Μια από τα ίδια σε ακόμα ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι για τον Ολυμπιακό. Σχεδόν μηδαμινή δημιουργία, αδικαιολόγητη καθίζηση και προσπάθεια να κρατήσουμε σκορ σαν μικρή ομάδα. Τακτικές που δεν συνάδουν με την ιστορία και το πρεστίζ του συλλόγου.
Γενικά, είμαι άνθρωπος που προσπαθεί να βλέπει και το μαύρο και το άσπρο σε μια κατάσταση αλλά στην προκειμένη δεν μπορώ να δω πού βρίσκεται το άσπρο. Σίγουρα, οι απουσίες των Εμβιλά και Ιν-Μπεόμ έπαιξαν έναν ρόλο αλλά δεν μπορώ να δεχτώ αυτό που είδα από τους υπόλοιπους παίχτες απέναντι στην 9η ομάδα της Γαλλίας η οποία μας νίκησε με χαρακτηριστική ευκολία. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι σε μια τέτοια ομάδα ο Ολυμπιακός δεν έκανε έστω μια φάση και μετά το 70’ οπισθοχώρησε για να κρατήσει το 1-1. Η μπάλα, όμως, τιμωρεί και ο Ολυμπιακός ήταν, προχθές για 3-4 γκολ και ίσως να θεωρείτο και κολακευτικό το 2-1. Δεν θα σταθώ στην “αγκωνιά” στον Καμαρά, ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει χτύπημα, περνάει σχεδόν ένα ολόκληρο λεπτό μέχρι το γκολ του 2-1.
Τώρα, πρέπει, οπωσδήποτε, να πάρουμε αποτέλεσμα από την Φράιμπουργκ στο Καραϊσκάκης, ώστε να ξαναμπούμε στο παιχνίδι της πρόκρισης ή έστω του Κόνφερενς, καθώς, ενδεχόμενος αποκλεισμός θα είναι πολύ πιο άσχημος για την εικόνα του συλλόγου. Η διακοπή για το Μουντιάλ, πραγματικά, πιστεύω ότι θα είναι βάλσαμο και θα κερδηθεί πολύτιμος χρόνος για τον Κορμπεράν, καθώς κερδίζεις ένα μήνα προετοιμασίας, όποτε αν δούμε καθόλου μπάλα από τη φετινή ομάδα θα είναι μετά τον Γενάρη…