Home >> Οδυσσέας Ελύτης

Έρωτας και Αρχιπέλαγος

Το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη έχει καταγραφεί στη συνείδηση μας ως το απόλυτο ερωτικό ποίημα της σύγχρονής μας ποιητικής παραγωγής. Έχει τις ρίζες του στην αρχετυπική ερωτική ποίηση, που μας μεταφέρει πίσω στο χρόνο ως το Άσμα Ασμάτων. Γράφτηκε ανάμεσα στο 1969 και 1971, την περίοδο κατά την οποία ο ποιητής βρισκόταν στο Παρίσι. Πρόκειται…

Διαβάστε περισσότερα

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, ΤΑ ΠΑΘΗ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου….

Διαβάστε περισσότερα

Έρωτας και Αρχιπέλαγος

Στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 ο Οδυσσέας Ελύτης συναντά τον Πάμπλο Πικάσο στο Vallauris, μια μικρή παραθαλάσσια πόλη στη νότια Γαλλία. Η συνάντηση θα διαρκέσει μέρες και  θα γίνει αφορμή ο νέος τότε στην ηλικία ―και όχι ακόμα διάσημος― Έλληνας ποιητής να γνωρίσει την ανθρώπινη πλευρά του παγκόσμιου Ισπανού καλλιτέχνη. Ο Ελύτης, που θαυμάζει…

Διαβάστε περισσότερα

Έρωτας και Αρχιπέλαγος

« Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του. Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα…

Διαβάστε περισσότερα

Σκοτεινός Έρωτας

Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (γεννήθηκε στις 5 του Ιούνη 1898 και δολοφονήθηκε από τους φασίστες στις 19 Αυγούστου 1936) με την ομορφιά και τη δύναμη της ποίησής του ύμνησε την αγάπη, τραγούδησε το θάνατο και όρθωσε το ανάστημά του στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και κάθε μορφή αδικίας. Τι να την κάνεις την περηφάνια; Να…

Διαβάστε περισσότερα

«Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη»

« Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του. Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα…

Διαβάστε περισσότερα