Στα καφενεία του παλιού καιρού την ώρα της κρίσιμης ζαριάς ενός παίχτη, οι υπόλοιποι συνδαιτυμόνες που εν τω μεταξύ είχαν περικυκλώσει τους συμμετέχοντες, ανέμεναν με αγωνία την εξέλιξη της παρτίδας. Όταν συχνά-πυκνά κάποιος από εκείνους απηύθυνε το ερώτημα στον παίχτη για το αποτέλεσμα που θα φέρει, ακουγόταν η φράση, ως απάντηση: ” Κάνε με προφήτη να σε κάνω πλούσιο!”.
Για το λόγο αυτό θα προσεγγίσουμε την κλήρωση της οχτάδας του Τσάμπιονς Λιγκ καταγράφοντας σε αδρές γραμμές το τι μας έχουν παρουσιάσει οι ομάδες έως αυτή τη στιγμή και ποιον ρόλο περιμένουμε από αυτές να λάβουν στους προσεχείς αγώνες που θα δώσουν.
Μπαρτσελόνα vs Γιουβέντους
Ο Λουίς Ενρίκε μετά τον αγώνα στο Παρίσι αποφάσισε να αποσυμπιέσει την ομάδα του με τέσσερις τρόπους. Ανακοίνωσε ότι αποχωρεί το καλοκαίρι από το σύλλογο, μίκρυνε το χρόνο συμμετοχής των παιχτών που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι και δεν κατάφεραν να αφομοιωθούν από το σύστημα ένταξης της ομάδας και τέλος ανέθεσε περισσότερες πρωτοβουλίες στους τρεις της επίθεσης, προσπαθώντας παράλληλα να ανεβάσει αγωνιστικά το Νέιμαρ. Ανοίγουμε μία παρένθεση εδώ, καταγράφοντας ότι οι νέοι παίχτες της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου είχαν την απαιτούμενη ποιότητα αλλά όχι και την ένταση για να βγάλουν στο παιγνίδι τους ώστε αντέξουν στη σύγκριση με τους προκατόχους τους, δεν είναι δα και πολλά τα χρόνια που πέρασαν από την τριάδα Τσάβι-Ινιέστα-Μπούσκετς και Πουγιόλ- Πικέ πίσω τους. Η τέταρτη και σημαντικότερη τομή του ήταν ότι άλλαξε τακτική προσέγγιση, από το 4-3-3 στο 3-4-3 πιέζοντας παράλληλα τους παίχτες του να κυνηγούν συνεχώς το γκολ ακόμη και σε αγώνες με ανίσχυρους αντιπάλους.
Η Μπαρτσελόνα έκανε την ανατροπή με την Παρί χωρίς να θέλξει, εκμεταλλεύτηκε την ποιότητα του Ινιέστα και τα ένστικτα επιβίωσης των Σουάρεθ-Νέιμαρ καθώς και την αυτοθυσία του Μασεράνο. Πιθανότατα η ομάδα της Καταλονίας θα προσπαθήσει να απομονώσει στα διαστήματα που θα έχει εκείνη τη μπάλα τους κεντρικούς αμυντικούς της Γιουβέντους και να τους χτυπήσει με ατομικές ενέργειες και κάθετα. Ενδεχομένως, η κατοχή της μπάλας να είναι μοιρασμένη στους δύο αγώνες κάτι που θα επιδιώξει κι ο Ενρίκε ώστε να μην εκτεθεί η αμυντική ανισορροπία που προκύπτει στη διάταξη της Μπάρτσα.
