη έμεινε κρυμμένη διότι το άνοιγμα των φτερών του Νίκου Γκάτσου, η αυστηρότητα και η αρτιότητα του τελευταίου, έστρεψαν το νεαρό ΕΠΟΝίτη στο να κάνει για πρώτη φορά…

Διαβάστε περισσότερα

Δεν τελειώσαμε ακόμα

Σήμερα γλεντάμε, για τον Παύλο, για τη Μάγδα, για τον κυρ-Τάκη, για την Ειρήνη, για τον Σαχζάτ, για τον Χαντίμ, για τους Αιγύπτιους ψαράδες, για όλους εκείνους που έπεσαν θύματα φασιστικής βίας όλα αυτά τα χρόνια. Για όλα αυτά που μάθαμε και γι’αυτά που (εσκεμμένα) δεν μάθαμε. Για όλους αυτούς που δεν ανέχτηκαν το φίδι…

Διαβάστε περισσότερα

Ο πλους και ο νους

Και τώρα τι γράφεις; Είναι αρκετά πυκνά τα πέντε χρόνια που προηγήθηκαν. Για το πώς στήθηκε, μεταλλάχθηκε, εμπλουτίστηκε, ενισχύθηκε και προχώρησε η συγκεκριμένη ιστοσελίδα, μπορείτε να το διαβάσετε σε κείμενα αντίστοιχης ημερομηνίας προηγούμενων ετών. Η στήλη σκέφτηκε πως με αφορμή τη σημερινή γενέθλιο ημέρα, πρέπει να κάνει μια καταγραφή των καθηκόντων ενός κειμενογράφου στην κατεύθυνση…

Διαβάστε περισσότερα

Μάθημα πορείας νυχτερινό

Ο καλλιτέχνης αφήνει ίχνη, όχι αποδείξεις. Ένα αφιέρωμα στο Νίκο Καββαδία μέσα από τα ποιήματά του, τα έργα, τη ζωή και τις επιλογές του. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1933. Επέλεξε σαν τίτλο της πρώτης του συλλογής το όνομα ενός κάπως άσχημου αφρικανικού πουλιού. Το Μαραμπού. Από το 1929 είχε μπαρκάρει ως ναύτης. Ατίθαση σημαία…

Διαβάστε περισσότερα

Πρόσω ηρέμα

“Ο μόνος δρόμος που μας απομένει τώρα είναι ο κίνδυνος. Είναι η μαυριδερή εκείνη διαχωριστική γραμμή που σχηματίζεται δεξιά, στο βάθος, η γεμάτη βράχια κοφτά, ξέρες, ύφαλα, ρουφήχτρες, απονέρια. Μένουμε σταματημένοι μεσοπέλαγα. Η μοναξιά της θάλασσας είναι μικρή και ατελεύτητη. Απλώνεται ώς τ’ ακρότατα όρια του ορίζοντα, τεντώνεται, τσιτώνεται, θα ‘λεγες, ώσπου κάποια στιγμή ο…

Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ

«Κι όταν ακούω “Κατερίνα” τρομάζω. Νομίζω πως πρέπει να καταδώσω κάποιον». Απ’ την άλλη, εσύ, σίγουρα, όταν ακούς τ’ όνομα “Κατερίνα Γώγου”, είτε την γνωρίζεις είτε όχι, οι πρώτοι χαρακτηρισμοί που σού έρχονται, σχεδόν αστραπιαία, στο μυαλό είναι οι, δίχως άλλο, τετριμμένοι “Αναρχική Ποιήτρια των Εξαρχείων” που τής έχουν αποδοθεί από πολλούς. Και ναι. Όντως,…

Διαβάστε περισσότερα

Έρωτας και Αρχιπέλαγος

Η προεργασία που είχε κάνει-πιο περιορισμένα στα πρώτα του έργα, γερά και στέρεα από το Άξιον Εστί και μετά- πάνω στη δομημένη οργάνωση της ποιητικής ιδέας αξιοποιείται στο έπακρο με το Μονόγραμμα και φτάνει στο αποκορύφωμά της. Ο ποιητής θέλει να ελέγξει πρώτα τον ίδιο του τον εαυτό, να αποστασιοποιηθεί από το πάθος, για να…

Διαβάστε περισσότερα

Πολυτεχνείο 1973

Είναι ο αγώνας για την επιβίωση. Το ψωμί. Ο αγώνας για την παιδεία. Ο αγώνας για τη δημοκρατία. Κάνει το μήνυμα του Πολυτεχνείου επίκαιρο και διαχρονικό. Γιατί η πάλη για όλα αυτά είναι διαρκής. Η νεολαία είναι της γης η ελπίδα. Με αφορμή την εξέγερση του Πολυτεχνείου, δημοσιεύουμε «Τέσσερα τραγούδια και δυο παραλλαγές» του Φώντα Λάδη. Τα ποιήματα αυτά…

Διαβάστε περισσότερα

Έρωτας και Αρχιπέλαγος

Το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη έχει καταγραφεί στη συνείδηση μας ως το απόλυτο ερωτικό ποίημα της σύγχρονής μας ποιητικής παραγωγής. Έχει τις ρίζες του στην αρχετυπική ερωτική ποίηση, που μας μεταφέρει πίσω στο χρόνο ως το Άσμα Ασμάτων. Γράφτηκε ανάμεσα στο 1969 και 1971, την περίοδο κατά την οποία ο ποιητής βρισκόταν στο Παρίσι. Πρόκειται…

Διαβάστε περισσότερα

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, ΤΑ ΠΑΘΗ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου….

Διαβάστε περισσότερα