Home >> Μαρία Φαραντούρη

Νίκος Γκάτσος- Μάνος Χατζιδάκις: Ασπίδες μοναξιάς

Στις 12/5/1992 ο Νίκος Γκάτσος πήγε να συναντήσει την ιδανική πολιτεία των άστρων και των αγγέλων. Γκάτσος, Χατζιδάκις, Μερκούρη. Από το 1950 και το Χάρτινο το Φεγγαράκι, ο Γκάτσος έγραφε για τη μοίρα των ζωών και τα δίχτυα του έρωτα που τυλίγονται ανεπανόρθωτα οι άνθρωποι. Για τις συναντήσεις και τους αποχωρισμούς τους. Τα θέματά του…

Διαβάστε περισσότερα

Νίκος Γκάτσος-Μίκης Θεοδωράκης: Ενσαρκωμένη προσωδία ομορφιάς

Ο ναρκισσισμός είναι η ζωτική συνιστώσα που υπάρχει παντού και πάντα στις δυτικές, κυρίως αστικές, κοινωνίες. Ο καταναλωτισμός έχει σχέση με τα αντικείμενα και την αξία τους. Χρήση ή απόλαυση. Με άλλα λόγια, η εξάρτηση της ύπαρξης από την κατοχή πραγμάτων. Το Είναι εκτοπίζεται από το Έχω. Σε δεύτερο επίπεδο, το Έχω μετατρέπεται από την…

Διαβάστε περισσότερα

Σε παίρνει για ταξίδι μια σειρήνα (4o μέρος)

Με το κόσκινο των ξιφομάχων, αναζητούμε τις κανονικές συνθήκες για να σας παρουσιάσουμε εξαίσιες δουλειές μουσικών συμπράξεων σε δίσκους, του περασμένου αιώνα, με δεδομένο ότι μονάχα η δράση έχει σημασία. Αντλήσαμε τις πληροφορίες και τα δεδομένα από το μοναδικό και, εν πολλοίς, αξεπέραστο περιοδικό Δίφωνο. Οι συνεργάτες του τεύχους του Δίφωνου ήταν: Στέλλα Βλαχογιάννη, Πάνος…

Διαβάστε περισσότερα

Σκοτεινός Έρωτας

Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (γεννήθηκε στις 5 του Ιούνη 1898 και δολοφονήθηκε από τους φασίστες στις 19 Αυγούστου 1936) με την ομορφιά και τη δύναμη της ποίησής του ύμνησε την αγάπη, τραγούδησε το θάνατο και όρθωσε το ανάστημά του στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και κάθε μορφή αδικίας. Τι να την κάνεις την περηφάνια; Να…

Διαβάστε περισσότερα

Οι μεγάλες ερμηνεύτριες του ρεμπέτικου (Μέρος 6ο)

Όπου σήμερα ολοκληρώνεται το αφιέρωμά μας στις κυρίες, οι οποίες χάρισαν τη φωνή τους, τον κόπο και το μεράκι τους στην υπηρεσία του λαϊκού μουσικού ελληνικού πολιτισμού. Η αδυναμία της στήλης για τη φωνή της Φλέρυς Νταντωνάκη είναι τόσο ισχυρή όπου μέσω της Μαρίας Φαραντούρη και με αφορμή τη διάλεξη του Μάνου Χατζιδάκι το 1949 για το…

Διαβάστε περισσότερα

Σ’ευχαριστώ

Ποῦ εἶσαι; Ἔβρεχε ἐκεῖνο τὸ βράδυ, ἔβρεχεἀνέβηκα τὰ σκαλιὰ κανεὶς στὴν κάμαραἜβρεχε; ἔτρεμε στ᾿ ἀνοιχτὸ παράθυρο ἡ κουρτίναἜβρεχε… «Φεύγω μὴ ζητήσεις νὰ μὲ βρεῖς. Ἀγαπῶ ἄλλον!», ἔγραφεἈγαπῶ ἄλλον;Ποῦ εἶσαι; Ποῦ νὰ πάω;Φυσάει, κρυώνω;Ποῦ εἶσαι; Ποῦ νὰ πάω;Φυσάει, κρυώνω;Οἱ δρόμοι λασπωμένοι, κίτρινα φῶτα, ἔβρεχε Ζευγάρια ἀγκαλιασμένα κάτω ἀπ᾿ τὶς ὀμπρέλες τουςσὲ λίγο θὰ ἀνάβουνε τὸ φῶςΘὰ…

Διαβάστε περισσότερα