Ό,τι είναι όμορφο είναι και αληθινό, ποτέ μη χαμηλώνεις το βλέμμα, μας διδάσκει η Γερμανικής παραγωγής ταινία Never Look Away. Ίσως λοιπόν, κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας στο οτιδήποτε, χάνουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε κάτι, από αυτό το οποίο τελικά δεν αντικρίσαμε. Πάμε λοιπόν να δούμε τρεις λόγους, για τους οποίους αξίζει να αφιερώσουμε τις τρεις απαιτούμενες ώρες παρακολούθησης του έργου.
1: Είναι ένας ύμνος στις τρυφερές παιδικές αναμνήσεις των ανθρώπων
Η τέχνη επωάζει νοσταλγία και η νοσταλγία επωάζει τέχνη. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας προσπαθεί να γίνει δημιουργός μέσα από διαφορετικά ρεύματα τέχνης. Ο ίδιος, αν και δεν το επιδιώκει, οδηγείται κατ επανάληψή στην ενσωμάτωση και την προσαρμογή. Όλα αυτά όμως μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποιεί ποιος πραγματικά είναι.
2: Αναδεικνύει την ιδιοσυγκρασία και τον ψυχισμό των επιζήσαντων της μεταναζιστικής Γερμανίας
Αυτοί που έπρεπε δεν τιμωρήθηκαν, άνθρωποι που δεν έπρεπε πέθαναν. Οι τελευταίοι κατάφεραν να αφήσουν ζωντανές τις αναμνήσεις της χαράς και της δημιουργικότητας σε όσους συνέχισαν. Μπορεί οι ίδιοι να μην επιβίωσαν, χάρις εκείνους όμως συνέχισε να υπάρχει η ζωή. Μερικοί μάλιστα, αν και νεκροί κατάφεραν μετά από χρόνια να αποδείξουν στους ίδιους τους δήμιους τους, εκείνο το οποίο δεν τους επετράπη λίγο πριν την εξόντωσή: την αξία της ανθρώπινης υπόστασής τους. Η αλήθεια η οποία δεν ειπώθηκε γιατί της απαγορεύτηκε από το χέρι ενός γκεσταμπίτη, βρήκε τελικά την έκφραση της, στο χέρι. Σε ένα πινέλο ζωγραφικής.
3: Προβάλλει το τίμημα της μικροαστικής αριστείας και επιτυχίας
Οι επιστήμονες έχουν ευθύνες, δεν πρέπει η συνείδησή τους να κατακλύζεται από τις ατομικές φιλοδοξίες τους. Ο ρόλος τους είναι διορθώνουν τα όποια προβλήματα, ψυχικά ή σωματικά, αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι και όχι να τους εξαφανίζουν στο όνομα αυτών.