Θα μπορούσε ένας εφιάλτης να χρησιμοποιηθεί ως φονικό όπλο;
Αυτό είναι το παράξενο ερώτημα π’ αντιμετωπίζει ο Ντέιβ Γκάρνεϊ στο νέο best seller του John Verdon.
Ο κορυφαίος ντετέκτιβ του τμήματος ανθρωποκτονιών της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης που έχει αποσυρθεί απ’ την ενεργό δράση καλείται να λύσει έναν ακατανόητο γρίφο: τέσσερα άτομα που ζουν σε διαφορετικά μέρη της χώρας, χωρίς φαινομενικά να τούς συνδέει τίποτα μεταξύ τους, βλέπουν το ίδιο όνειρο -έναν τρομακτικό εφιάλτη μ’ ένα ματωμένο στιλέτο με λαβή σε σχήμα κεφαλιού λύκου. Και οι τέσσερις βρίσκονται με κομμένες τις φλέβες -κάτι που δείχνει πως έχουν αυτοκτονήσει- και τ’ όπλο που έχουν χρησιμοποιήσει όλοι τους είναι ένα στιλέτο με λαβή σε σχήμα κεφαλιού λύκου.
Οι υποψίες της αστυνομίας εστιάζουν αμέσως στον Ρίτσαρντ Χάμοντ, έναν αμφιλεγόμενο ψυχολόγο που κάνει συνεδρίες υπνοθεραπείας στο Σαλέ Γουλφ Λέικ, ένα παμπάλαιο, τρομακτικό πανδοχείο στα βουνά Αντιρόντακ -το μέρος όπου τα τέσσερα θύματα είχαν επισκεφθεί τον Χάμοντ λίγο πριν πεθάνουν.
Προβληματισμένος απ’ τα παράξενα κενά της επίσημης εξήγησης, ο Γκάρνεϊ αποφασίζει να κάνει τη δική του έρευνα -κάτι που τον βάζει στο στόχαστρο, όχι μόνο ενός ψυχρού δολοφόνου και της τοπικής αστυνομίας, αλλά και των μυστικών υπηρεσιών. Οι εχθροί του Γκάρνεϊ, ανελέητοι σαν τη χιονοθύελλα που τον έχει αποκλείσει στ’ ανατριχιαστικό περιβάλλον της Λίμνης των Λύκων, προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον κρατήσουν μακριά απ’ την αλήθεια φτάνοντας στο σημείο να βυθίσουν στην παράνοια την αγαπημένη του γυναίκα, την Μάντλιν.
Με τα ψυχικά του αποθέματα εξαντλημένα, ο Γκάρνεϊ είναι τώρα αναγκασμένος να ριχτεί σε μια θανάσιμη μάχη ενάντια στον πιο τρομακτικό αντίπαλο που έχει ποτέ αντιμετωπίσει.
Η “Λίμνη των Λύκων” είναι το νέο συναρπαστικό θρίλερ αγωνίας του Verdon που οι New York Times έχουν χαρακτηρίσει αριστοτέχνη κι εξιστορεί τις περιπέτειες του Ντέιβ Γκάρνεϊ που οι κριτικοί έχουν παρομοιάσει με τον Σέρλοκ Χολμς.
Δεν έχω, λοιπόν, κι εγώ παρά να συμφωνήσω πως, πράγματι, επρόκειτο για ένα -απ’ άποψη περιεχομένου- πρωτότυπο αστυνομικό και ψυχολογικό θρίλερ αγωνίας και περιπέτειας.
Επρόκειτο για ένα ατμοσφαιρικό ανάγνωσμα, τ’ οποίο, απ’ τις πρώτες, κιόλας, σελίδες, αποπνέει μυστήριο, καθώς καταπιάνεται με μια περίπλοκη, παράξενη κι άκρως ιδιαίτερη ιστορία -την οποία, προσωπικά, σπάνια συναντώ σε βιβλία κι, μάλιστα, αυτού του είδους- που γεννά πολλά ερωτήματα, τα οποία με τη σειρά τους, σαφώς, απαιτούν απαντήσεις.
Για τον Ντέιβ Γκάρνεϊ όλα ξεκινούν τόσο απροσδόκητα.
Εκείνος και η γυναίκα του μόλις που ετοιμάζονταν για ένα ταξίδι αναψυχής ένεκα της συνταξιοδότησής του.
Κι, όμως, όλα, κατόπιν έκτακτης ανάγκης, ματαιώνονται κι ο ίδιος βρίσκεται, και πάλι, στις επάλξεις καλούμενος να “στύψει” το μυαλό του, ούτως ώστε να βγάλει μια κάποια άκρη μ’ αυτό το κουβάρι που έχει παραλάβει στα χέρια του, για να μπορέσει να βρει τον ένοχο και, εν τέλει, ν’ αποκατασταθεί η τάξη και ν’ αποδοθεί η δικαιοσύνη.
Βουτά, λοιπόν, -με τη βοήθεια των συνεργατών του- στ’ απύθμενα νερά της ιστορίας κι έρχεται αντιμέτωπος -μεταξύ άλλων- με μια έντονη διαμάχη ανάμεσα στη θρησκεία και την επιστήμη της Ψυχολογίας, με το στερεότυπο της ομοφυλοφιλίας και τις αντιδράσεις που αυτή εγείρει, με μια παρέα τεσσάρων έφηβων τραμπούκων και μια εξαφάνιση σε μια πολυσύχναστη και γνωστή κατασκήνωση, με μια “πολλά υποσχόμενη” διαθήκη, με διάφορες θεωρίες που η καθεμιά απ’ την πλευρά της υποστηρίζει τη δική της “λογική’, αλλά και με πληθώρα υπερσύγχρονων συστημάτων παρακολούθησης που τον κάνουν ν’ αναρωτιέται, μήπως, η αιτία του στυγερού αυτού εγκλήματος είναι πολύ βαθύτερη απ’ όσο ο ίδιος -αλλά κι όλοι εμείς- νομίζει.
Ιατρικός δόλος; Ξεκαθάρισμα λογαριασμών με στόχο την εκδίκηση; Συνωμοσία; Οικονομικές απολαβές; Ζήτημα πολιτικής και συμφερόντων;
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την παρούσα ιστορία; Μήπως δεν υπάρχει κοινό σημείο αναφοράς; Μήπως συνδέονται μεταξύ τους; Μήπως κάτι πολύ βαθύ κρύβεται από πίσω;
Και τι είναι εκείνο που συνδέει την ίδια τη γυναίκα του Ντέιβ Γκάρνεϊ με τα βουνά Αντιρόντακ; Τι είναι αυτό που κρύβει; Γιατί άργησε να το γνωστοποιήσει και γιατί πήρε την απόφαση να τ’ αποκαλύψει τότε και κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες;
Κι ο λύκος; Είναι, πράγματι, υπαρκτός;
Η ιστορία θυμίζει σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Είναι τόσο καλά πλεγμένη που μέχρι και την τελευταία σελίδα καταφέρνει και ξεγελά τον αναγνώστη. Όλοι οι χαρακτήρες υποστηρίζουν τη δική τους οπτική. Ποια, όμως, είναι η σωστή; Ποιος είναι ο αθώος; Ποιος είναι ο ένοχος;
Έχουμε να κάνουμε, όντως, με μια τυχαία κι ανεξάρτητη σειρά αυτοκτονιών; Μήπως αυτές οι αυτοκτονίες ήταν σχεδιασμένες και μεθοδευμένες; Μήπως επρόκειτο για ένα απ’ τα πιο στυγερά και παρανοϊκά σχεδιασμένα εγκλήματα;
Και κλείνοντας, να τονίσω πως, αν κάτι μπορώ, με σιγουριά, να ξεχωρίσω απ’ το λογοτεχνικό αυτό ανάγνωσμα, είναι οι καιρικές συνθήκες κι ο σκοτεινός τόπος μέσα στον οποίο ο συγγραφέας αποφάσισε να στήσει την ιστορία του και να παρατάξει τους χαρακτήρες του.
Ένα παράξενο, απόκοσμο, σχεδόν ανατριχιαστικό, και καθόλου συνηθισμένο σαλέ στα βουνά Αντιρόντακ, πολύ μακριά απ’ τον πολιτισμό, σε μια περίοδο, μάλιστα, που ο χειμώνας δείχνει τα δόντια του, το χιόνι πέφτει αδιάκοπα, ο αέρας μαίνεται και το κρύο σκεπάζει τόσο τον τόπο όσο και τους χαρακτήρες, αποτελεί τον -από χωροχρονικής άποψης- κορμό του λογοτεχνικού αυτού έργου.
Κι όσο η ιστορία προχωρά, βαθαίνει και γίνεται όλο και πιο περίπλοκη, τόσο περισσότερο χειροτερεύει κι ο καιρός. Κι όλα, αντί να ξεδιαλύνονται, σκεπάζονται με μια παγερή σκοτεινιά.
Θα βρεθεί κάποια άκρη; Ποια θα είναι αυτή; Και ποια η κατάληξη όλων των εμπλεκομένων;
Για να δώσετε απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, δεν έχετε παρά να πάρετε στα χέρια σας τη “Λίμνη των Λύκων” και να βυθιστείτε στη δίνη της.
Το συγκεκριμένο κείμενο, όπως κι άλλα, παρόμοιας αισθητικής κι αντίστοιχου ενδιαφέροντος, μπορείτε να τα διαβάζετε στον ιστότοπο: https://insideus21.blogspot.com/