Η ανάλυση του αγώνα: Το ξεκίνημα του παιχνιδιού βρήκε την εθνική μας ομάδα με πεντάδα: Καλάθη, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Θανάση και Γιάννη, ενώ τους Ιταλούς με: Σπίσου, Τονού, ΦονΤέκιο, Μέλι, Πολονάρα. Οι Ιταλοί βρίσκονται στο χτίσιμο της νέας εθνικής τους ομάδας και δείχνουν να έχουν επηρεαστεί από τον τραυματισμό του μεγάλου τους αστέρα Ντανίλο Γκαλινάρι. Τον ηγετικό του ρόλο έχει πάρει ο Σιμόνε ΦονΤέκιο στηρίζοντας πολλά επάνω του. Το παιχνίδι ξεκίνησε με πολύ γρήγορο ρυθμό και για τις δύο ομάδες με απανωτές προσπάθειες για εκτέλεση σε πρώτο χρόνο, μέσω αιφνιδιασμού, κατά κύριο λόγο και έπειτα τριπόντου. Η εθνική μας παίζοντας ελεύθερο μπάσκετ δημιούργησε καταστάσεις από γρήγορη κίνηση της μπάλας αλλά και προσωπικές προσπάθειες του Ντόρσεϊ (Tyler time). Όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι, είδαμε τον coach Ιτούδη να δοκιμάζει σε δυο με τρεις περιπτώσεις, καταστάσεις άμυνα ζώνης 3-2 στο πρώτο δεκάλεπτο, η οποία δεν συνεχίστηκε αλλά δεδομένα θα αποτελέσει ένα όπλο στην φαρέτρα και πιθανώς να ξαναδοκιμαστεί σε επόμενα παιχνίδια.
Οι Ιταλοί από την άλλη στηρίχθηκαν στις εμπνεύσεις του Φοντέκιο σε low post αλλά και σε ασίστς του. Φυσικά το να παρίες μεταγραφή στο ΝΒΑ δεν σε καθιστά αυτόματα ένα super star παίχτη όταν δεν είσαι πρωταγωνιστής σε μεσαίες ομάδες της EuroLeague, για αυτό και οι, τελικά, 26 πόντοι σε 32 λεπτά ήτανε αποτέλεσμα 24 σουτ, όταν όλοι οι υπόλοιποι Ιταλοί πήραν 47. Η εθνική μας δεν δείχνει να ακολουθεί πιστά κάποιο/α plays αλλά έχει την διάθεση να επιτίθεται σε αιφνιδιασμό όσο μπορεί, που συνήθως καταλήγει σε drive του Γιάννη ή σε τρίποντο, αλλιώς σε οργανωμένο παιχνίδι με πάσες στην περιφέρεια και handoffs με split out για ξεμαρκάριστα σουτ από όλους τους παίκτες της πεντάδας.
Ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο, οι Ιταλοί επέλεγαν ξεκάθαρα να αφήνουν τον Θανάση ελεύθερο στην περιφέρεια. Παρατηρήσαμε στο πρώτο ημίχρονο τον Γιάννη να παίρνει την μπάλα είτε μεταξύ Baseline και 45 (διαγώνιου), είτε 45 με ένα παίχτη δυνατή πλευρά, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο ξεκίναγε τις κινήσεις του από κεντρικό διάδρομο με 2 παίχτες σε κάθε πλευρά, κάτι που ήτανε λιγότερο αποδοτικό σε δικούς του πόντους αλλά βοήθησε σε δημιουργία. Οι Ιταλοί ζουν και “πεθαίνουν” με το τρίποντο (13/39) λόγω της απουσίας παιχνιδιού στη ρακέτα ενώ ασκούν μεγάλη πίεση στην άμυνα τους απόρροια ίσως και της στήριξης των φιλάθλων της. Δεδομένου αυτού, η Ελλάδα πήγε από νωρίς σε αλλαγές σε όλα τα on ball σκριν ρισκάροντας τα miss match στο ζωγραφιστό αφού η αθλητικότητα τον ψηλών μας δεν επέτρεπε ρήγματα στο 1on1 από την περιφέρεια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα και ταυτόχρονα απειλή ήταν τα κοψίματα των Ιταλών στην καρδιά τις ρακέτας. Όπως αποτυπώνεται και στα στατιστικά, οι αλλαγές έδωσαν την δυνατότητα στους Ιταλούς να πάρουν 15 επιθετικά rebounds και συνολικά 17 πόντους από αυτά. Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με μπροστάρη τον Γιάννη στο σκοράρισμα, ενώ στις αλλεπάλληλες βοήθειες πάνω του να μοιράζει την μπάλα στους συμπαίκτες του κάνοντας τους χαρούμενους. Οι απαντήσεις από την Ιταλία ήρθαν με συνεχόμενα τρίποντα του ΦονΤέκιο ενώ ο coach Ιτούδης αποφάσισε και χρησιμοποίησε ξανά τον Αγραβάνη, δίνοντας του αυτός λύσεις τόσο στην άμυνα (κλέψιμο και αιφνιδιασμό) όσο και στην επίθεση με τρίποντο του για το +10. Η εθνική μας, με σφίξιμο πλέον της άμυνα της και με πεντάδα: Σλούκα, Λαρεντζάκη, Παπαπέτρου, Αγραβάνη, Γιάννη προηγήθηκε με +15. Απίστευτο το πάθος και οι μάχες του Γιάννη και στις δύο μεριές του γηπέδου. Η Ιταλία συνέχισε στο πλάνο της με εκτέλεση τριπόντων ενώ δοκίμασε για πολύ λίγο την άμυνα ζώνης 2-3 αλλά η Ελλάδα βρήκε λύση με Αγραβάνη, ο οποίος παίρνει σωστές θέσεις στην επίθεση (spacing) και εκμεταλλεύεται τα κενά που δημιουργούνται από τα split out των γκαρντ μας αλλά και του Γιάννη. Είναι πράγματι φοβερός ο ρυθμός-ένταση του αγώνα για τέτοια περίοδο. Το τέλος του αγώνα ήρθε όπως περίπου ήρθε και με την Κροατία. Η Ιταλία προσπάθησε για το τελευταίο come back αλλά η εθνική μας έδειξε έτοιμη και αντέδρασε σωστά. Συνολικά η Ελλάδα κυριάρχησε στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες, και ενώ οι πόντοι από το ζωγραφιστό ήτανε μοιρασμένοι 26-24, το χαρακτηριστικό της Εθνικής που είναι οι πόντοι από το transition ήτανε 24, το οποίο αποτέλεσε μεγάλο ποσοστό των συνολικών πόντων.
Το σχόλιο του αγώνα: Το ξεκίνημα της Εθνικής ομάδας στο φετινό Ευρωμπάσκετ με τις… δύσκολες (2/2) νίκες απέναντι στους δύο πιο δυνατούς αντιπάλους του ομίλου, είναι γεγονός. Η Εθνική μας, δοκιμάστηκε τόσο απέναντι στο γρήγορο παιχνίδι των Ιταλών, κυρίως των περιφερειακών της (ελλείψει ψηλών για low post παιχνίδι), όσο και στην δυνατή τους έδρα δείχνοντας να ανταποκρίνεται. Στην εξέλιξη του τουρνουά θα μας χρειαστεί η εμπειρία των δύο παραπάνω. Ο coach Ιτούδης διαθέτει το πιο πλήρες ρόστερ των τελευταίων χρόνων από θέμα ποιότητας, το γνωρίζει και προσπαθεί να κρατάει όλους του τους παίκτες “ενεργούς” στο κατάλληλο σημείο του αγώνα κάθε φορά. Υπάρχει κάτι που μπορεί εύκολα να δει κάποιος: Με το Γιάννη μέσα, έχουμε ένα ή δύο playmakers στα guards αλλά και ένα playmaker στα forward.. τον Γιάννη, ξεκινώντας προσπάθειες απ’ τον κεντρικό διάδρομο. Επίσης, παρατηρούμε να μη χρησιμοποιείται από το τεχνικό επιτελείο ο Θανάσης στα δεύτερα ημίχρονα.
Το σημερινό ρεπό στον όμιλο, θα ξεκουράσει την ομάδα μας και θα την προετοιμάσει για τα επόμενα παιχνίδια με τις: Μ.Βρετανία, Ουκρανία, Εσθονία, περιμένοντας σε αυτούς τους αγώνες τον παραπάνω χρόνο συμμετοχής-(προσαρμογή, αγωνιστικό ρυθμό) του Παπαγιάννη κατά κύριο λόγο, την επιστροφή του Κώστα Αντετοκούνμπο και την χρησιμοποίηση παικτών που έρχονται από πιο πίσω στο ροτέισον.