Αγαπητοί μου αναγνώστες, πριν ξεκινήσω, επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας δυο πράγματα!
Πρώτον, η αρχική ιδέα ήταν να πραγματοποιήσω το παρόν αφιέρωμα με τα 10 καλύτερα τραγούδια που έχουν ντύσει μουσικά τις σειρές του Πάνου Κοκκινόπουλου. Πραγματικά, το πίστευα. Έλεγα, “οκ”! “Θ’ αναμοχλεύσω λίγο τη μουσική βιβλιοθήκη και τους μουσικούς φακέλους σε κινητό και υπολογιστή και θα πάρω τα 10 καλύτερα κομμάτια. Πού το δύσκολο; Κι αν όχι τα 10 καλύτερα, πράγμα π’ αποτελεί υποκειμενική άποψη, τότε θα επιλέξω τα 10 τραγούδια που μού αρέσουν περισσότερο και θα ντύσω μ’ αυτά τ’ αφιέρωμά μου!”. Ναι, βέβαια, υπολόγιζα χωρίς το ξενοδόχο… Δηλαδή, χωρίς τον ίδιο μου τον εαυτό! Χάθηκα στο
μουσικό αυτόν πλούτο. Όχι με 10. Ούτε με 100 τραγούδια δε θα ολοκλήρωνα τούτο το “πόνημα”. Κι όχι ότι θα κουραζόμουν ν’ αντιγράφω και να επικολλώ συνδέσμους αλλά, κάπου εκεί, θα χανόμασταν στη μετάφραση… Καλύτερα να σάς έδινα 5-10 συγκεντρωτικά μουσικά λινκς και να τελειώναμε εκεί… Οπότε περιορίστηκα -με πολύ δυσκολία- στα 35 (!!) αγαπημένα μου. Και καλή μας “διασκέδαση”, λοιπόν!
Δεύτερον, ίσως και να έχετε δει κάτι παρόμοιο να κυκλοφορεί στον κυβερνοχώρο. Φαντάζομαι δε θα είμαι η μοναδική που μπήκε στη διαδικασία να “υμνήσει” τη μουσική στην οποία μας “μύησε” ο Κοκκινόπουλος. Ωστόσο, απ’ το βήμα που έχω (το “ταπεινό” μας σάιτ, εν προκειμένω), θέλησα να εκφραστώ και ν’ ασχοληθώ μ’ ένα θέμα που ταλάνιζε και παλαιότερα το μυαλό μου… Να γράψω δυο (οκ, παραπάνω!) λέξεις για την εποχή εκείνη που βλέπαμε και βλέπαμε και βλέπαμε και ξαναβλέπαμε ακόρεστα το ένα μετά τ’ άλλο επεισόδια των σειρών του σκηνοθέτη αυτού. Μια “ωδή”, αν θέλετε, για όλα εκείνα να ξημερώματα καλοκαιριού που στηνόμασταν μπροστά στην τηλεόραση και βλέπαμε για 45η φορά το ίδιο επεισόδιο. Πάντα με την ίδια δίψα κι ενδιαφέρον. Όχι, μονάχα, γιατί περιγράφουν κι αποτυπώνουν μέρος της κοινωνίας μας (αυτής της άσχημης και νοσηρής πλευράς της κοινωνίας που ξεδιπλώνει τα πιο άγρια και ζωώδη ένστικτα τ’ ανθρώπου) αλλά, πολύ περισσότερο, για τη μουσική επένδυση που, κυριολεκτικά, σε “βυθίζει” μέσα στον κόσμο της.
Η μουσική αυτή σε τυλίγει καλά μ’ ένα μακρύ μαύρο πέπλο κι εσύ αρνείσαι να τ’ αποτινάξεις από πάνω σου. Οι νότες αυτές, απόκοσμες, πένθιμες, άγριες, ανατριχιαστικές, μεταφυσικές, σκληρές, σκοτεινές, σε βυθίζουν, σ’ αρπάζουν και σού κόβουν την ανάσα, αλλά εσύ δε θες να βγεις στην επιφάνεια. Θες να χαθείς στη δίνη τους…
Και θα σάς αποκαλύψω κι ένα μικρό μυστικό… Δε σάς κρύβω ότι βλέποντας Κοκκινόπουλο, παρακολουθώντας την υποκριτική δεινότητα (μερίδας) των ηθοποιών που πέρασαν απ’ τις σειρές του κάνοντας εκρηκτικούς συνδυασμούς και, κυρίως, χάρη στη μουσική επένδυση, κάπου, πέρασε απ’ το μυαλό μου, πολύ αστραπιαία, η σκέψη να μπορούσα κι εγώ να ενσαρκώσω έναν ήρωα ενός τέτοιου αυτοτελούς επεισοδίου. Να παίζω και να με σκεπάζει η μουσική αυτή κραυγή! Περιορίστηκα, ωστόσο, στις σπουδές της Κοινωνιολογίας και της Εγκληματολογίας στην προσπάθειά μου να κατανοήσω και να εξηγήσω τα κίνητρα του “δράστη” αλλά και του “αποκρουστικού” φαινομένου στην ολότητά του, αλλά και ν’ αντιληφθώ μεθόδους πρόληψης ή καταστολής αντίστοιχων “περιπτώσεων”. Όπως καταλαβαίνετε, τ’ όνειρο της υποκριτικής έκανε φτερά…
