Στο πρελούδιο της Μεγάλης εβδομάδας, η Ευρωλίγκα, της φετινής περιόδου θα δοκιμάσει κάτι νέο. Την επίφαση, δηλαδή, της χαράς με τη μεταφορά του διημέρου της τελικής φάσης της διοργάνωσης, αρχικά, από το Βερολίνο στο Βελιγράδι και έπειτα από το καθιερωμένο Παρασκευή (ημιτελικοί) και Κυριακή (τελικός), στο σχήμα Πέμπτη, Σάββατο, αντίστοιχα από τις 19/5-21/5. Όμως, μέχρι τότε, μεσολαβούν οι αγώνες των διασταυρώσεων των οκτώ καλύτερων ομάδων της κατάταξης, με τη σημείωση ότι η τελική εικόνα διαμορφώθηκε από την έξοδο των ρωσικών ομάδων και το σβήσιμο των αναμετρήσεων τους με τους 15 συλλόγους που παρέμειναν. Έτσι, σήμερα θα ασχοληθούμε με τα ζευγάρια της δεύτερης αγωνιστικής ημέρας. Ειδικότερα, έχουμε τις αναμετρήσεις, Ολυμπιακός (2ος 19-9) v Μονακό (7η 15-13) και Ρεάλ Μαδρίτης (4η 18-10) v Μακάμπι Τελ Αβίβ (5η 17-11).
Ολυμπιακός v Μονακό
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ξεκίνησε το φθινόπωρο μια πορεία με διαρκή επιτεύγματα σε μικρούς κοντινούς στόχους. Αρχικά, σε όλη τη διάρκεια των 28 αγωνιστικών είναι απαράμιλλη η σταθερότητα αναφορικά με την εξέλιξη της ταυτότητας και του σχεδίου εντός γηπέδου αλλά και σε σχέση με τη διακύμανση σε νίκες και ήττες. Δεν παρατηρήθηκε η περυσινή καταβαράθρωση και το μοναδικό διάστημα με κάμψη στην απόδοση εμφανίστηκε όταν η ομάδα χτυπήθηκε από τον κορονοϊό τέλη 2021, αρχές 2022. Επίσης, κανένας σοβαρός τραυματισμός δεν χτύπησε τους παίκτες με αποτέλεσμα να γίνονται καλές και γόνιμες, ως προς τη βελτίωση, προπονήσεις. Τέλος, είναι γεγονός ότι όσο έρχονται οι νίκες τόσο οι όποιες, πιθανές ή απίθανες, έριδες εντός των αποδυτηρίων, δεν βρίσκουν χώρο. Συμπληρωματικά, οι Πειραιώτες τερμάτισαν με την καλύτερη διαφορά πόντων μεταξύ ενεργητικού και παθητικού (+177) έναντι της Μπαρτσελόνα (+174).
Με ή χωρίς τις ρωσικές ομάδες, ο Ολυμπιακός θα κατακτούσε το πλεονέκτημα έδρας και το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας θα αποφάσιζε την τελική θέση στην κατάταξη, καθώς θα υποδεχόταν έτσι κι αλλιώς την ΤΣΣΚΑ, τη Ζενίτ και την Ούνικς, το Μάρτιο και τον Απρίλιο. Επιπρόσθετα, ο Ολυμπιακός έκλεισε την κανονική περίοδο με έξι νίκες και 8 ήττες εκτός έδρας. Η σύνθετη επιθετική προσέγγιση προστάζει μέσα από τη μεταφορά της μπάλας, τα συνεχή κοψίματα και την αλλαγή δυνατής σε αδύναμη πλευρά, να εκτελούν και να αναζητούν οι παίκτες μέσα από ταχύτητα την καλύτερη επιλογή για καθαρά σουτ εστιασμένα στις αδυναμίες του στησίματος των ποδιών της άμυνας. Βασικοί πυλώνες είναι η τετράδα, Σλούκας, Βεζένκοφ, Φαλ, Παπανικολάου και συμπαραστάτη το Ντόρσεϊ. Ο Γάλλος ψηλός μετά και την αναμέτρηση με τη Βιλερμπάν (δεν αγωνίστηκε με τη Μπαρτσελόνα) είχε 40 πόντους, 16 ριμπάουντς και 10 τελικές πάσες στην τριάδα αγώνων πριν λήξη, μια ένδειξη της