Τέλος λοιπόν! Ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής Ελλάδας! Ο δεύτερος πιο σημαντικός τίτλος της χρονιάς κατακτήθηκε και με σχετική ευκολία θα μπορούσε να πει κανείς. Αναλογικά πάντα με την απογοήτευση που υπήρχε μετά το Φάιναλ Φορ και τους τραυματισμούς που έπρεπε να αντιμετωπίσει η ομάδα σε αυτή την σειρά. Μην ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε σε αυτή την σειρά χωρίς τον Γκος και στην πορεία έχασε και τους Φαλ-Βεζένκοφ. Ωστόσο αυτό δεν ήταν αρκετό για να στερήσει από τον Ολυμπιακό τον τίτλο.
Γενικά, και για να σταθούμε λίγο στις περασμένες μέρες, υπήρξε μια καταστροφολογία τις τελευταίες εβδομάδες, σε συνδυασμό πάντα και με την τοξικότητα που υπήρχε, ότι η ομάδα είναι υπό καθεστώς διάλυσης. Προφανώς, υπήρχε απογοήτευση μετά το 4ο σερί χαμένο φάιναλ φορ, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας, ο Ολυμπιακός έκανε ένα κακό ματς ημιτελικού και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι αρκετό για να χαρακτηριστεί αποτυχημένη η χρονιά πριν καν παιχτούν οι τελικοί. Αν χανόταν το πρωτάθλημα τότε θα μιλάγαμε για αποτυχημένη χρονιά, ωστόσο η χρονιά τελειώνει με τον Ολυμπιακό να έχει κερδίσει τη Ρεάλ με 3-1 για να πάει στο φάιναλ φορ και τον Παναθηναϊκό με 1-3 και μειονέκτημα έδρας για να κερδίσει το πρωτάθλημα. Δύο κολοσσούς του ευρωπαϊκού μπάσκετ και η ομάδα κατάφερε να τις αποκλείσει παίζοντας ολοκληρωτικό μπάσκετ. Ίσως να μην είχε τόσο άδικο ο Ιτούδης, αν το ευρωπαϊκό κρινόταν σε σειρά παιχνιδιών πιθανότατα θα είχαμε άλλα δύο τρόπαια, ωστόσο η ομορφιά ενός φάιναλ φορ είναι ακριβώς αυτό, το απρόβλεπτο.
Στα των τελικών τώρα, για ακόμα μια χρονιά οι ερυθρόλευκοι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον Παναθηναϊκό με απουσίες όπως προαναφέραμε, όπως ακριβώς είχε συμβεί και πέρυσι καθώς και πέρυσι χάθηκε ο Φαλ πριν καν αρχίσουν οι τελικοί. Πέρυσι η ομάδα δεν τα κατάφερε στο αντίστοιχο Game 4 με αποτέλεσμα να χρειαστεί και 5ο ματς όπου και εκεί για ένα σουτ δεν είχαμε νίκη τίτλου μέσα στο ΟΑΚΑ. Πέρυσι όμως δεν υπήρχε ούτε ο Φουρνιέ, ούτε ο Σάσα, ούτε καλά καλά ο Ντόρσεϊ. Ο Ελληνοαμερικάνος έχει κάνει συγκλονιστική σειρά και κέρδισε με το σπαθί του έναν πιο ουσιαστικό ρόλο την επόμενη χρονιά. Δεν γίνεται να ξέχασε το μπάσκετ, όπως λέγαμε και πέρυσι, με Μπαρτζώκα έχει παίξει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του, ευκαιρία να το ξαναπαίξει.
Σε αυτή την σειρά βγήκαν μπροστά οι περισσότεροι παίχτες. Όταν βλέπεις τον Μακίσικ να παίζει με τέτοιο πάθος και ένταση, ενώ λίγο καιρό πριν έκανε λόγο για απόσυρση, καταλαβαίνεις ότι είναι έμπνευση και για τους υπόλοιπους παίχτες. Όταν βλέπεις ότι ο προπονητής σου δέχεται τέτοιο πόλεμο και τον έχουν τελειωμένο, τότε δίνεται, επιπλέον, δύναμη σε παίχτες και οπαδούς για να στηρίξουν ακόμα παραπάνω την ομάδα. Ο Μπαρτζώκας είναι ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία του Ολυμπιακού. Χαρακτηριστικό είναι πως κάθε χρονιά που βρίσκεται ή βρισκόταν στον πάγκο έχουμε κερδίσει έστω έναν τίτλο. Το 2013 Ευρωλίγκα, το 2014 διηπειρωτικό, το 2020 η χρονιά δεν ολοκληρώθηκε λόγω κόβιντ και από τότε που επιστρέψαμε μετά την ιστορική απόφαση να πάμε στην Α2 οι τίτλοι στην Ελλάδα είναι 9-2 υπέρ μας. Ενώ έχει χαθεί μια Ευρωλίγκα στο σουτ και μια ακόμα διεκδίκηση της, πάλι στο σουτ. Αυτόν τον προπονητή πολεμάνε και κάνουν πολλές φορές και εμάς να παρασυρόμαστε. Μπαρτζώκας μέχρι να σβήσει ο ήλιος θα πω εγώ. Προφανώς χρειάζεται να αλλάξει κάποια πράγματα, αλλά κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να τον αμφισβητεί. Μόνο στήριξη στους στρατιώτες του συλλόγου.
Σε ό,τι αφορά τώρα το μέλλον, θα έχουμε καιρό να μιλήσουμε για αυτά, ωστόσο πρέπει να παρθούν κάποιες σημαντικές αποφάσεις το καλοκαίρι προκειμένου η ομάδα να είναι πάλι στο μεγάλο ραντεβού της Ευρωλίγκας και αυτή την φορά να γυρίσει πίσω με την πολυπόθητη κούπα.
Υ.Γ. Η χρονιά των 100 χρόνων του συλλόγου ολοκληρώνεται γεμάτη τίτλους. Στο ποδόσφαιρο Νταμπλ, στο πόλο ανδρών Νταμπλ, στο μπάσκετ πρωτάθλημα και σούπερ καπ, στο βόλεϊ ανδρών κύπελλο, λιγκ καπ και πρόκριση στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από χρόνια, στο βόλεϊ γυναικών Νταμπλ, στο πόλο γυναικών κύπελλο. Όπου στο βόλεϊ ανδρών και πόλο γυναικών έγινε χαρακίρι και δεν κατακτήθηκαν και εκεί τα πρωταθλήματα. Ωστόσο, η χρονιά έγραψε αρκετούς τίτλους. 100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ!