Φτάσαμε μέσα Οκτώβρη και η εικόνα της ομάδας έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Στην Ευρώπη έως τώρα έχει την εμφατική νίκη απέναντι στην Μπράγκα και την ήττα στις λεπτομέρειες από την Λυών στην Γαλλία. Ενώ στην Ελλάδα για εμένα ότι και αν γίνει τώρα δεν έχει καμία σημασία από την στιγμή που όλα κρίνονται στα πλέι οφς. Σίγουρα, δεν λέει κανείς ότι ακόμα και αν μένουμε 7-8 βαθμούς πίσω ότι θα είναι εύκολα τα πράγματα αλλά όπως και να έχει η Σούπερ Λιγκ κρίνεται πολύ πιο μετά.
Το θέμα είναι οι ευρωπαϊκές βραδιές, λοιπόν. Όπως είχαμε πει, ο όμιλος είναι βατός και ήδη μια από τις δύσκολες ομάδες δέχτηκε τρία γκολ στο Καραϊσκάκης. Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός θα περάσει, αλλά δεν αρκεί απλά το να περάσει αλλά και το ως τι θα περάσει; Άλλο να περάσουμε σαν 7οι και άλλοι σαν 24οι, προφανώς. Αλλά για αυτά έχουμε καιρό.
Εκεί που θέλω να σταθώ και να πω το πόσο καλό είναι που συμβαίνει είναι η στήριξη στους μικρούς. Ο Μουζακίτης δείχνει ικανός ακόμα και τώρα να πάρει φανέλα βασικού σπίτι του και γιατί να μην το κάνει; Τι παραπάνω έχουν αυτή την στιγμή οι Γκαρσία και Στάμενιτς; Μόνο και μόνο που κανένας από τους δυο δεν θεωρείται περιουσιακό μας στοιχείο, θα έπρεπε να είναι αρκετό για να μην ξαναβγεί την ενδεκάδα ο μικρός. Σίγουρα το να “καεί” είναι πολύ εύκολο, αλλά ότι και να ναι, αξίζει πολλές ευκαιρίες μέχρι να φτάσουμε στο σημείο αυτό. Το θετικό είναι πως δείχνει πολύ σοβαρός και προσγειωμένος για την ηλικία του.
Τα ίδια ισχύουν και για τον Κωστούλα. Έχει όλα τα φόντα να αποτελέσει έναν υπερσύγχρονο φορ μελλοντικά και ήδη έχει αρπάξει και αυτός τις ευκαιρίες του. Θα έρθουν και τα γκολ. Σύντομα, ελπίζω, να δούμε και τον Μπάκουλα στην ομάδα. Αυτοί οι τρεις και κάνα δυο ακόμα αξίζουν να βρίσκονται, ήδη, στον Ρέντη για προπονήσεις και σταδιακή συμμετοχή-ένταξη στην πρώτη ομάδα. Ας στηρίξουμε τα περιουσιακά στοιχεία της ομάδας. Το αξίζουν!