κατάστασης και της εμπιστοσύνης που δέχεται από την ομάδα. Ο Βεζένκοφ είναι ο πιο βελτιωμένος ερυθρόλευκος. Έχει πολύπλευρη παρουσία στο παρκέ. Συνεισφέρει σε ριμπάουντς, άμυνα και βοήθειες, είναι πολιορκητικός κριός για τις αντίπαλες άμυνες στις επιθέσεις με ανισορροπία της αμυντικής διάταξης αλλά και με σταθερότητα στο μακρινό σουτ. Μετά από ένα δοκιμαστικό δίμηνο τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη, πλέον ο Σάσα, αφήνει το παιχνίδι να έρθει σε εκείνον και παίρνει όσες προσπάθειες του αναλογούν μέσα από την κίνηση της μπάλας. Ο Παπανικολάου, κατά την άποψή της στήλης, διανύει παρόμοια αγωνιστική φόρμα με εκείνη του Απριλίου-Μαϊου 2012. Συμμετέχει σε όλους τους τομείς. Μοναδικό ψεγάδι ότι δεν σφουγγαρίζει την αρένα! Τέλος, ο Σλούκας είναι ο πιο ποιοτικός περιφερειακός του Ολυμπιακού. Εκείνος που θα πάρει τις αποφάσεις, θα τρέξει τα πικ εν ρολ και θα ξεκολλήσει την ομάδα στα δύσκολα διαστήματα. Οι αναμετρήσεις με τη Μονακό θα είναι ένα διαγώνισμα χαρακτήρα για τον ίδιο, καθώς, στο παρελθόν αντιμετώπιζε προβλήματα όταν τον πίεζαν οι αντίπαλοι με αθλητικά γκαρντς.
Ακόμη ένα στοιχεία διαχείρισης για την ντικτέ (μουσικός σχεδιασμός μελωδίας άνευ χρήσης οργάνου) του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι ο χρόνος συμμετοχής των παικτών σε συνεχόμενα και απαιτητικά παιχνίδια. Πρέπει να είναι έτοιμοι οι αναπληρωματικοί και σε θέση να βοηθήσουν όσο εξελίσσεται και οι αναμετρήσεις οδεύουν προς τη λήξη. Είναι δύσκολο, οι Σλούκας, Βεζένκοφ και Παπανικολάου να πλησιάσουν ή να ξεπεράσουν τα 30′ κατά μέσο όρο, όπως και ο Φαλ να μείνει μέσα για περισσότερα από 24-26′ σε σειρές αγώνες δύο ή τριών εβδομάδων με απαιτητικές συνθήκες και μεγάλη καταπόνηση. Ο Ολυμπιακός πρέπει να προσέξει ένα εμφανές βλαβερό σημείο τη φετινή περίοδο. Διότι, μετά από κακή επίθεση παρουσιάζει ασταθή αμυντική μετάβαση.
Τέλος, μαζί με τον απαραίτητο έλεγχο των ριμπάουντς, απαιτείται, μπασκετικό ξύλο, να νιώσει, η Μονακό, άβολα. Για να μην αισθανθεί συνοχή και έτσι να αναγκαστεί να αναζητήσει απομονώσεις ένας εναντίον ενός. Θα μπορούσε να είναι οδηγός το δεύτερο δεκάλεπτο και μέχρι το τέλος, στο Φάληρο, στην αναμέτρηση του πρώτου γύρου.
Η ευστοχία πίσω από τη γραμμή των τριών πόντων έχει ξεχωριστή σημασία και ένα καλό ποσοστό μέσα από την κυκλοφορία της μπάλας, της τάξης του 38-40% θα ήταν το ιδανικό.
Η Μονακό άλλαξε προπονητή και βρήκε το αγωνιστικό της αποτύπωμα. Σε απλουστευτικό και μάλλον αφελές μοτίβο, ο Τζέιμς ξεκαθάρισε πως εκείνος είναι που αποφασίζει στο τι θα γίνεται μέσα στο γήπεδο και ο προπονητής για τα υπόλοιπα που δεν αφορούν τον ταλαντούχο Αμερικανό. Οφείλουμε να διευκρινίσουμε πως είναι υπαρκτή η διάκριση μεταξύ αθλητή Τζέιμς και χαρακτήρα Τζέιμς. Ανομοιογενή μεγέθη.
