Home >> Sports >> Don’t Make Me Over

Don’t Make Me Over

«Εάν ο άνθρωπος θέλει να αναγνωρίζεται, πρέπει απλά να λέει ποιος είναι. Αν σιωπά ή ψεύδεται, πεθαίνει μόνος και το σύμπαν γύρω του βουλιάζει στη δυστυχία. Αν, αντιθέτως, μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, χωρίς αμφιβολία και πάλι θα πεθάνει, αλλά αφού θα έχει βοηθήσει τους άλλους και τον εαυτό του να ζήσουν». Αλμπέρ Καμύ, “Παρεξήγηση”.

Το κατρακύλισμα δυσθυμίας του απογεύματος της Κυριακής στο Περιστέρι, διαδέχθηκε ο θρίαμβος της Φιλαδέλφειας και η νίκη-ουσιαστικά πρόκριση-επί του Ολυμπιακού, με το 3-0 στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου. Σημειωτέον, με αλλαγμένη ενδεκάδα κατά τα 7/11. Κατά μέσο όρο η ΑΕΚ στο πρωτάθλημα, με συνέπεια και ανεξαρτήτως προσώπων απέναντί της, πραγματοποιεί 28,8 ευκαιρίες στα αντίπαλα καρέ. Επιπρόσθετα, επιτρέπει έως 2,5 πάσες έως ότου αλλάξει, με παρεμβολή, η κατοχή και επιστρέψει σε κιτρινόμαυρα πόδια.

Το ίδιο βράδυ, λίγο νωρίτερα, ο συνθέτης και τραγουδοποιός Μπερτ Μπάκαρακ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών στο σπίτι του στο Λος Άντζελες.

Από το 2016 και έπειτα, με μεγαλύτερη συχνότητα συγκριτικά με το παρελθόν, οι μεσοεπιθετικοί παίκτες με εγνωσμένη ταχύτητα έρχονται, με οδηγία των προπονητών τους, στην κορυφή της επίθεσης. Οι φορ κορυφής, όπως ο Ζιρού στην Άρσεναλ, συνήθιζαν να βγαίνουν στο πλάι για να κερδίσουν μέτρα, να απαλλαγούν από την πίεση των κεντρικών αμυντικών και να δώσουν χώρο στους πλάγιους να μπαίνουν με κάθετο τρέξιμο, κεντρικά. Τις πλευρές, στις συζητήσεις άλλοτε, πλαγιοκοπήσεις, τις κάνουν οι μπακ και τα ανανεωμένα τους καθήκοντα ελέω Κλοπ και Γκουαρδιόλα.

Η καριέρα του Μπάκαρακ άρχισε στη δεκαετία του 1950, όταν έγινε πιανίστας και μαέστρος για τον δημοφιλή τραγουδιστή Βικ Νταμόν, ενώ στα 28 του χρόνια δούλεψε ως ενορχηστρωτής για την πολυτάλαντη Μάρλεν Ντίντριχ, με την οποία πραγματοποίησε παγκόσμιες περιοδείες και αναγνωρίστηκε ως σπουδαίος μαέστρος και ενορχηστρωτής.

Η ειδοποιός διαφορά της ΑΕΚ σε σχέση με το μεγάλο (ΠΑΟΚ-43 βαθμοί, Παναθηναϊκός-48 βαθμοί) και το μικρό (Ολυμπιακός-43 βαθμοί) και το μεγάλο ανταγωνισμό στην πορεία για τα πλέι οφς και την ανάδειξη πρωταθλητή στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ο τρόπος με τον οποίο δέχεται φάσεις η αμυντική της γραμμή. Αναλυτικότερα, η ομάδα του Αλμέιδα απειλείται, κατά κύριο λόγο με μακρινές μπαλιές και σπανίως από οργανωμένες επιθέσεις. Πρώτιστος λόγος είναι ότι στη μεταφορά προϋπάρχει ασφυκτική πίεση με εναλλαγή αμυντικής παράταξης και διάταξης από 4-4-2 και το ρόμβο, σε απλωμένο 4-4-1-1. Σε δεύτερο επίπεδο, επειδή το ποδόσφαιρο στη χώρα μας παίζεται σε χαμηλή ένταση με πολλά φάουλ και διακοπές χρόνου, οι ομάδες δεν είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν τέτοιες συνθήκες παιγνιδιού. Έτσι, η ΑΕΚ είναι ο σύλλογος που επιτρέπει τις λιγότερες ενέργειες με τη μπάλα στη μεγάλη της περιοχή.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο Μπάκαρακ ανακάλυψε την τραγουδίστρια Ντιόν Γουόργουϊκ για την οποία και έγραψε μερικές από τις πιο μεγάλες επιτυχίες του: «Don’t Make Me Over», «Walk On By», «Anyone Who Had a Heart», «Alfie», «I Say a Little Prayer», «I’ll Never Fall in Love Again», «Do You Know the Way to San Jose?», «That’s What Friends Are For».

