Το 1938 η χιτλερική Γερμανία, ύστερα από την κατάληψη της Αυστρίας και της Τσεχοσλοβακίας όρισε πρώτο αντικειμενικό σκοπό της επιθετικής της πολιτικής την επίθεση κατά της Πολωνίας. Η κατάστρωση του σχεδίου άρχισε το 1938, αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας του Μονάχου. Έτσι, 24 Οκτωβρίου 1938 ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Ρίμπεντροπ επέδωσε στον Πολωνό πρεσβευτή στο Βερολίνο διακοίνωση όπου αξίωνε την προσάρτηση του Γκντανσκ στη Γερμανία και την παραχώρηση μιας ζώνης ετεροδικίας στην Πομερανία (το λεγόμενο πολωνικό διάδρομο) για την κατασκευή αυτοκινητόδρομου και σιδηροδρόμου. Ο Ρίμπεντροπ σ’ εκείνη τη συνάντηση άφησε να εννοηθεί ότι η Πολωνία θα αποζημιωνόταν σε βάρος της Σοβιετικής Ένωσης.
Η Πολωνία 32 χρόνια μετά την ανατροπή του πρώιμου σοσιαλισμού και την καπιταλιστική παλινόρθωση, φιλοξενεί το φετινό τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Το «τυραννικό κομμουνιστικό καθεστώς» – όπως το χαρακτήριζαν οι ενορχηστρωτές της αντεπανάστασης- αποτελεί μακρινό παρελθόν. Η Πολωνία είναι χώρα-μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, η κεφαλαιοκρατία ζει και βασιλεύει.
Οι στατιστικές έρευνες πιστοποιούν την υποβάθμιση της ζωής της πολωνικής εργατικής τάξης, κάνοντας σαφές ότι η καπιταλιστική αντεπανάσταση του 1989-90 όχι μόνο δεν οδήγησε σε κοινωνική πρόοδο αλλά, αντίθετα, έφερε τους εργαζόμενους πολλές δεκαετίες πίσω.
Από το 1989 μέχρι σήμερα, υπολογίζεται πως περισσότεροι από 3 εκατομμύρια Πολωνοί εγκατέλειψαν τη χώρα προκειμένου να βρουν μια αξιοπρεπή εργασία για να ζήσουν τις οικογένειες τους. Σύμφωνα με σχετική έρευνα της φιλανθρωπικής οργάνωσης Szlachetna Paczka, εκατομμύρια Πολωνοί στερούνται καθημερινά βασικά αγαθά που την εποχή του σοσιαλισμού θεωρούνταν δεδομένα.
Περίπου 1.5 εκατομμύριο παιδιά και νέοι κάτω των 24 ετών ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Στην Πολωνία της Ε.Ε., ένα στα πέντε παιδιά στερείται καθημερινά τροφή, βιβλία, παιχνίδια, καινούργια ρούχα και πρόσβαση στον οδοντίατρο. Η προστασία της στέγης που υπήρχε επί σοσιαλισμού έπαψε να υπάρχει και οι άστεγοι πολλαπλασιάστηκαν στους δρόμους της Βαρσοβίας και των άλλων μεγάλων πόλεων. Τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία για τους άστεγους κάνουν λόγο για 33-35.000 άτομα, ενώ ο πραγματικός αριθμός υπολογίζεται πως είναι κατά πολύ μεγαλύτερος αγγίζοντας τους 200.000 (socialwatch.org).
Τα ναυπηγεία του Γκντανσκ, όπου ο Βαλέσα («Αλληλεγγύη», παράρτημα της CIA) δημαγωγούσε υποσχόμενος δήθεν μια καλύτερη ζωή στους εργάτες, είναι πλέον σε χέρια ιδιωτών, ενώ το 80% των εργαζόμενων απολύθηκε τη δεκαετία του ’90. Το άλλοτε λιμάνι σύμβολο της σοσιαλιστικής Πολωνίας έχει μετατραπεί σε απομεινάρι ναυπηγείου, σύγχρονο κάτεργο εκμετάλλευσης, με την ανεργία και τη φτώχεια να καλπάζουν στην ευρύτερη περιοχή.
Σε αυτή την πόλη θα διεξαχθεί η αναμέτρηση μεταξύ της Βιλαρεάλ και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κανονικά, έπρεπε να διεξαχθεί πέρυσι αλλά η πανδημία άλλαξε τα σχέδια και η διοργάνωση άλλαξε μορφή το 2020 και έλαβε τη μορφή του Final8 στα γερμανικά γήπεδα.
Ο Ουνάι Έμερι επιστρέφει σε τελικό. Διένυσε και φέτος τη συνηθισμένη διαδρομή. Βαθύς γνώστης του δρόμου και της αποφυγής των κακοτοπιών. Με τη Σεβίλη στις 14 Μαΐου του 2014 κατέκτησε το τρόπαιο με αντίπαλο τη Μπενφίκα. Επανέλαβε το ίδιο και στις 27/5/2015 νικώντας 3-2 τη Ντνίπρο. Το 2016, σειρά σείχε η Λίβερπουλ. Τότε, 18 Μαΐου 2016. Τρεις τελικοί, τρεις κατακτήσεις. Βέβαια, για την Άρσεναλ και την Παρί του Λεονάρντο δεν ήταν αρκετός!