Οι Μονεγάσκοι είχαν κατά μέσο όρο, 83.8 πόντους στην επίθεση και δέχονταν 80.8 στην άμυνα. Ολοκλήρωσαν την κανονική περίοδο με πέντε διαδοχικές νίκες. Το κυριότερο και πρωτεύον είναι ότι παίζουν στο ρυθμό τους. Εξ αυτού του λόγου, ο Ντόντα Χολ πριν την αναμέτρηση με την Άλμπα είχε το αξιοπρόσεκτο 18/18 δίποντα στους τελευταίους τέσσερις αγώνες. Βασικά κλειδιά οι περιφερειακοί παίκτες. Αναλυτικότερα, ο Μάικ Τζέιμς τελείωσε τη διοργάνωση με 16 συνεχόμενους αγώνες με διψήφιο αριθμό πόντων. Στις 17/12/2021 με τη Ζενίτ είχε μονοψήφιο ενώ στο διάστημα των τελευταίων τριών μηνών, μονάχα μια φορά έπεσε κάτω από τις τέσσερις τελικές πάσες σε αγώνα. Παράλληλα, η προσθήκη του Μπέικον έδωσε έναν παραπάνω πόλο στην επίθεση και άλλαξε την κατεύθυνση του πικ εν ρολ. Ο Τζέιμς μετά το σκριν στη μπάλα, επιλέγει να επιτεθεί στην πλευρά που είναι ο Μπέικον. Εάν η άμυνα τον αντιμετωπίσει με βοήθεια έχει επιλογές πάσας στη ρακέτα με το βύθισμα του ψηλού ή στη γωνία όπου περιμένει ο έτερος Αμερικανός. Εναλλακτικά, κάποιες φορές, οι Τζέιμς και Μπέικον στήνουν μαζί συνεργασία για επιθέσεις δύο εναντίον δύο, σε μια εκδοχή γρήγορης επίθεσης για τους Γάλλους με την καλύτερη επίθεση στην Ευρωλίγκα. Επιπλέον, η ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς έχει εκτός του Χολ και το Μοτιεγιούνας. Διαφορετικός ψηλός, με χαρακτηριστικά που ανοίγουν το γήπεδο και παιχνίδι με πλάτη και πρόσωπο. Τέλος, ο Πάρις Λι, είναι εκείνος που ξεκουράζει το Τζέιμς διατηρώντας σε υψηλό επίπεδο το ρυθμό εκτέλεσης, κυκλοφορίας και ατομικών φάσεων. Το ρόλο του ζυγού έχει ο Άλφα Ντιαλό με πολυποίκιλη παρουσία και οντότητα. Δεν είναι καθόλου απίθανο, η Μονακό να επιλέξει ξανά τα επιθετικά χεντς άουτ με παγίδες στην εξέλιξη της φάσης, στο καλό χέρι του χειριστή.
Ρεάλ Μαδρίτης v Μακάμπι Τελ Αβίβ
Οι Μαδριλένοι, τρεις αγωνιστικές πριν την, πορτοκαλί, καρό σημαία, κατείχαν επιτυχώς και εύκολα τη δεύτερη θέση στην κατάταξη. Από τότε και έως σήμερα, ακολούθησε ο Κατήφορος με τη Ζωή Λάσκαρη ο οποίος επιστεγάστηκε και με το διασυρμό από την Τενερίφη με μόλις, 37% εντός παιδιάς. Το φινάλε του δεύτερου γύρου τη βρήκε με τέσσερις συνεχείς ήττες. Αναλυτικότερα, 93-90 από την Εφές εκτός έδρας, ήττα στο Τελ Αβίβ από τη Μακάμπι (75-74) με χαμένο σουτ στο τέλος και 87-86 από τον Παναθηναϊκό στο κλειστό Νίκος Γκάλης. Κορυφαία στιγμή αποδιοργάνωσης η ήττα από τη Μπάγερν στη Μαδρίτη. Στο πρώτο ημίχρονο είχε δύο δίποντα και συνολικά, επιχείρησαν 32 τρίποντα με τα 18 να είναι εύστοχα!
