Από το καλοκαίρι και συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2020, το Twitter πρόσθεσε στην Android εφαρμογή του μια νέα ειδοποίηση που προέτρεπε ορισμένους χρήστες να διαβάσουν το περιεχόμενο των κειμένων πριν τα αναδημοσιεύσουν στον λογαριασμό τους. Αυτό συνέβαινε όταν η εφαρμογή αναγνώριζε ότι ο χρήστης δεν έχει όντως ανοίξει ένα άρθρο, για παράδειγμα, πριν το κάνει retweet. Η αναδημοσίευση άρθρων στην συγκεκριμένη πλατφόρμα, είναι γνωστό ότι τις περισσότερες φορές προκαλεί ποικίλα σχόλια και συζητήσεις μεταξύ των χρηστών. Το ερώτημα όμως, είναι αν ξέρει πραγματικά ο κόσμος τι είναι αυτό για το οποίο μιλά και ποια είναι η στάση του ως προς αυτό, ώστε να έχουν και νόημα οι συζητήσεις που γίνονται. Πολύ συχνά, δυστυχώς, οι τίτλοι των άρθρων που κατακλύζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι παραπλανητικοί και δημιουργούν μόνο εντάσεις. Όταν τα άρθρα αυτά κοινοποιούνται από χιλιάδες ή και εκατομμύρια λογαριασμούς παγκοσμίως, τα πράγματα μπορεί πολύ εύκολα να ξεφύγουν, ιδιαίτερα όταν περιλαμβάνουν ευαίσθητο, επικίνδυνο ή υποτιμητικό περιεχόμενο. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ τους λογαριασμούς-bots, οι οποίοι δεν αποτελούν πραγματικά πρόσωπα και ο μοναδικός σκοπός τους είναι να αναδημοσιεύουν τέτοιες ειδήσεις. Παρακολουθώντας όμως το ιστορικό των δημοσιεύσεών τους, μπορεί κάποιος εύκολα να καταλάβει περί τίνος πρόκειται (το ίδιο ισχύει και για τους troll λογαριασμούς). Η τεχνολογική πρόοδος έχει ενισχύσει περισσότερο από ποτέ τη δύναμη των fake news, τα οποία πολλές φορές φτάνουν και στην τηλεόραση ή και στο ραδιόφωνο, ενώ η φύση του ανθρώπου μάλλον διψά συνεχώς για αυτά και τείνει να δίνει σημασία μόνο στους ‘’φανταχτερούς’’ τίτλους. Το θλιβερό είναι ότι αρκετές φορές, τέτοιου είδους ειδήσεις δημοσιεύονται μόνο και μόνο για να προσελκύσουν ‘’κλικ’’ και να αυξηθούν τα έσοδα από διαφημίσεις στην εκάστοτε ιστοσελίδα.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου, το Twitter ανακοίνωσε ότι μέσω των σχετικών ειδοποιήσεων που στάλθηκαν στους χρήστες, παρατηρήθηκε μια αύξηση 40% στο άνοιγμα των άρθρων γενικότερα και 33% πριν γίνουν retweet, ενώ αναφέρθηκε χωρίς ποσοστό ότι ορισμένοι χρήστες δεν προχώρησαν σε αναδημοσίευση μόλις είδαν τη νέα αυτή ειδοποίηση. Σίγουρα η παράλειψη του τελευταίου στατιστικού δε βοηθά καθόλου, όμως το θετικό της υπόθεσης είναι ότι ο απώτερος σκοπός είναι να καθιερωθούν αυτές οι ειδοποιήσεις για όλους τους χρήστες του κοινωνικού δικτύου παγκοσμίως. Βέβαια, το γεγονός ότι ζούμε σε μια κοινωνία που φαίνεται να χρειάζεται κάτι τέτοιο, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό. Όταν ένας χρήστης του Ιnternet ανοίγει ένα άρθρο, δεν σημαίνει απαραίτητα ούτε ότι το διάβασε, αλλά ούτε και ότι το κατανόησε. Έχει παρατηρηθεί ότι οι χρήστες που είναι είτε πολύ νεαροί, ή μεγάλης ηλικίας ή χαμηλού μορφωτικού επιπέδου (κυρίως όταν υπάρχει συνδυασμός των δύο τελευταίων), είναι πιο ευάλωτοι απέναντι στις ψευδείς ειδήσεις. Αυτό το ποσοστό, ειδικά στη χώρα μας, είναι αρκετά υψηλό. Η αναφορά στην Ελλάδα δεν είναι τυχαία, αφού σύμφωνα με έρευνα του Reuters Institute που διεξήχθη το 2018, το 44% των Ελλήνων πολιτών (μέσα από ένα δείγμα 2014 ανθρώπων) απάντησε θετικά στην ερώτηση για το αν έγιναν αποδέκτες ψευδών ειδήσεων μέσα στην τελευταία βδομάδα. Αυτό το ποσοστό ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο παγκοσμίως, μαζί με τη Μαλαισία (δείγμα 2013 ανθρώπων), ενώ η Τουρκία βρέθηκε να ‘’πρωτοπορεί’’ με 49% (δείγμα 2019 ανθρώπων).
Ανεξάρτητα όμως από την ηλικία, την κοινωνική τάξη και το μορφωτικό επίπεδο του καθενός, το διαδίκτυο του δίνει τη δυνατότητα να διαβάσει το εκάστοτε άρθρο, αλλά και να διαπιστώσει την ορθότητα του περιεχομένου μέσω εναλλακτικών πηγών, ειδικά όταν συμπεριλαμβάνεται και οπτικοακουστικό υλικό σε αυτό. Μόνο έτσι θα μπορεί να είναι έγκυρη η ενημέρωσή του και θα δύναται να σχηματίσει άποψη για το θέμα του άρθρου. Αν δεν υπάρχει χρόνος για έρευνα, ίσως είναι καλύτερο να μην ασχοληθεί καθόλου μέχρι να βρεθεί, αφού θα είναι προς όφελός του. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ενημερώνονται σχεδόν αποκλειστικά από το διαδίκτυο και συγκεκριμένα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την επικαιρότητα. Γι αυτό το λόγο, δεν είναι τυχαίο ότι τα fake news ανακυκλώνονται συνεχώς μέσα σε αυτά. Η πρόσβαση, ειδικά μέσω των smartphones, είναι εύκολη, γρήγορη και άμεση. Προφανώς δε γίνεται ο κάθε χρήστης να διαβάσει όλα τα άρθρα που θα εμφανιστούν στην αρχική του σελίδα, αλλά έτσι κι αλλιώς τα περισσότερα συνήθως δεν είναι άξια προσοχής. Όμως, όταν πρόκειται για κείμενα κοινωνικού ή πολιτικού περιεχομένου ή ρητορικές μίσους απέναντι σε συγκεκριμένα άτομα ή ομάδες, τότε τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να χρησιμοποιηθεί το internet σαν ένα εργαλείο έρευνας και ενημέρωσης και όχι χειραγώγησης και ρηχού εντυπωσιασμού. Η ‘’ψηφιακή ζωή’’ είναι ανοικτή για όλους και σίγουρα δεν αναμένεται να ακολουθήσουν όλοι τον ίδιο δρόμο μέσα στα πλαίσιά της, παρόλα αυτά είναι σημαντικό να υπάρχει τουλάχιστον μια μειονότητα που θα κάνει τη διαφορά.