Η Γιουβέντους πήρε το μάθημά της πέρυσι από τη Μπάγερν στη φάση των 16 και φέτος αν και έχασε τον Πογκμπά μεγάλωσε το ρόστερ της και ποιοτικά και ποσοτικά. Στο ιταλικό πρωτάθλημα, φέτος περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται τη διαιτητική εύνοια στην εξέλιξη της χρονιάς για να φτάσει δίχως κόπο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ απέκλεισε την Πόρτο κάνοντας ένα πιεστικό εικοσάλεπτο στην Πορτογαλία. Δεδομένου ότι έχει παίχτες με χαρακτηριστικά να μεταφέρουν τη μπάλα μεταξύ των γραμμών, η βασική επιδίωξη σίγουρα θα είναι να τιμωρήσουν να ανεβάσματα των πλάγιων μπακ της Μπαρτσελόνα φέρνοντας παράλληλα τους Ντυμπάλα, Χιγκουαίν και Μάντζουκιτς σε προνομιακή θέση εντός της περιοχής.
Μπάγερν vs Ρεάλ
Με την αλλαγή στην προπονητική ηγεσία της το καλοκαίρι, η Μπάγερν έφερε τον Καρλίτο στο Μόναχο. Συγκριτικά με τον Πεπ, ζητάει σαφώς λιγότερα από τους παίχτες του στον τομέα της έντασης στο χορτάρι, από τους επιθετικούς του να μένουν περισσότερο μέσα στην περιοχή και οι Ριμπερί, Ρόμπεν, Κόστα και Κομάν να παίζουν στις παρυφές της περιοχές. Σε αυτή τη δυάδα αγώνων ίσως κληθεί η Μπάγερν να ορίσει εκείνη το ρυθμό των αγώνων, διότι, έτσι έδειξε πως θέλει να διαχειρίζεται τους αγώνες, ο Ζιντάν, των νοκ-αουτ από τη στιγμή που ανέλαβε την ομάδα.
Η Ρεάλ Μαδρίτης, ούσα πρωταθλήτρια Ευρώπης μπαίνει σε αυτές τις αναμετρήσεις με αρκετές πληγές από το γεγονός ότι δυσκολεύεται να μη δεχθεί γκολ και κλασικές ευκαιρίες από ομάδες με σαφές πλάνο ανάπτυξης. Επίσης, αν και είχε την ευκαιρία, δεν κατόρθωσε να αποκτήσει μεγάλη διαφορά από τις διώκτες της στο ισπανικό πρωτάθλημα. Συνυπολογίζοντας ότι ο Ρονάλντο δεν είναι σε καλή κατάσταση, ο Μπέιλ προσφάτως επέστρεψε από τον τραυματισμό του και ο Μπενζεμά μοιάζει μπερδεμένος αναφορικά με το χρόνο συμμετοχής του με το Μοράτα, η Ρεάλ καλείται να παίξει δύο αγώνες απέναντι σε έναν προπονητή που την οδήγησε στην κορυφή μετά από αρκετά άγονα χρόνια και ουσιαστικά εκείνος έγραψε το βιβλίο, τις σελίδες του οποίου ακολουθεί η Ρεάλ ακόμη και σήμερα.
Μονακό vs Ντόρτμουντ
Οι Μονεγάσκοι του Ζαρντίμ από τα τέλη Αυγούστου, με ένα μικρό διάστημα κόπωσης το Δεκέμβριο, παίζουν το πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη. Κατάφεραν απέναντι στη Σίτυ του Πεπ δύο σημαντικούς στόχους όπου έδειξαν και τις δυνατότητες της ομάδας. Αρχικά πως διαθέτουν ένα πλάνο ανάπτυξης με δύο επιθετικούς να ξεκινούν μακριά ο ένας από τον άλλο και να βρίσκονται στο σωστό σημείο στην περιοχή, διαθέτουν πλάγια μπακ με ποιοτικά χτυπήματα στη μπάλα και πολλά ανεβάσματα, ενώ και στη μεσαία γραμμή ένα κράμα παιχτών με ταχυδύναμη και άρτια τεχνική και κράτημα μπάλας. Το δεύτερο στοιχείο που μας αποκάλυψε είναι πως μπορεί με συνέπεια για μεγάλο μέρος των αγώνων να πιέσει την αντίπαλη ομάδα με ασφυκτικό τρόπο, να πρεσάρει την κατοχή της σε μεγάλα μέτρα, έχοντας κοντά τις γραμμές. Μοναδικό ανησυχητικό σημείο, είναι οι δύο κεντρικοί αμυντικοί, οι Ράγκι και Γκλικ, γιατί είναι μία ταχύτητα, κυριολεκτικά πιο κάτω από το επίπεδο που καλούνται να παίξουν.
