Η νεαρή αρχαιολόγος Άγκνες Μαρτί μετακομίζει απ’ την Βαρκελώνη στο Λονδίνο ψάχνοντας δουλειά. Λίγο αφότου φτάσει στην πόλη, ενώ περπατάει στο Τεμπλ, μια ξαφνική νεροποντή την αναγκάζει ν’ αναζητήσει καταφύγιο στο Moonlight Books, ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλιοπωλείο. Ο ιδιοκτήτης ψάχνει υπάλληλο· η Άγκνες γοητεύεται απ’ την ιδιαίτερη προσωπικότητά του κι αποφασίζει να δεχτεί την θέση. Ο καιρός περνάει και η Άγκνες αρχίζει να μαθαίνει τον στριφνό χαρακτήρα του αφεντικού της και τις εκκεντρικότητες των τακτικών πελατών, του χαρισματικού αγοριού που θέλει να γίνει αστροναύτης, της κυρίας με τα βιολετί μαλλιά. Νιώθει να παρασύρεται απ’ την μαγεία αυτού του αξιαγάπητου βιβλιοπωλείου. Ώσπου μια μέρα, ένα πολύτιμο βιβλίο εξαφανίζεται. Ο επιθεωρητής Τζον Λόκγουντ αναλαμβάνει να ερευνήσει την υπόθεση, διαταράσσοντας την ηρεμία και την γαλήνη της Άγκνες.
Μια ιστορία για όσους έχουν νιώσει ότι η λογοτεχνία τούς έσωσε.
Το πιο feelgood μυθιστόρημα που θα διαβάσετε φέτος.
Έπρεπε να σηκώσει κανείς το βλέμμα προς την οροφή του βιβλιοπωλείου μία νύχτα έναστρη, για να καταλάβει, γιατί ο ιδιοκτήτης του τού είχε δώσει αυτό τ’ όνομα. Το ψηλό ταβάνι με τα ξύλινα δοκάρια του δευτέρου ορόφου στεφάνωνε μεγαλόπρεπα ένας αξιοπρόσεκτος γυάλινος φεγγίτης σε σχήμα πυραμίδας. Στην διάρκεια της ημέρας ίσα που άφηνε το φως να περνάει, ένα φως συχνά μουντό στο βροχερό Λονδίνο, αν, όμως, κάποιος έμπαινε στον κόπο να υψώσει το βλέμμα μια γαλήνια και ξάστερη νύχτα, είχε υπέροχη πανοραμική θέα στον έναστρο φεγγαρόλουστο ουρανό.
Απόσπασμα απ’ το βιβλίο
Τελικά, έχω διαπιστώσει πως οποιοδήποτε βιβλίο έχει να κάνει με βιβλιοθήκη ή βιβλιοπωλείο δεν γίνεται να μην κερδίσει την καρδιά μου!
Συνεπώς, ίσως και να μην είμαι η πιο κατάλληλη, για να σάς παρουσιάζω σχετικά βιβλία, γιατί, σίγουρα, δεν θα είμαι αμερόληπτη (αστείο!).
Όμως, εδώ, επρόκειτο για ένα βιβλίο που έχει διαφημιστεί όσο κανένα άλλο. “Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων”, φυσικά…
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως διάβασα τόσα κι άκουσα ακόμα περισσότερα για το συγκεκριμένο βιβλίο. Ήταν -κι εξακολουθεί, φυσικά, να είναι- τόσο προβεβλημένο. Φιγουράρει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχει γίνει παγκόσμιο μπεστ σέλερ και είναι πολύ υψηλά στο #booktοk. Αναπόφευκτα, λοιπόν, όλο αυτό σε προκαταβάλει και σε κάνει να έχεις πολλές προσδοκίες. Πολλές και υψηλές.
Συνεπώς, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναφορές και φαμφάρες. Η αλήθεια είναι πως όποια πέτρα κι αν σηκώσει κανείς, θα δει και μια σχετική κριτική.
Εγώ, απ’ την πλευρά μου, με την μικρή μου αυτή δήλωση, θα προσυπογράψω ότι, όντως, επρόκειτο για ένα απ’ τα καλύτερα (όχι το καλύτερο!) feelgood βιβλία, για ένα απ’ τα πιο γλυκά, τα πιο ζεστά βιβλία.
Ξεκινάμε με μια πολύ γλυκιά εικόνα του βιβλιοπωλείου, η οποία μάς δημιουργεί την αίσθηση της θαλπωρής. Αυτό είναι πολύ βασικό, γιατί το βιβλιοπωλείο αυτό αποτελεί τον πόλο έλξης των πρωταγωνιστών και τον πυρήνα γύρω και μέσα στον οποίο μπλέκονται οι ιστορίες. Φανταστείτε, λοιπόν, μια όμορφη, λεπτεπίλεπτη ύπαρξη να περπατάει αέρινα ξυπόλυτη πάνω στο ξύλινο έδαφος του βιβλιοπωλείου, ενόσω έξω ο καιρός δίνει την δική του βροχερή παράσταση. Αυτή η εικόνα, νομίζω, θα μού σφηνωθεί για πολύ καιρό στο μυαλό.