Το καλοκαίρι αποκτήθηκαν δύο περιφερειακοί με διαφορετικά χαρακτηριστικά, οι Γουίλιαμ Γκος και Ερτέλ αλλά όσο τα παιχνίδια αποκτούν βαρύτητα και κρισιμότητα, ο χρόνος και οι ευθύνες του Γιουλ, συνεχώς μεγαλώνουν. Ο πιο σταθερός αθλητής είναι ο Γιαμπουσέλε με 12 πόντοι, 4.7 ριμπάουντς, 1.7 τελικές πάσες. Ο Ταβάρες, έχει φέτος 12 πόντοι, 7.9 ριμπάουντς, 1.7 κοψίματα. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι για μία και μόνο φορά στα τελευταία δέκα παιχνίδια άρπαξε λιγότερα από 2 επιθετικά ριμπάουντς. Οι δυσκολίες στη Ρεάλ του Λάσο είναι ένα φαινόμενο με διάφορα κλαδιά. Η μη ανανέωση του έμψυχου υλικού, με ριζοσπαστικό τρόπο, ο κορεσμός και ο μεγάλος μέσος όρος ηλικίας, προκαλεί αναμενόμενες τριβές και αντεγκλήσεις στα αποδυτήρια. Συν τα παραπολιτικά με το τι συνέβη στην Αθήνα με τους Ερτέλ και Τόμπκινς.
Η Μακάμπι ήταν η φούγκα της τελικής ευθείας και μπαίνει με την ιερότητα της ισραηλινής αποστολής, αντίστοιχη με εκείνης του 2014, στο Μαγιάπριλο. Με αργυροπελεκάνο το Τζέιμς Νάναλι, η ομάδα του λαού έδιωξε το αδιέξοδο του χειμώνα με τη συνύπαρξη παικτών και Γιάννη Σφαιρόπουλου. Όπως συνηθίζει να λέει και να υποστηρίζει ο καλός φίλος Κώστας Σπανός, πλέον ο ρόλος του προπονητή, Άβι Έβεν, είναι τυπικός. Ετούτο έγινε εμφανές όταν στον εντός έδρας αγώνα με το Μιλάνο, η ιταλική ομάδα έτρεξε ένα σερί πόντων για την ανατροπή της διαφοράς στο τελευταίο πεντάλεπτο του δεύτερου δεκάλεπτου. Εκεί, ο τεχνικός των γηπεδούχων δεν σταμάτησε ούτε μία φορά το χρόνο όταν στις επιθέσεις ο Ζίζιτς ή ο Ρέινολντς δεν προλάβαιναν καν, να τρέξουν πάνω κάτω το γήπεδο. Τόσο γρήγορα σούταραν! Ωστόσο, ο βασικός μας κανόνας, εφέτος, αναφέρει το εξής: Τασσόμαστε με τις ομάδες οι οποίες διαπνέονται από το πνεύμα της ρέντας και της φόρμας. Η τωρινή κατάσταση έχει και τα δύο συστατικά!
Σχετικά με το πώς χειρίζονται τη μετάβαση στο Ισραήλ, είναι εμφανές ότι οι παίχτες στην επίθεση, έχουν τεράστια ελευθερία στην εκτέλεση και την έκβαση καθεμιάς. Ίσως, σε ακραίο βαθμό, οι αθλητές, κυρίως της πρώτης κλάσης και βαθμίδας να έχουν χωρίσει ανά λεπτό τις επιθέσεις και ο καθένας παίρνει τις δικές του όταν έρθει η ώρα. Το πιο κοινό μεταξύ τους είναι μετά από μια πάσα να υπήρχε απομόνωση και ακινησία η οποία καταλήγει σε προσπάθειες ένας εναντίον ενός με εκφραστές τους Γουίλμπεκιν, Τόμας, Έβανς, Νάναλι.
Στην άμυνα παίζουν το περιβόητο μποξ, τέσσερις ακίνητοι να προστατεύουν τη ρακέτα με προσωπική, όμως, άμυνα αλλά από απόσταση με τον παίκτη τους και ένας να κυνηγάει πίσω από τα σκριν τον καλύτερο της αντίπαλης επίθεσης.
Η στατιστική απεικόνιση δείχνει πως η Μακάμπι μπαίνει στη μάχη των πλέι οφς με έξι συνεχόμενες νίκες και 85 πόντους στην επίθεση. Τρεις είναι οι μοχλοί της επιτυχίας. Ο Ζίζιτς με 13 πόντους και 5.3 ριμπάουντς. Ο Νάναλι με 13.8 πόντους, 3.7 ριμπάουντς και 2.7 τελικές πάσες και ο Γουίλμπεκιν με 15.2 πόντους, 2.2 ριμπάουντς και 4.3 ασίστς με 1.6 κλεψίματα. Ο Ρέινολντς, ο οποίος θα χρειαστεί να προσφέρει για τη φθορά του Ταβάρες, έχει 8.9 πόντους 4.9 ριμπάουντς.