Η Μπορούσια είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη δημιουργία φάσεων, στην αναλογία χρόνου-τελικών προσπαθειών στην Ευρώπη. Ο Τούχελ βρήκε ένα πλάνο που ταιριάζει στην ομάδα του μετά τον περσινό αποκλεισμό απ’τη Λίβερπουλ και πλέον χρησιμοποιεί τριάδα στην άμυνα. Αυτό έχει φέρει πολλαπλά οφέλη αφενός γιατί έχει μια αμυντική ασφάλεια και αφετέρου διότι φτιάχνει καθαρές φάσεις με περισσότερους ποδοσφαιριστές να πιέζουν στο πρώτο τρίτο του γηπέδου και επίσης έχει κοντά τους τρεις επιθετικούς της για να συνεργάζονται με ευκολία.
Ατλέτικο vs Λέστερ
Σε μία περίεργη χρονιά για το Σιμεόνε και την ομάδα του, η Ατλέτικο βρίσκεται για μία ακόμη φορά στην οκτάδα με δεύτερη βατή κλήρωση. Ενδιαφέρον στοιχείο είναι το ότι δίνει στις αντίπαλες ομάδες πολλές περισσότερες ευκαιρίες απ’ότι συνήθιζε στο παρελθόν. Ωστόσο παραμένει εξαιρετική στο παιγνίδι των αντεπιθέσεων και στο πως θα λειτουργήσει όλη η ομάδα προκειμένου να δημιουργηθεί μία ευκαιρία. Η ατομική ποιότητα δε λείπει, το αγωνιστικό σχέδιο δε φαίνεται να μεταβάλλεται και το μόνο που αναμένουμε να δούμε είναι αν θα επανέλθει και η σκληράδα στην ομάδα.
Η Λέστερ, η μοναδική αγγλική ομάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ σε αυτό το στάδιο, πέτυχε κάτι ξεχωριστό αλλάζοντας τον προπονητή της κορυφαίας επιτυχίας, αναβαθμίζοντας το βοηθό του (Σέικσπιρ) σε πρώτο.
Οι ήρωες των θεατρικών κειμένων του Σέικσπιρ, τουλάχιστον οι πρωταγωνιστές, έχουν πάντοτε ένα δύσβατο μονοπάτι να διαβούν, αντιμετωπίζοντας πρωτίστως τον ίδιο τους τον εαυτό, διάφορες τραγικές και τραγελαφικές καταστάσεις και στο τέλος όσοι καταφέρνουν να ξεπεράσουν τις ανησυχίες τους και τα προσωπικά αδιέξοδα ανέρχονται στην επιφάνεια. Με αυτόν τον τρόπο λειτούργησαν και οι παίχτες της Λέστερ. H φυγή Ρανιέρι τους οδήγησε σε αυτοκριτική, οι στατιστικές μετρήσεις ως προς την καταπόνησή ήταν εναντίον τους κι αυτοί πέτυχαν μία πρόκριση χάρις στο Σμάιχελ στο πρώτο παιγνίδι και στο μεσοδιάστημα εκμεταλλεύτηκαν τη λάθος προσέγγιση της Σεβίλλης από τον πρώτο αγώνα έως και εκείνον της Τρίτης. Η Λέστερ παίζει βαθιά άμυνα, ο Ν’ντιντί κάνει πολλές απ’τις δουλειές του Καντέ και το μόνο που απομένει είναι οι Βάρντυ, Οκαζάκι και Μαχρέζ και ξαναβρούν τις συνεργασίες τους, επιθετικά.