Σκοτεινό το τραγούδι που θα πω, τα συντρίμμια του τόπου μου κοιτώ, χαμένα αδέρφια ίσκιοι λαβωμένοι, χαμένη Ελλάδα, παντού σε αναζητώ. Νίκος Γκάτσος, από Τα Κατά Μάρκον. Τα «Κατά Μάρκον» τραγούδια του Νίκου Γκάτσου διαπερνούν τα αδιαφανή κρύσταλλα της σύγχρονης αναλγησίας μας. Τα «Κατά Μάρκον» τραγούδια αποκαλύπτουν την πραγματικότητα της σύγχρονης πολιτικής μας ζωής με…
Ο ναρκισσισμός είναι η ζωτική συνιστώσα που υπάρχει παντού και πάντα στις δυτικές, κυρίως αστικές, κοινωνίες. Ο καταναλωτισμός έχει σχέση με τα αντικείμενα και την αξία τους. Χρήση ή απόλαυση. Με άλλα λόγια, η εξάρτηση της ύπαρξης από την κατοχή πραγμάτων. Το Είναι εκτοπίζεται από το Έχω. Σε δεύτερο επίπεδο, το Έχω μετατρέπεται από την…
Ο Γιώργος Μητσάκης έφυγε από τη ζωή το 1993. Όμως πρόλαβε να ζήσει πάρα πολλά. Πρωτοστάτησε στην εξέλιξη του ρεμπέτικου σε λαϊκό τραγούδι. Υπήρξε δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Έγραψε περισσότερα από 5000 τραγούδια. Στους καλλιτεχνικούς κύκλους ήταν γνωστός ως ο “Δάσκαλος“. Γεννήθηκε το 1921 στην Κωνσταντινούπολη και το 1935 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Αρχικά στην Καβάλα και…
Πράττω σημαίνει ότι γίνομαι όμοιος με τους καλούς και ταυτόχρονα διακριτός. Ενώνομαι με τους άλλους και θέλω να ξεχωρίσω χωρίς να υπερέχω. Ο Μάνος Χατζιδάκις, που την είχε δει στα Χρυσά Κλειδιά την είχε αποκαλέσει «πασιονάρια της λαϊκής πίστας». Άκου! σου έλεγα τότε την αλήθεια την ήξερα τότε την αλήθεια —Όχι, μου έλεγες τα πουλιά…
Πρόκειται για ένα από τα πιο πολυδιασκευασμένα τραγούδια στην ιστορία της μουσικής με χιλιάδες επανεκτελέσεις. Γράφτηκε το 1962 από το θρύλο της βραζιλιάνικης μουσικής, Αντόνιο Κάρλος Ζομπίμ και τον Βινίσιους ντε Μοράες. Λέγεται πως κάθονταν στην παραλία και είδαν ένα πανέμορφο κορίτσι να περνάει. Το κατέγραψαν στην αιωνιότητα με στίχους και μουσική. Το 1963 μπαίνουν…
Μπερνάντο Σοάρες, ετερόνυμος του Φερνάντο Πεσσόα: Χαμηλή ατμόσφαιρα και ακίνητα σύννεφα. Το γαλάζιο του ουρανού έμοιαζε βρώμικο εξαιτίας της διαφάνειας του λευκού. Ο κλητήρας στο βάθος του γραφείου σταματά για μια στιγμή το σπάγκο του γύρω από το αιώνιο πακέτο. Σαν αυτή μόνο άλλη μια φορά θυμάμαι, σχολιάζει με στατιστική διάθεση. Παγερή σιωπή, οι θόρυβοι…
Γεια χαρά! Κάθε φορά το ίδιο ποίημα, κάθε μεσημέρι η ίδια έναρξη, το ίδιο χαρακτηριστικό σήμα. Για ανταλλαγή απόψεων. Αν έγραφε εκείνος το κείμενο, είμαι σίγουρος ότι θα έβαζε τίτλο: “Και τέζα ο καμπούρης”. Το πρωινό της Δευτέρας 5/6/2023, μας ήπιε το αίμα με το μπουρί της σόμπας. Ο Γ.Γ, διπλός καβαλάρης, Γιώργος Γεωργίου πέρασε…
Η πρώτη άλωση του 1204 από τους Φράγκους ήταν η αρχή του τέλους. Αρχές του 15ου αιώνα η αυτοκρατορία είχε συρρικνωθεί στην Προποντίδα. Ήταν σαν ένα φάντασμα που περπατούσε πίσω από το πτώμα του. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είχε διατελέσει δεσπότης στο Μυστρά. Το 1449 έγινε ο πρώτος αυτοκράτορας που εστέφθη επί ελληνικού εδάφους. Ο Κωνσταντίνος…
Όλα καλά και όλα ωραία. Παρά τα όσα λέει ο στίχος, πάντα φαινόταν ότι εννοούσε τα αντίθετα. Λίγο πριν το μπασκετικό ραντεβού της σεζόν στο Κάουνας, ο τίτλος του τραγουδιού από το 1975, ίσως να σημαίνει και την άτυπη απαγόρευση των αναμνήσεων του πρόσφατου παρελθόντος. Ξεχάστε. Πρέπει να ξεχάσετε. Η ζωή προχωράει και μπαίνει σε…
Με πρόσταγμα σαν έτοιμο σπαθί. Πού καιρός για να απελευθερωθεί απ’το αγκάθι του δρόμου ο στοχασμός; Μέρες δίκοπες. Εκεί όπου τα πάντα άλλαξαν μεμιάς. Στην πέτρα της υπομονής με το λωτό και τον άγγελο για το πανάρχαιο δράμα. Βαρύς ρυθμός. Τρικύμισμα της θάλασσας. Όταν οι δύο βράχοι από τα σπλάχνα της ΕΠΟΝ, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης συναντήθηκαν…