Θαλπωρή, παράλληλα, δημιουργούν και οι θαμώνες του βιβλιοπωλείου, οι επισκέπτες – σήμα κατατεθέν. Ένοικοι με το δικό τους χιούμορ κι αφέλεια. Ένοικοι με τις δικές τους ιδιαιτερότητες. Όλοι, όμως, φίλοι του βιβλίου!
Το βιβλίο αποκτάει και μια δόση “αστυνομικού”, έπειτα απ’ την εξαφάνιση ενός οικογενειακού και μεγάλης ιστορικής σημασίας κειμήλιου απ’ την προθήκη του ιδιοκτήτη, κυρίου Λίνγβιτον, και μάς κρατά σε μια σχετική αγωνία για το τι μπορεί να έχει συμβεί μ’ αυτό. Σίγουρα, πάντως, η εξαφάνιση αυτή αποτέλεσε την αφορμή, για να έρθουν κοντά δυο άνθρωποι.
Μού άρεσαν αρκετές ατάκες που έλεγαν οι πρωταγωνιστές, οι οποίες έβρισκαν απευθείας καρδιά, όπως αυτή του Όλιβερ, του μικρού πιτσιρικά που τρυπώνει καθημερνά στον πάνω χώρο του “ζεστού” βιβλιοπωλείου και κάθεται με τις ώρες χωμένος στα βιβλία αστρονομίας. Ο ‘Ολιβερ, που λέτε, τόνιζε στην γλυκιά αρχαιολόγο πως δεν την χαρακτηρίζει μόνο αυτή η ιδιότητά της, αλλά είναι πολλά περισσότερα απ’ αυτό. Αν κολλάει μόνο σ’ αυτό, τότε χάνει την ομορφιά όλων των άλλων ιδιοτήτων και χαρακτηριστικών της, καθώς είναι φίλη, είναι όμορφη, είναι έξυπνη, είναι πολλά περισσότερα από μια απλή αρχαιολόγος. Εδώ, ο μικρός έρχεται να μάς υπενθυμίσει πως δεν πρέπει να μάς ενδιαφέρει μόνο η επαγγελματική μας κατάρτιση αλλά το γεγονός πως μάς χαρακτηρίζουν πολλά περισσότερα και ποιοτικότερα γνωρίσματα…
Απεναντίας, με ξένισαν οι λογοτεχνικές αναφορές / ρήσεις κλασσικών συγγραφέων. Αντιλαμβάνομαι πως αυτό είναι, εν μέρει, σκοπός του βιβλίου, δεδομένου πως θέλει να μάς δώσει να καταλάβουμε ότι το βιβλιοπωλείο, τα βιβλία κι ο,τι αυτό στεγάζει λειτουργεί ως “καταφύγιο”, αλλά οι αναλογίες δεν ήταν καλά, σύμφωνα με την γνώμη μου, διάσπαρτες στο έργο και μπορώ να πω πως αρκετές φορές δεν είχαν, καν, ιδιαίτερη σχέση με την πλοκή ή μ’ αυτό που αναφερόταν την κάθε εκάστοτε στιγμή…
Ωστόσο, στις σελίδες του βρίσκει κανείς, το χιούμορ, αν και φλεγματικό, λόγω του ότι μιλάμε γι’ Άγγλους…
Μιας και κάνουμε λόγο για πράγματα που με ξένισαν, θα προσθέσω και το εξής: τα πολλά ονόματα οδών και περιοχών. Μού φάνηκαν υπερβολικά δοσμένα μέσα στις σελίδες του βιβλίου, οι οποίες, παρεμπιπτόντως, ήταν τόσες όσες, ώστε να μην ξεφύγουμε απ’ το θέμα και να μην κουράσει…
Μεταξύ άλλων, βρήκα πολύ “κόζι” και γλυκουλίστικη την σκηνή των δυο φιλενάδων – πρωταγωνιστριών δίπλα στο τζάκι της κοντινής στην γειτονιάς τους παμπ μ’ άνετα ρούχα, έπειτα από ένα χαλαρωτικό μπάνιο, να πίνουν την μπύρα τους και να τρώνε το μπέργκερ τους, ενώ έξω η βροχή πέφτει ακατάπαυστα. Άλλη, πάλι, εικόνα που κοιμούνται μέσα στο βιβλιοπωλείο, σε υπνόσακος στο ξύλινο παρκέ χαζεύοντας τ’ άστρα πίνοντας ζεστή σοκολάτα ή να πίνουν τσάι τρώγοντας μπισκότα και κέικ στο βιβλιοπωλείο ή μακαρόν με φιστίκι Αιγίνης στ’ αγαπημένο τους στέκι. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που αντιλαμβάνεται κανείς την έννοια του όρου φίλγκουντ, όπως περιγράφεται γλαφυρά κι εντός του βιβλίου.
Η απόφαση για την “οικονομικοεπαγγελματική” μετανάστευση, το κυνήγι των ονείρων, τ’ απρόοπτο. Μια νέα δουλειά, νέοι φίλοι, τα πρώτα σκιρτήματα και η αρχή μιας σχέσης. Αυτά κι άλλα τόσα θα διαβάσει κανείς στο “βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων” της Μόνικα Γκουτιέρες που κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Μεταίχμιο!