H ισπανική ομάδα πραγματοποιεί 13.8 τάκλιν ανά αγώνα, δέχεται 8.5 σουτ, κάνει 10.9 φάουλ. Αναφορικά με το επιθετικό κομμάτι, επιχειρεί 11.6 σουτ σε κάθε αγώνα, πέντε από αυτά βρίσκουν εστία κατά μέσο όρο. Οι παίχτες του Έμερι δοκιμάζουν 10.8 ντρίμπλες. Συνολικά έχει βαθμολογία (rating) 6.79. To “υποβρύχιο”, αρέσκεται να δημιουργεί φάσεις από κάθετες μπαλιές και να αναπτύσσει τον κύριο όγκο των επιθέσεων τους από τη μεσαία γραμμή. Εμφανής αδυναμία είναι η δυσκολία στο να προστατέψει το προβάδισμα στους αγώνες. Πηγή δημιουργίας και εκτέλεσης είναι οι Τριγκέρος ( 7 τελικές πάσες) και ο Μορένο ( 22 γκολ).
Από την άλλη μεριά, αντίπαλος των Ισπανών είναι η Γιουνάιτεντ. Η ομάδα του Σόλσκιερ επιστρέφει σε ευρωπαϊκό τελικό μετά το 2017 και τη Στοκχόλμη. Αρχηγός ο Ρούνι και οι Ζλάταν, Βαλένσια στο ρόστερ. Η επιστροφή στις αρχές του ποδοσφαίρου του Άλεξ Φέργκιουσον είναι εμφανής. Δε γίνεται λόγος τόσο για την αγωνιστική εικόνα όσο για τις συνήθειες. Από αυτό προκύπτει το γεγονός ότι οι τέσσερις συν ένας της άμυνας δεν αλλάζουν με τίποτε. Όπως επίσης και η τριάδα των Φρεντ με Πογκμπά στον άξονα και μπροστά τους το Φερνάντες. Ο Ράσφορντ είναι ο ένας της επιθετικής τριάδας και ο Καβάνι η νέα είσοδος, λόγω φόρμας, απουσίας του Μαρσιάλ και λειψανδρίας επιλογών στον πάγκο. Ο Γκρίνγουντ απέχει, από τα νούμερα σε τέρματα της αγωνιστικής περιόδου 2019/20 και σίγουρα δεν μπορεί να στηριχτεί ένας σύλλογος του διαμετρήματος της Γιουνάιτεντ σε κάποιον ανατέλλοντα αστέρα 19 ετών.
Χαρακτηριστικά της διάταξης και οργάνωσης στο χορτάρι είναι η ανάπτυξη και σύμπτυξη του Πογκμπά στο αριστερό άκρο όταν τεντώνεται η ομάδα και αντίστοιχο τη στιγμή που χρειάζεται ένας επιπλέον χαφ στον άξονα. Το κενό στην πλευρά καλύπτουν τα ανεβάσματα του Σο. Δεν είναι υπερβολή να τονίσουμε πως ο Μπρούνο Φερνάντες είναι το κέντρο βάρους και ο εγκέφαλος των αποφάσεων. Υπάρχουν δύο μορφές επιθετικού ξεδιπλώματος. Είτε μιλάμε για άμεσες μεταβιβάσεις στο χώρο και πάνω στο τρέξιμο του Ράσφορντ, με κάθετες πάσες. Εναλλακτικά, με ακαριαίο κόψιμο από το δεύτερο στο πρώτο δοκάρι του Καβάνι και σήκωμα της μπάλας σε ενδιάμεσο ύψος. Είτε, δευτερευόντως, με μακρινή διαγώνια μπαλιά από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Σε οργανωμένο παιγνίδι τα πράγματα δυσκολεύουν. Εκεί υπερισχύουν οι εμπνεύσεις και η μεγάλη βελτίωση στις κοντινές πάσες υπό πίεση, σε μικρό χώρο. Σχετικά με την αμυντική ανάσχεση τα κενά μεγαλώνουν όταν οι γραμμές είναι ψηλά και υπάρχει άμεση ανάγκη για πίσω βήματα και παράλληλα αναδιάταξη και προσαρμογή σε ισορροπία. Το σύνηθες φαινόμενο είναι ο αντίπαλος στράικερ να χώνεται ανάμεσα στο Λίντελοφ και το Μπισάκα. Με αυτό τον τρόπο μένει μόνος του ο Μαγκουάιρ (εφόσον, προλάβει να αγωνιστεί). Γίνεται αντιληπτό το τι ακολουθεί…
Το ποδόσφαιρο ως μέλος της εργασιακής διαδικασίας υπάγεται σε ορισμένες ιδιότητες. Αναλυτικότερα, διαχωρίζεται η επαναληψιμότητα από τη μεταβλητότητα. Από την τελευταία ανακύπτει η ανάγκη. Δημιουργείται μια σφαίρα (έρευνα, εφαρμοσμένη επιστήμη- μετασχηματισμός σε σκοποθεσία για παρέμβαση στο αντικείμενο, τεχνολογία) κινήτρων η οποία εκλαμβάνεται συγκρουσιακά μέσα στον άνθρωπο και ιδίως στο μέσο φίλαθλο.