Στο θέμα μας, λοιπόν… Έκανα αυτό τ’ αφιέρωμα, για να μού φύγει τ’ απωθημένο, που λένε… Για να μείνει κάτι… Σαν “παρακαταθήκη”. Δική μου, ρε παιδί μου… Να μού θυμίζει τα καλοκαιρινά εκείνα βράδια (ξημερώματα) που παρέα με τον αδελφό μου πιάναμε τις γνωστές μας θέσεις στον καναπέ και χανόμασταν ξανά και ξανά στο βάθος τ’ ανθρώπινου και μουσικού “πλούτου” που μάς έκανε ν’ αναρωτιόμαστε “πως είναι δυνατόν;”… Και, όμως, ήταν.. Κι, όμως, είναι… Πολύ περισσότερο επένδυσα κόπο και χρόνο σε τούτο τ’ αφιέρωμα, ώστε, με την πάροδο του χρόνου, να μού θυμίζει τους μαραθώνιους επεισοδίων που έκανα στα φοιτητικά μου χρόνια μέχρι που ο “μετρ του εγκλήματος”, όπως χαρακτηρίζουν τον σκηνοθέτη, Πάνος Κοκκινόπουλος, αποφάσισε να μάς προσφέρει, να μάς χαρίσει απλόχερα νέα επεισόδια σε μια, κάπως, “διαφορετική” 10η εντολή!
Για την ιστορία, να θυμίσουμε πως η “10η εντολή” φιλοξενήθηκε στους δέκτες μας, μέσω του Alpha, τις χρονιές 2004-2005, 2005-2006 και 2006-2007. Επανήλθε το 2015!
Το 2010 ως “3ος Νόμος” έκανε μία στάση στο “Μεγάλο Κανάλι”!
Τις σεζόν 2018 και 2019 άλλαξε ρούχα και ως “Ου Φονεύσεις” εξέπεμπε, πλέον, απ’ τη συχνότητα του Open.
Δε λησμονούμε, ωστόσο, ότι η αρχή… πάντων υπήρξε ο “Κόκκινος Κύκλος”, ο οποίος τις σεζόν 2000-2001 και 2001-2002 συστήθηκε στο κοινό του απ’ το κανάλι του Alpha, ενώ, μερικά χρόνια νωρίτερα (1992-1993, 1993-1994 και 1994-1995), η “Ανατομία ενός εγκλήματος” κρατούσε συντροφιά στους τηλεθεατές μέσω του Ant1.
Υ.Γ. Πολλά απ’ τα κάτωθι μουσικά κομμάτια, σίγουρα, θα τα έχει πάρει τ’ αυτί σας στην πετυχημένη μαύρη κωμωδία “Μαύρα Μεσάνυχτα” (του ίδιου σκηνοθέτη) που απολαύσαμε στο Mega.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν. Κι ας ανακατέψουμε την τράπουλα…
Τα κομμάτια θα τοποθετούνται ΤΥΧΑΙΑ απ’ την τελευταία ως την πρώτη θέση, διότι, αν μπουν στη διαδικασία σύγκρισης, τότε, σίγουρα, θ’ αδικηθούν (ή θ’ αποτρελαθώ στην προσπάθεια, έστω, να τ’ αριθμήσω με κάποιο συγκεκριμένο κριτήριο)…
35. The Speaking Hands – Woven Hand
34. Splinters – Sixteen Horsepower
33. The Lights Will Stay On – The Walkabouts
32. Lullaby – Blackfield
31. Without You I’m Nothing – Placebo
30. American Wheeze – Sixteen Horsepower
https://youtu.be/HSnABcDg4t8
29. The Sad Mafioso – Godspeed You! Black Emperor
28. Muddy River Of Loneliness – Midnight Choir
27. Brimstone Rock – Sixteen Horsepower
26. A Light So Dim – The Black Heart Procession
25. When The Wolf Comes – The Kill Devil Hills
https://youtu.be/LYcY_x2XluY
24. Sirens – Madrugada
23. Before The People – The Black Heart Procession
22. White Lines – Tenderloud
21. Haw – Sixteen Horsepower
20. Prague – Damien Rice
19. Sparrow Falls – Woven Hand
18. Blue Water Black Heart – The Black Heart Procession
17. Mercy Of Maria – Midnight Choir
16. Desierto – The Walkabouts
15. There Is A Ghost – Marianne Faithfull
14. Majesty – Madrugada
13. Hutterite Mile – Sixteen Horsepower
12. My Sweet Prince – Placebo
11. Save Me – Staind
10. The Good Hand – Woven Hand
9. Sympathy Crime – The Black Heart Procession
8. Blackfield – Blackfield
7. The Spell – The Black Heart Procession
6. Immortality – Pearl Jam
5. Honey Bee – Madrugada
4. Whasteland – The Black Heart Procession
3. Pure Morning – Placebo
2. Dirty Blue – Woven Hand
1. Phyllis Ruth – Sixteen Horsepower