Η ελλειπτική φύση της αναπλήρωσης Ο Αλμπέρ Καμύ γράφει για τον Μπέκετ και τα ποιήματά του: Ο Μπέκετ διαλύει τις αυταπάτες. Αυτό είναι κιόλας αρκετό για να ξεκινήσουμε. Αν υποτεθεί ότι υπάρχει κάτι μπροστά μας να διανύσουμε. Τουλάχιστον, να προσπεράσουμε τον παραλογισμό της καθημερινής ζωής. Δημιούργημα, εντελώς, δικό μας. Οι ήρωες του Μπέκετ, στιγματισμένοι από…
Ο θεατής και ο θεατρώνης Υπάρχει, πάντα, το κείμενο του συγγραφέα το οποίο, όπως έλεγε και ο Στανισλάβκι- ο πατέρας της υποκριτικής- θα μπορούσαμε να το διαβάσουμε. Γιατί, τότε, πηγαίνουμε στο θέατρο; Διότι, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η οπτική του σκηνοθέτη και των ηθοποιών. Πίσω και ανάμεσα από τις λέξεις. Η ρευστή ουσία πίσω…
Ανθισμένα πρόσωπα Η Αιδώς, η οποία εμφανιζόταν σαν Νύμφη, μεταφέρεται στη σημερινή γλώσσα, ως ντροπή. Βέβαια, η προτιμότερη απόδοση θα ήταν η επίγνωση, η συστολή, το μέτρο. Η αναγνώριση των ορίων και ο σεβασμός. Ήταν μια γυναίκα που κρατούσε ένα κλαδί από φοίνικα και είχε αντίπαλο την αλαζονεία. Περιέχει σοφία, σωφροσύνη. Ο Δίας έδινε τη…
Στενά περάσματα Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο Τσάμπιονς Λιγκ και το χθεσινό βράδυ, με αρκετή υγρασία, υποδέχθηκε την Πάφο. Η κυπριακή ομάδα αγωνίστηκε για πρώτη φορά στη διοργάνωση και όπως ήταν φυσιολογική, το τελικό αποτέλεσμα, εξαιτίας και του αριθμητικού μειονεκτήματος στο χορτάρι, πρέπει να την άφησε ικανοποιημένη ή, τουλάχιστον, ανακουφισμένη. Σημειώσεις και σχόλια κατά τη διάρκεια…
Το ποικίλουν της ζωής Κάθε εποχή είναι, ιδιαιτέρως, ενδιαφέρουσα και έχει τις δυσκολίες της. Καμιά φορά, όσο περνούν τα χρόνια, κοιτάζουμε το παρελθόν με νοσταλγία και εξωραϊσμό. Ξεχνάμε τις δυσχέρειες που περάσαμε. Ξεχνάμε τον κίνδυνο, τον πόνο. Η διαφορά ανάμεσα στο παρελθόν, εγγύτερο ή απώτερο, είναι ότι σήμερα έχουμε περισσότερα μέσα και διευκολύνσεις στη ζωή….
Δακτυλικό αποτύπωμα Από την Κυριακή των Βαΐων περνάμε στο πάθος που οδηγεί στην Ανάσταση. Πάντοτε, μετά από ουσιαστική επικοινωνία με το θείο, τόσο στα αρχαία χρόνια όσο και στη βυζαντινή παράδοση, ακολουθεί η νηστεία και ο καθαρμός. Η αυτοκριτική και αυτοσυνειδησία. Το Σάββατο του Λαζάρου είναι προτύπωση της Ανάστασης του Ιησού. Το βράδυ γιορτάζεται ο…
Αντί προλόγου: Παλίρροια ή Μαρέα (Νίκος Καββαδίας) Ο Αλτεμπαράν ψάχνει να βρει μες στα νερά το παλινώριο που τον γέλασε δυο κάρτες. Στης προβολής να τρέχουν βλέπαμε τους χάρτες του Chagall άλογα τσίρκο του Seurat. Πυξίδα γέρικη ataxie locomotrice και στοιχειωμένη από τα χείλια σου σφυρίχτρα. Στην κόντρα γέφυρα προσμένατε κι οι τρεις να λύσει…
Κρυφό μεράκι μου, παραπονάκι μου ήρθες σαν θύελλα περαστική, με λεηλάτησες, χάθηκες κι άφησες μες στην καρδούλα μου βαθιά πληγή. Σ’άγριες θάλασσες, Γιάννης Λεμπέσης Αν στέκεται, ακόμα, όρθια η ζωή είναι γιατί η αγάπη και η συμπόνια αντέχουν μαζί με τα συναισθήματα. Στο τέλος του De profundis (εκ βαθέων) ο Όσκαρ Γουάιλντ γράφει πως όποια…
Mascaron Είναι ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο, ένα πρόσωπο το οποίο έμπαινε από την αρχαιότητα στην είσοδο των σπιτιών για να διώχνει τα ξόρκια. Σύμβολο εξάλειψης του κακού. Στη συνέχεια των χρόνων, ο νεοκλασικισμός το επαναφέρει σαν διακοσμητικό στοιχείο. Με τη βιομηχανική επανάσταση και το μοντερνισμό, το σχήμα αποκτά νέα ένταση εμφανίζοντας πρόσθετες διαστάσεις πίσω από την…
Αξόδευτη ορμή Εδούαρδο Γκαλεάνο, Οι μέρες αφηγούνται, εκδόσεις Πάπυρος. 22 Νοεμβρίου: Απ’ότι αφηγούνται οι μνήμονες, τα παλιά χρόνια ο ήλιος εξουσίαζε τη μουσική μέχρι που του την έκλεψε ο αέρας. Από τότε, τα πουλιά, για να τον παρηγορήσουν, του αφιερώνουν κονσέρτα στην αρχή και το τέλος κάθε μέρας. Όμως, οι φτερωτοί τραγουδιστές δεν μπορούν να…