Ωστόσο το σπουδαιότερο επίτευγμα της Ένωσης είναι πως έχει καταφέρει να μη δέχεται επικίνδυνες καταστάσεις ενόσω η αντίπαλη ομάδα έχει τον έλεγχο του ρυθμού και ορίζει η ίδια το κέντρο βάρους των επιθέσεων. Ή μήπως όχι; Διότι με εξαίρεση τις προσωπικές μονομαχίες στα άκρα, με το ελάχιστο ρίσκο, όλα τα υπόλοιπα τετραγωνικά ευθύνης έχουν αθλητή με κιτρινόμαυρη φανέλα να πετιέται πρώτος.

Από εκεί και πέρα, ο αριθμός των συνεργασιών του και των επιτυχιών του είναι τεράστιος, καθώς δούλεψε με «ιερά τέρατα» της μουσικής, από την Αρίθα Φράνκλιν, το Φρανκ Σινάτρα, τους Μπιτλς, και την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, μέχρι τον Τομ Τζόουνς, το Στίβι Γουόντερ και τον Έλβις Κοστέλο, ενώ παράλληλα έγραψε μουσική για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Η ατομική βελτίωση των ποδοσφαιριστών και το πόσο άρτια λειτουργεί ένας οργανισμός στην προετοιμασία και την εκγύμναση φανερώνεται από το πόσο καλά, το πώς και πότε, με ποια δύναμη και σε ποιο χρόνο πηγαίνουν όσοι αγωνίζονται στο χορτάρι και όσοι θα έρθουν από τον πάγκο, ανεξάρτητα από το λεπτό, στις διεκδικούμενες, 50-50, μονομαχίες.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αν και η μουσική του μπορεί να χαρακτηριστεί ως ποπ ή easy listening, τα τραγούδια του χαρακτηρίζονται από περίεργες επιλογές ακόρντων, έντεχνες ενορχηστρώσεις, αναφορές στην τζαζ και την κλασική μουσική και σχεδόν όλα φέρουν το αποτύπωμα της δημιουργικής ευφυίας του, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι τζαζίστες συχνά διασκεύαζαν κομμάτια του, ακριβώς λόγω των πολύπλοκων χαρακτηριστικών τους.

Αφού έγινε αναφορά στο ακορντεόν, να εστιάσουμε στη μεσαία γραμμή της ΑΕΚ. Ο Ελίασον πλησιάζει περισσότερο το κέντρο του γηπέδου, σε θέση μέσα δεξιά, ο Πινέδα με τον Αραούχο πιο χαμηλά και τον πανταχού παρόντα Γκατσίνοβιτς (δεν υπάρχουν θέσεις, υπάρχουν ρόλοι και αρμοδιότητες) σχηματίζουν ένα τρίγωνο, το οποίο μετατρέπεται σε τετράγωνο όταν ο Μοχαμαντί συνεργάζεται με αυτούς δίνοντας πλάτος και γεμίσματα στην περιοχή ακόμη και από τη γραμμή του άουτ. Μεταξύ των συγκεκριμένων ενώνονται στα γραφήματα οι παχιές γραμμές με την πλειοψηφία των πασών σε κοντινούς συμπαίκτες. Είναι χαρακτηριστικό πως τα περισσότερα τελικά χτυπήματα έχουν στόχο τη μικρή περιοχή και επιδιώκονται τελειώματα μέσα στο μικρό κουτί. Άλλωστε, ο Λιβάι Γκαρσία (14 γκολ φέτος) είναι ασυγκράτητος, αδάμαστος, αν και κάπως άτσαλος, τόσο στον αέρα όσο και στα παρσίματά του στο ξεπέταγμα πριν το σουτ. Πάντως, ανήκει σε ποδοσφαιρική κλίμακα μακριά και πέρα από τα Βαλκάνια και την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου.

Συμπερασματικά, έχοντας ως δεδομένο ότι η ΑΕΚ έχει δεχτεί μόνον ένα γκολ χωρίς πέναλτι, στα ντέρμπι κορυφής, προκύπτει πως η πίεση που ασκεί στη μπάλα, σε κάθε κομμάτι του γηπέδου οδηγεί τους συνδιεκδικητές σε βιαστικές εκτελέσεις.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *